Als wonderen bestaan en dromen echt uitkomen......

Ik ben nog steeds in de wolken, maar mijn vertrouwen in de wolk is nog te dun om me permanent van de grond te houden. 

Ik heb de cursus voor vergevorderde broekieloerders cum laude afgerond.
Echt een mooie goude ster op mn diploma. Mijn nieuwste hobby is het verheffen van broekieloeren tot een heuse kunstvorm. En ik moet zeggen het lukt aardig. Om de diepte van mijn neurose duidelijk te maken:
Ik ga dus niet 6x per uur naar de wc. Ik ga als ik denk dat ik lek...ja dan ga ik natuurlijk direct ff checken. Maar tot dusverre.....alleen wit. 

Ik knijp een paar keer per uur in mn borsten om te voelen of er nog klonten in zitten. Dat kan ik ongezien doen. Ook als ik ff naar t kopieer apparaat sjok, dan ff wat strakker met de armen langs de buste zwaaien en dat heb je weer gecheckt. 

Ik controleer op misselijkheid dat met vlagen opkomt, door te ruiken aan boterhammen met pindakaas...brrrr wat een lucht....(en ja hoor...klein kokhalsje is voldoende, moet ook niet in de gaten lopen)

En dan kan ik dus de tripjes naar de wc om de gebruikelijke slipkruis inspecties te doen beperken tot 1x per uur. Daar speelt zich dan het volgende ritueel af:
een keertje vegen voor t plasje en dan nog een keertje met een droog papiertje om heel zeker te weten dat ik niets gemist heb wat als ongerechtigheid zou kunnen worden aangemerkt.

Ik weet het: IK BEN TRIEST...DIEP DIEP DIEP TRIEST.
Nog 8 nachtjes slapen en dan heb ik mn echo. Ik hoop dat ik dan een knipperlichtje zie en dat ik van deze achterlijke neurose verlost wordt..en dat ik eindelijk echt vooruit durf te kijken.

Ik was laatst in een bijzonder ZEN moment en ik heb naar namen zitten kijken. Maar terwijl ik ze lees bekruipt me het gevoel dat het de goden verzoeken is om nu al daar over na te denken, alsof ik het jinx daarmee. Ik wilde kijken naar de herinrichting van de slaapkamers ivm de komst van een kleintje en dan krijg ik echt de zenuwen. Ik denk dan: ik wil het te graag en iedereen weet: zij die vragen worden over geslagen. Zo achterlijk, ik weet het. 

Ik vind het nog steeds zo onwerkelijk...als wonderen bestaan en dromen komen echt uit...waarom is er dan nog zoveel ellende in de wereld en zijn er nog steeds meiden in de 16+ groep?


457 x gelezen, 0

reacties (0)


  • NNLC

    Komt goed meid! Heel herkenbaar!

  • sylviabobo

    *knuffel*!!!

  • weppie

    Nog 1 weekje, hou vol, je kan het! Blijf hartstikke hard voor je duimen!

  • lena83

    Hopelijk ben je na de echo wat zekerder van alles.. Al denk ik dat je pas echt zeker bent als je je kleintje gezond in je armen houdt… en dan begint weer een ander hoofdstuk van onzekerheid. Maar het komt vast goed. Heb vertrouwen

  • -naam-

    Ja ook hier heel herkenbaar..Nog 8 nachtjes... Heel veel succes

  • Kedi

    Heel herkenbaar. de onzekerheid blijft. Hopelijk mag je het 40 weken volhouden.

  • Sanny1972

    Heel herkenbaar en ook omdat elke zwangerschap totaal anders is gegaan dan voorgaande denk ik voelde ik nou dit of dat bij eerdere plassen en met angst afvegen en net als jij nog maar een keer voor de zekerheid!
    Kom op meid samen in spanning afwachten op onze wonderbaarlijke eerste echo dat hopelijk kloppende hartjes zal laten zien

  • Hannah39

    Doet iedereen, deed ik ook toen ik zwanger was. Het is een moeilijke tijd, je wilt blij zijn, je bent eigenlijk in de wolken, maar je bent tegelijk zo bang..Heel veel sterkte tot je eerste echo. Probéér je aandacht af te leiden, maar, dat lukt vast niet. Hopelijk mag ik over een tijdje mijn neuroses aan jou kenbaar maken, als ik ga broekie-loeren omdat ik net zwanger ben. We duimen voor je, meid!

  • zarah70

    Wahahaha ik had t zelf kunnen typen..sjeetje..dat er dus toch nog meer zijn zoals ik! En ik heb dan zelfs al een echo gehad

  • joshua2011

    geloof in je zelf mij is het niet een keer maar 2 keer overkomen en de ene is nu 4 jaar en de andere bijna 10 maanden en blijf vooral zo schrijven wat kun jij dat goed verwoorden ook daar ben je cum laude in afgestudeerd

  • loveboat

    Haha, heel normaal denk ik....zou ik ook allemaal doen, moest ik ooit zo ver zijn ! Ik vind je dus helemaal niet triest ! Ik hoop dat die 8 daagjes snel voorbij zijn en je een fantastische echo hebt waardoor je wat kan beginnen genieten en beseffen dat dit grote geluk werkelijk jouw kant uitkomt !

  • rosella

    In wonderen blijven geloven dan moet het goed blijven gaan, kan niet anders. dit wordt een droomkind

  • Lumi

    Mooi geschreven meis. Op naar je echo. Toi toi toi. Xx