Van mn geloof gevallen
Ik geloof niet in de paashaas, ik geloof niet in de kerstman, ik geloof niet in sinterklaas.
Ik geloof niet in een heleboel dingen.
Ik sta dus nogal sceptisch ten opzichte van het alternatieve cirquit in de geneeskunst.
Desalnietemin ben ik gisteren met de kleine Max naar een osteopaat geweest. Met een gezonde dosis "we zullen t wel zien of t wat doet" en "baat t niet dan schaadt t niet" ben ik er heen gegaan.
Een alleraardigste vrouw begroet mij. Ze lijkt niet heel zwevig en ze heeft geen geiten wollen sokken aan.
Ze neemt met mij het intake formulier door en we leggen Max onder het genot van zn 10:00 flesje op tafel.
Ze gaat aan hem voelen waar spanning zit en onbalans...okee dan...
Na een uur bijna kan ze mij vertellen dat hij heel veel spanning heeft in zn middenrif, bij zn sleutelbenen en aan de rechter kant van zn nek.
Zn nek had ik zelf ookal een vermoeden van, dan kon je aan hem merken als je hem oppakt. De spanning in zn middenrif zorgt voor de druk op zn maag die voor de reflux zorgt en dat zn darmen de voeding lang vast houden. Hierdoor wordt de ontlasting erg hard en pijnlijk. Ter illustratie knettert Maxje er nog even lekker op los. Zijn pijnlijke nek en sleutelbenen zorgen ervoor dat hij eigenlijk maar naar een kant wil kijken.
Advies: nog 1 a 2 behandelingen en alles inrichten op naar links kijken.
Zo gezegd zo gedaan.
21 maart staat de volgende afspraak
Alles thuis ingericht op links kijken.
Thuisgekomen is Maxje moe. ik leg hem in bed..hij gaat slapen en kijkt naar LINKS!
Hij heeft nog een keer gehuild door krampjes, daarna niet meer en hij poept nu op de 3 luiers ipv de 2 a 3 dagen. En ook heeft hij nauwelijks nog oprispingen gehad.
Ik durf het bijna niet te schrijven, maar volgens mij werkt het bij hem echt. Ik wankel in mijn ongeloof.
Zou het dan toch geen hocus pocus osteopatus pas zijn?
reacties (0)