Waar is je beste vriendin als je ze nodig hebt?

Zo jullie hoeven het niet perse allemaal te lezen maar nu heb ik in ieder geval mijn hart even gelucht!

Al bijna een jaar geen contact meer met mijn 'beste' vriendin.. Ik ken haar al vanaf dat ik nog met mijn ex ging, we deden alles met elkaar. Heb haar voorgesteld aan haar huidige vriend waarmee ze ondertussen getrouwd is. Mijn relatie met mijn ex is destijds ook stuk gelopen omdat ik er na 3 jaar achter kwam dat hij zwaar verslaafd aan cocaine was. Na mijn breuk met hem ben ik een beetje losbollig geweest en ging ik veel op stap, vanaf dat moment werd het contact tussen mij en mijn vriendin al minder omdat zij huisje, boompje, beestje wilde en ik nog flink op stap ging. We zaten dus op een ander niveau. Mijn ex kreeg al een maand nadat het over was een nieuwe vriendin en mijn ex bleef ook met mijn vriendin om gaan. Zo groeiden zij denk ik een beetje naar elkaar toe want min ex was immers ook een maat van de vriend van mijn vriendin. Hier was ik toen al niet zo blij mee..

Toen we een half jaar verder waren leerde ik mijn huidige man kennen. Mijn vriendin en ik groeiden weer een beetje naar elkaar toe omdat ik nu ook 'stelletjes'dingen mee kon blijven doen! Ze bleef ook nog met mijn ex en zijn vriendin om gaan. Ik kreeg weer contact met de ex van haar vriend, die ik al heel lang ken en die ook echt een goede vriendin van mij was voor het uit ging met hem. We hebben hier toen een keer ruzie om gehad omdat mijn beste vriendin vond dat ik geen contact met haar moest hebben omdat zij de ex was van haar vriend en we hebben even het contact verbroken. Voor mijn man was het toen al klaar en die zei dat ik beter af was zonder haar want ze bleef toch met mijn ex omgaan. Wie was zij om mij te verbieden dat ik niet meer met mijn oude vriendin om mocht gaan omdat dat de ex was van mijn beste vriendin? Terwijl zij zelf dikke mik was met mijn ex?? In die periode heeft mijn vriend mij ook ten huwelijk gevraagd. Heel spijtig, iedereen was er bij, behalve mijn beste vriendin omdat we geen contact haddeb. Na een tijdje geen contact zag ik berichten op Facebook voorbij komen die eigenlijk doelde op mij.. Ik heb toen contact opgezocht en gevraagd waar de informatie vandaan komt omdat we al een paar maanden geen contact hadden. Het bleek dus van iemand af te komen en niet waar te zijn. Mijn beste vriendin en ik hebben toen alles uitgepraat en vanaf toen was het eigenlijk weer goed. We vonden het beide niet leuk dat we met de 'exen' om gingen maar we vertrouwden elkaar dat we niet zouden praten over elkaar.

Vanaf toen hebben we beide weer energie in de relatie gestoken en ik hoorde van haar dat zij al ruim een jaar bezig was met kinderen en dat dit niet lukte omdat haar vriend onvruchtbaar is. Ik vond het erg jammer dat ze me nooit ingelicht heeft, we zouden het altijd delen hadden we elkaar beloofd, als we met de pil zouden stoppen. Ze gingen een ICSI traject in. Heel vervelend allemaal voor haar. Toen ze het mij vertelde was ik zelf net een week gestopt met de pil en dacht ik ga haar hier nu niet mee lastig vallen.. Twee maanden later zijn we met zijn 4en naar Disneyland gegaan. Het zou een leuk weekend worden, haar vriend had me een dag van te voren gebeld dat hij haar ten huwelijk wilde vragen in Disneyland en of wij dat mee konden plannen. Wij hebben toen tegen hun ook verteld dat we met de pil gestopt waren en dat we graag een kleintje wilden. Ze waren super enthousiast en we zagen het beide al voor ons dat we tegelijk zwanger zouden zijn en alle baby dingen konden delen met elkaar en zelf een best friend fotoshoot konden doen met onze dikke buiken. Ze is die dag er op toen huwelijk gevraagd en nu waren we zelfs beide verloofd! Op de terugweg vertelde ze mij dat ze een winterbruiloft wilde met alles er op en er aan.

