Gisteren had ik bij het naar het toilet gaan ineens een bruineverlies plekje in mn slip zo groot als een 2 euro muntstuk. Ik dacht dat ik na de schimmel tabletten het gekleurde verlies achter me had gelaten, maar niets bleek minder waar. Ik schrok me rot en heb me vriend gewhatsappt of hij de vk wel ff wilde bellen, omdat ik het nummer uiteraard nog niet in mn telefoon had staan (dat zou duiden op enige vorm van organisatie en in mijn hoofd is het momenteel chaos) en dat hij zich niet af moest laten schepen met:"als er geen krampen zijn en het is niet rood: niets aan de hand- antwoord". Hij whatsappte terug dat ik toch zelf even met de vk moest bellen en gaf met het nummer, met wat meer specifieke antwoorden over het soort verlies, etc.
Ik heb dus gedaan of me mobiel bijna leeg was en dat ik de laadkabel uit de auto ging pakken. Dus even in mn auto verschanst zodat ik vrijuit kon praten. Ze zou me binnen 45 minuten terug bellen met een echo afspraak voor vandaag. Zo gezegd zo gedaan. Ik weer aan het werk. Stress tot in mn haarpunten en die zien er al niet zo best uit. Ik werd gebeld en ik kon me vrijdag om 14:40 melden bij centrum Vita voor een echo.
Dus me vriend en ik om 14:20 in de auto gestapt, tuurlijk was de brug open, zat er een bejaarde voor me bij t verkeerslicht die het concept van de kleur groen niet begreep en kon ik door donker oranje nog net het kruispunt over en kon ik sprintend van de parkeerplaats nog net op tijd me bij het echo bureau melden.
10 minuten wachten................OMG het leek wel 10 uur
Ik mocht mee komen....eerste beeld...kloppend hartje....en even later een rondtollend kindje die zich van geen kwaad bewust is. Ooh wat was ik blij...lag te janken als een klein kind...toen heeft de echoscopiste gekeken of ze de oorzaak kon vinden van het bruinverlies. De placenta ligt aan de voorkant en deels nog over de 'uitgang'. Het gedeelte bij de uitgang was een zwarte lijn zichtbaar. Zij vertelde dat dit oud bloed is dat zich dus, gezien het bruin verlies, naar buiten aan het werken is. Waar het bloed van is wist ze niet, zou nog van de innesteling kunnen zijn, maar ook gewoon een gesprongen adertje door het groeien van de baarmoeder.
Ze heeft de kleine opgemeten en kwam op 11w2d. 2 dagen verder dan de gyn had gezegd. Ik heb weer een foto gekregen.
Ben zo opgelucht dat alles goed is. En zo blij dat ik de kleine heb zien spartelen. Wat is het toch bijzonder en een voorrecht om dit te mogen meemaken.
Volgende week weer echo, deze keer voor de nekplooi meting. dan de vrijdag daarop hartje luisteren. Dan ben ik 13 weken. Ik hoop dat ik dan wat meer rust kan vinden.
Liefs
Andrea en Ienieminiemensje-in-de-buik
reacties (0)