Bevallingsverhaal

Zaterdag 18 april...
Snachts slecht geslapen te veel zenuwen vragen gingen Door mijn hoofd zal alles goed gaan, doet het Veel pijn , wat moet ik ervan verwachten.
5 uur alarm gaat douchen klaar maken wat broodjes smeren voor mijn moeder en zusje en Vriend. ..
En hup in de auto en gaan. ..
Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis worden we begeleid naar onze kamer eerst aan de ctg een half uur en bloeddruk meten en ondertussen gieren de zenuwen Door mijn lijf op dit moment maak ik veel grapjes omdat ik zenuwachtig ben. ..
Half 9 we gaan beginnen krijg een inwendige onderzoek en word gelijk gekoppeld aan weeen opwekkers en Infuus voor mijn suiker omdat mijn suikers optimaal moeten zijn Voor de bevalling inverband met zwangerschapsuiker .
Het duurde niet lang of ik kreeg al snel weeën ..
ik kreeg ze regelmatig om de 2 min en rond 11 uur had ik ook aandrang om te poepen , Gelukkig daar is de verloskundige ik zei hoe ik me voelde en aandrang om te poepen .
Ze ging voelen en ja..... ik had nog steeds 1.5 cm ontsluiting MAAR 1.5 zei ik ja zei ze kan heel lang duren maar toch had ik het gevoel dat ik moest poepen ... uren verstreken en het was 3 uur ondertussen was mijn glimlach vergaan en had ik echt heel veel pijn in mijn rug en buik ik vroeg of de verloskundige kon komen omdat ik steeds een sterkere gevoel kreeg dat ze kwam .. ze ging voelen en ja.... 3 cm ontsluiting 3 CM !!!!! ik zei dat ik het niet meer uit hiel en dat ik het niet meer aan kon ik kreeg een ruggenprik en voelde me meteen beter , ruggenprik voelde ik helemaal niet, en wat was dat een opluchting kon zelfs slapen 5 uur pijn was terug en vr m de verloskundige kwam 5 cm ontsluiting ik vroeg waarom de ruggenprik niet meer werkte en ze zei dat dat kwam omdat ze steeds verder kwam ..
7 uur 8 cm ontsluiting ik zei dat ik het echt niet meer trok en dat ik echt moest poepen maar alleen aan de rechterkant moest de wand ietsplatter dus op de zij ligge... wauw wat deed dat pijn deed zo pijn zo pijn ik hield het echt niet meer en ze ging weer voelen , Yes ik mocht persen ...
ik ging persen en persen maar ging heel langzaam in iedergeval was ik van de pijn af want persen voelde beter ik perste zo hard dat de verloskundige zich verbaasde ook omdat ik een ruggenprik had ... op een gegeven moment zakte de weeën weg en werd het opgevoerd zo dankbaar voor mijn vriend moeder en zusje voor de steun enige wat ik hoorde waren hun dat ik moest persen en persen en dat deed ik op een gegeven moment kreeg ik een spiegel erbij zodat ik zelf kon zien dat ze echt kwam ik zag haar hoofdje en was zo blij.... maar moest steeds harder persen op een gegeven moment ja hoor ze schoot eruit. .. reden waarom ze eruit schoot en alles moeilijk ging en veel pijn en veel aandrang om te poepen ik had een sterrenkijker bevalling en helaas helemaal uitgescheurd van.... tot ....
maar dat maakte me niet uit .. ze was eruit en ze huilde en ze maakte het goed dat was het belangrijkst voor mij ...
ik werd meteen naar de o.k gereden om te hechten jammer dat we pas na de bevalling achter kwamen van de sterrenkijker bevalling ...maarja is niet anders ze is er ze is gezond en ze doet het perfect zo dankbaar..
ik had een geluk dat ik echt perste alsof mijn leven ervan af hing want het had nog erger kunnen aflopen
op naar een lange herstel kan 8 maanden duren maar dat zien we dan wel weer