Rommel de Bommel

Oké.....het wordt tijd dat ik het ook aan mezelf toegeef: het er minder mee bezig zijn lijkt niet te lukken. De ovutestje van vanochtend was niet heel duidelijk, maar in plaats van nog een dagje wachten toch nog een tweede er tegen aangegooid vanmiddag....even vaag zo niet vager. Intussen speurt mijn lijf naar oneigenlijke pijntjes en andere indicatoren die zouden kunnen duiden op een aanstaande eisprong. Als je maar goed genoeg zoekt vind je tenminste 10 aanwijzingen voor een aanstaande eisprong, zeker nog eens 10 dat je op het punt staat om ongesteld te worden om maar te zwijgen van alle aanwijzingen dat je wel eens zwanger zou kunnen zijn...en dat nog voor m'n ei.....tja....het is wel duidelijk. Het er niet mee bezig zijn is een dikke vette mislukking geworden.

Ik heb besloten dat het niet erg is, wat zeg ik...ik ben zoals ik op menig cursus heb geleerd...bewust onbekwaam. En dat past wel een beetje biij mijn zwanger worden stijl...ik weet dat ik er niet veel van bak, maar blijf het proberen in de hoop ooit nog eens onbewust bekwaam te worden.

Intussen rommelt m'n buik lekker verder, is het cervix slijm nog niet gesignaleerd en zijn de ovu testjes verre van positief...mijn vriend en ik klussen een knuffelen zo vaak mogelijk...zwaar hoor zo vaak knuffelen...wat dat betreft mag t van m'n vriend nog wel even duren...haha...mannen.

Mijn stemming wisselt met het uur van hoopvol en positief naar hopeloos en zelfbeschermend negatief...en we zijn nog maar ronde 3.....ja voor het er niet mee bezig zijn....een dikke onvoldoende.