Wij hadden onze datum al vast staan 22-08-2014. Ik liet haar op de terugweg een trouwtaart zien die ik wilde laten maken, wat jurken en wat kapsels. En vertelde haar van onze ideeen die we wilden doen op de bruiloft. Een paar maanden later vertelde ze mij dat ze gingen trouwens op 25-07-2014 precies 4 weken voor mij. Ze liet mij dingen voor hun bruiloft zien die ik ook aan haar had laten zien, gewoon precies dezelfde.. Ze liet de taart zien die wij hadden besteld en zei deze gaan ze maken voor ons.. Ik begon te denken dat ze dit expres deed. Misschien ook niet helemaal fair van mij om dat te denken. We zijn nog een keer samen naar Disneyland gegaan, gewoon met zn 2en. We zijn bijna nergens in geweest omdat ze net een behandeling achter de rug had en dacht dat het deze keer gelukt was. Ik heb niets meer verteld van mijn ideeen over de bruiloft omdat ik bang was dat zij alles precies het zelfde ging doen als ons. En dat wilde ik voorkomen, het is leuk als iemand iets na doet, maar aangezien zij 4 weken eerder zou trouwen zou ik de 'na-aper' zijn.. Misschien was ik op dat moment een beetje panisch ofzo? Toen we thuis kwamen werd zij die middag ongesteld, de zoveelste behandeling mislukt.. Erg sneu voor haar want ze waren nu al meer als 2 jaar bezig geloof ik.. 

Na het weekendje Disneyland groeiden we weer wat verder uit elkaar.. Ik kreeg een x ruzie met mijn man en luchtte mijn hart bij haar.. ( iedereen heeft wel eens ruzie toch? ) Na een week was ik geloof ik een dag overtijd en dacht ik dat ik zwanger was, dus ik was dolblij haar al aan het appen over hoe ik dacht zwanger te zijn. Als reactie kreeg ik: 'Ik snap niet dat jij nu blij kunt zijn dat je zwanger bent aangezien je pas zon grote ruzie met je vriend hebt gehad'. Dit was voor mij de druppel. Ik merkte al eerder dat als ik een keer blij kon zijn dat ik misschien zwanger was dat zij raar reageerde. Ik was er klaar mee.. Heb haar toen duidelijk gemaakt dat ik er helemaal klaar mee was en ze had dit niet verwacht. Het waren haar hormonen zei ze, dat het weer mislukt was.. Dat ze met een maatschappelijk werkster ging praten, dat ze het niet meer aan kon. En ik dacht ik snap het wel maar je kunt toch wel blij zijn voor je beste vriendin??? Ik heb haar gevraagd mij even met rust te laten, want na die kut opmerking was ik even verdrietig en werd ik natuurlijk ook gewoon weer ongesteld.. Mijn vriend was er klaar mee, verwijderde haar van Facebook. Ik snap het van hem ook wel, het ging over hem. Hij werkte destijds met haar broer samen en die vroeg aan hem waarom hij haar verwijderd had? Dat ze het niet wist en dat het niet eerlijk was. Daar was mijn vriend het mee eens. en hij heeft haar een appje gestuurd over dat hij er klaar mee was. Ze appte hem terug over dat hun er ook helemaal klaar mee waren. Mij liet ze niets weten. Daarna stuurde ik haar iets van bedankt dat ik het allemaal via mijn vriend moet horen. En ze stuurde mij dat ik haar met rust moest laten omdat ze er mentaal door heen zat. We hebben elkaar verwijderd van Facebook en ik heb een vriendin van haar geappt dat ik niet meer het vrijgezellenfeest van haar regelde omdat we het contact weer even verbroken hadden.

De tijd ging voorbij, ik zag op Facebook fotos van haar vrijgezellenfeest voorbij komen.. ( zelfs de vriendin van mijn ex was erbij ).. Mijn eigen vrijgezellenfeest kwam wat mijn vriendinnen super geregeld hebben. De zomer naderde en ik had nog wel verwacht dat ze ons uit zou nodigen voor haar bruiloft.. Dit was niet het geval.. Haar bruiloft kwam voorbij op Facebook.. hier heb ik nog vriendelijk op gereageerd over hoe mooi ze er uit zagen en hoopte dat ze een fijne dag zouden hebben. Mijn eigen bruiloft naderde en ik had het druk met regelen van alles. De ochtend van mijn bruiloft kreeg ik een pbtje op Facebook van haar. Dat ze hoopte dat ik een mooie dag zou hebben en dat alles snel voorbij gaat. Een maand na de bruiloft werd ik doormiddel van IUI tijdens de eerste behandeling zwanger.. nu zon 5 maanden later zit ik in de situatie dat ik mijn kind kan verliezen.. Ik realiseer me nu hoe erg ik EEN vriendin mis, iemand die altijd voor me klaar staat, op de moeilijke momenten en de leuke momenten. Zo is ze er niet bij geweest dat ik ten huwelijk gevraagd ben, ben getrouwd, zwanger ben geworden en nu in deze situatie zit.. Ik denk wel dat ze het weet, ik heb haar broer nog op Facebook. Viavia heb ik nu gehoord dat zij 6 weken zwanger is, eindelijke na al die jaren proberen is het ze toch gelukt.. Zou ze mij nu ook missen?? Of zou ze mij al lang vervangen hebben? Ik weet het niet.. soms denk ik zal ik haar een berichtje sturen? Maar soms denk ik, nee, zij doet het ook niet of ik denk dat ik me daar te goed voor voel omdat het dan weer van mijn kant af komt..