Hey girlzzz,
wat is het druk hahahahha. Je zou denken door ons meisje maar niets is minder waar haha.
Toen Sam pasgeboren was wist ik niet waar mijn hoofd stond, het huilen, krijsen, enz. .... Het doodop zijn en hem in de armen van de papa duwen als die thuis kwam met de zin: nu is het aan jou ... Het lijkt soms pas gisteren. De wanhoop dat we in shiften moesten slapen, ... Zo anders is het nu. Helena slaapt sinds een goeie week helemaal door. Ze slaapt eigenlijk van 22 tot 6u. Standaard rond 4u hoor ik haar wat knorren, maar als ik dan even een tuutje geef dan slaapt ze gewoon lekker verder.
Toch slaap ik zeer weinig, want Sam zit opnieuw in een moeilijke week. Ik begin er soms moedeloos van te worden. Vannacht om 1u begon die ... Eerst zachtjes, ik snel me naar zijn kamer voor hij het hele huis wakker maakt en hoop om op tijd te zijn. Soms kan ik hem (als ik snel genoeg ben) door een paar streeltjes en woordjes terug kalmeren en dan slaapt hij verder, maar 8 op de 10 keer loopt het anders. Zoals vannacht opnieuw.
Hij kijkt dan met zo'n wazige blik voor zich uit en zit te huilen, als je iets vraagt of hem aanraakt wordt het alleen maar erger. We hebben al vanalles geprobeerd.
-Niets zeggen en er gewoon 'zijn' ; hem toespreken op een zachte toon en proberen gerust te stellen, hem met harde stem vermanen, hem uit bed halen, licht aan, muziek aan, ... Echt al alle soorten manieren. Maar hij gaat van huilen naar krijsen. Hij smijt zich alle kanten op in zijn bed, het is soms een wonder dat hij niet gekwetst raakt. Als we hem proberen te kalmeren gaat hij tieren, bijten, schoppen en slaan. Het is soms zo moeilijk omdat het overdag zo'n heerlijk kind is. Ik zou het eigenlijk eens moeten filmen om te kunnen tonen aan mensen zodat ze weten met wat we te maken hebben. Huisarts, kinderarts, kinesist, ... Allemaal zeggen ze dat het er wel zal uitgroeien. Maar goed ... Hij is er bijna 4 en nog is het een hele prestatie als hij eens 2 nachten na elkaar door kan slapen.
Op donderdag en vrijdag gaat het ook allemaal wat lastiger op school. Logisch als je zo 'actief' bent gedurende de nacht. We zijn op het punt gekomen dat wij het allemaal als normaal zien, we wisselen elkaar af s nachts maar het is toch best frustrerend dat een baby minder last geeft s nachts dan een kleuter van 4.
Sam beseft zelf ook niet dat hij zo vaak wakker komt. Om 7u kan hij de vrolijkheid zelf zijn en zeggen: wat heb ik lekker geslapen ... Dan kijken wij zo even naar elkaar omdat we die nacht wel een uur met hem bezig waren om ervoor te waken dat hij zichzelf niet serieus kwetst. Het is wel eens voorgekomen dat hij tegen de rand van zijn bed gaat met zijn hoofd, nooit erg, maar toch ...
De zeldzame keren dat hij niet naar krijsen overgaat kan hij soms wel eens klagen van pijn. Vooral pijn aan zijn benen dan. We denken daardoor dat het komt door groeipijn ... Maar zekerheid is daar niet over.
met dat het overdag zo'n fijn kind is en zo taalvaardig maakt niemand zich erg zorgen over hem. Het is best grappig om hem zo serieus te zien praten met een arts. Hij moet nog 4 worden maar praat beter dan sommige kinderen in mijn klas die 10 jaar worden ... Zijn zinsbouw en woordenschat, ik schrik er soms van hoeveel hij beheerst. Ook zijn juf staat er soms van versteld. Het is ook een van de redenen waarom hij een klasje hoger zit dan gewoonlijk. De juf van de peuterklas dacht dat hij beter zou passen in een 2de kleuter dan in een eerste kleuterklasje. Aangezien er zoveel kindjes in het eerste klasje zitten vonden we het helemaal niet erg om hem wat hoger te stoppen, meer uitdaging voor hem ... Maar aan de andere kant ben ik soms bang dat het daardoor komt dat hij slecht slaapt. Een mens gaat overal iets achter zoeken als er iets niet zo goed loopt ...
Kortom we hebben geen flauw idee waardoor hij zo slecht slaapt ... Maar ik hoop dat er beterschap in kan komen.
Ons meisje daarentegen doet het prima. Ze drinkt goed, slaapt goed, lacht bijna constant en iedereen (ja ook grote broer) is helemaal gek op haar. Gelukkig dat het zo'n brave baby is want ik zou anders niet weten wat eerst te doen. Sam helpt ook graag en is bezorgd om zijn zusje. Vragen zoals: mama moet ze geen verse Pamper aan, moet zusje al drinken, mag Helena op de mat spelen met mij, mag ik haar wakker maken en een beetje lachen ... Zijn standaard. En als papa thuiskomt geeft Sam meestal het verslag over hoeveel shirtjes er in de was moeten omdat ze weer moest overgeven, dat er maar 1 stinkpamper was of dat haar scheetjes echt wel meer stinken dan die van gisteren ...
Vanavond slaapt hij bij oma en opa ... Even lekker verwennen voor hem en wat slaap bijtanken voor ons. Morgenochtend haal ik hem op en gaan we samen naar kleuterturnen. Wat beweging doet hem deugd hahaha.
Tot zover mijn klaagblogje. Bedankt als je deze helemaal uitgelezen hebt. Ik had er precies eens nood aan om het van me af te schrijven.
Knuffels L.
reacties (0)