Het leed dat CB heet
Niet schrikken, het is niet mijn mama die verdrietig is en auw heeft. Ik ben het: MAXXXX
Vandaag zijn mama en ik naar het CB geweest, dit is mijn verhaal:
Ik wilde jullie vertellen over deze verschrikkelijke plek. Waar je in een kistje wordt gelegd en je gemeten wordt..heel verdacht...enne waar je en plein publique op een vetvrij papiertje wordt gelegd in je blote kont..alsof je een stuk vlees bent bij de slager...mag het een onsje meer zijn? gewogen wordt. En dan als mama je weer lekker in je dekentje heeft gewikkeld en je weer net een beetje van al het gedoe bekomen bent, wordt mama ontboden in het kleine kamertje. Mama weet blijkbaar ook niet wat de mevrouw die daar zit van plan is...ze babbelen gezellig met elkaar.
Er wordt naar mn navel gekeken...dat ziet er mooi uit, zegt de mevrouw
Er wordt in mn mond gekeken...geen spruw meer te bekennen, zegt de mevrouw
Ik moet naar een speeltje kijken...hij volgt mooi, zegt de mevrouw
Ik lach naar de mevrouw..doet hij dat allang vraagt zij aan mama, ja al zeker 2 weken, zegt mama.
Nou keurig hoor, alles ziet er goed uit, zegt de mevrouw. Over 2 weken bij de huisarts een verwijs brief vragen voor de echo van de heupen...Ik weet niet wat dat is, maar hoe vervelend kan een brief zijn?
Ik denk dat dit het is. Valt me mee, behalve de publiekelijke vertoning van mijn zaakje...valt het dus mee.
Maar het duurt me nu wel wat lang allemaal, ik trek maar eens een pruillip en jammer wat. Mama en de mevrouw smoezen nog wat...ik huil dan toch maar even om weer de volle aandacht te krijgen.
De mevrouw loopt weg en pakt iets uit een kastje. Ze komt terug met 2 kleine doorzichtige buisjes...met lange dunnen punt erop....ze pakt mn rechter been...en AAAAUUUUUUUUUUUUUUUUUUWWWWWWWWWWW! ze duwt zo die punt in mn been.....ik BRUL! en mama troost mij. De mevrouw is nog niet klaar, blijkt al gauw. ze heeft me bij mn andere been te pakken. Mama help me dan huil ik...mama kust me op mn gezicht en die mevrouw duwt weer een puntig buisje in mn been....AAAAAAAAAAAAAAAAAUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUWWWWWWWWW schreeuw ik weer.
Mama kust we weer in mn gezicht. Volgens mij moest ze dat laten doen door die mevrouw, want mama kijkt ook niet blij. Laten we weggaan mama, huil ik.
Mama wikkelt de warme doek om me heen en houdt me stevig vast..we mogen nu uit het kamertje....mama heeft me gered. We mogen weer de kleertjes aan en we wandelen naar huis...ben nu wel een beetje moe...ik krijg nog een fles en ik ga lekker slapen. Bijkomen van de schrik.
Liefs MAXXXX
Nog even voor de statistieken:
Ik ben nu 2 maanden + 1 dag oud
Ik weeg 6050 gram ( +2 lijn)
Ik ben 60,5 cm lang( +1 lijn)
Mijn hoofd is 42 cm in omtrek ( +2 lijn)
reacties (0)