Applaus Applaus

Ik had eten gekookt, gebakken aardappeltjes een meatloaf en rodekool met appeltjes. Zonder discussie gaat de tv uit ( die zet ik altijd voor haar aan als ik eten kook, dan weet ik precies waar ze is....;) ) Dat is normaal gesproken een klein drama, maar vandaag niet. Ging uit zichzelf naar haar stoel toe en was al begonnen voordat wij goed en wel zaten, gewoon vork gepakt en prikken maar....Met open mond zat ik te kijken...normaal is de eerste zin die ze uit: "ik wil niet eten" waar prompt een ernstige aanval van aanstelleritus met fake huiltje op volgt. Vandaag niets van dat..Ze eet zonder discussie dr bordje leeg....dat komt echt bijna nooit voor...Mn vriend en ik  geven applaus ( dat is de afspraak..bordje leeg=applaus). De kleine meid glimt van trots..als extra beloning mag zij het toetje kiezen...mona dameblanche met chocolade saus....zelf uitgezocht in de appie...ze smult verder. Bordje weer leeg en vormpje uit gelikt....na het eten zegt ze dat ze een plasje wil doen...dus op het potje...en ja hoor er kwam een plasje. Weer staan mn vriend en ik te klappen...wat zijn we trots. Heeft ze ook nog zelf afgeveegd en zingend naar de kamer voor een schone luier. Pyama aan en zonder gerek en discussie boekje gelezen en met een medley aan liedjes naar boven en naar bed...nog even Dikkie Dik in dr eentje nog toegezongen en ze slaapt....

Voorbeeldig gegeten en op t potje geplast en heerlijk gaan slapen...wat wil je als mama nou nog meer?