Gisteren was het dan zover, de 20 weken echo. We zijn in het ziekenhuis geweest omdat we daar nog een afspraak hadden staan.
Vond het erg fijn dat freek nu mee kon en we dus echt samen konden kijken.
Eigenlijk maakte dat van te voren als dat je je een gelukkig gezin voelt.
Om 4 uur was het zover, een dikke klodder gel en hoppa met het echo apparaat. Aan het begin werd al duidelijk dat de kleine met de benen omhoog lag. Ze lagen hoger als het hoofdje. De echoscopiste had nog hoop en dacht, die draait nog wel. Ja draaien deed het maar de benen omlaag, dacht het toch niet :)
Eerst even hartje snel gekeken, ja het klopt. Maar dat wist ik wel met al dat geschop de laatste tijd.
Ik had hierdoor ook heel sterk het vermoeden dat mijn placenta hoog lag, beetje aan de voorkant. Ik voel alleen maar geschop onderin.
Placenta ligt juist laag. Ik heb een placenta plaevia marginalis. wat betekent dat de placenta op de rand van de baarmoedermond grenst. Echoscopiste heeft hier weinig over verteld, maar van wat ik gegoogled hebt moet ik me pas zorgen gaan maken bij bloedingen.
Toen alle metingen. Bij alle metingen is het kindje boven gemiddeld. De buik kon ze door de positie van het kindje niet goed opmeten. Dus zij duwen om te proberen het kindje te laten draaien. Uiteindelijk wel 2 metingen kunnen doen met de benen omhoog. Daaruit blijkt dat het buikje ver boven de marges zit. Waarschijnlijk komt dit ook door de metingen.
Over 2 weken moet ik weer een echo, nu bij vk. Advies was een bloedsuikercurve en een nieuwe echo. Hopelijk heb ik geen suiker, ben echt een zoetekauw.
In ieder geval wordt het een groter kindje. Mijn man en ik waren allebei 7 pond bij de geboorte, dus we zullen zien.
Voorlopig weer even vooruitkijken naar de echo over 2 weken. En dan in week 27 bloed prikken voor de bloedgroep van het kindje.
Verder gaat alles prima, begin iets meer trek te krijgen. Gisteren op de weegschaal gestaan en nu 4 kilo aangekomen. Is nog netjes.
Binnenkort maar eens zomerkleding kopen voor de vakantie in januari :)
reacties (0)