Dag meiden,
toch maar een blog over mijn verdriet. Ze had een mooie leeftijd mijn lieve lieve oma, maar die leeftijd geeft me toch niet zoveel troost. Het gaat om de band die je opeens kwijt bent ... De warmte en liefde die je opeens mist. Als ik zeg ... Mijn oma is gestorven krijg ik als eerste reactie ... En hoe oud was ze? Als ik dan zeg 82 dan krijg ik zo een knikje en een lachje ... Ah een mooie leeftijd toch?
Maar voor mij was oma echt iemand speciaal. Als kind en puber logeerde ik meer bij mijn grootouders dan gelijk waar ... Mijn oma was gewoon super. Het voelt aan alsof ik niet alleen een deel geschiedenis kwijt raak, maar ook de warmte en bescherming die ze altijd gaf. Ze was als een tweede mama voor mij.
Ik ga haar zo missen ...
Ik moest het gewoon maar even van me afschrijven.
reacties (0)