Emoetioneel
Tja...ik ben emoetioneel....en nee het is geen tikfout.
Ik heb vandaag alweer steken in mn buik en ik weet niet of dat wel of niet een goed teken is. ik voel steken die volgens mij veel te hoog zitten voor iets zinvols. Ik voel ze vooral als ik naar de wc ga (zowel bij no 1 & 2) . Ik probeer het te negeren en geen hoop te krijgen. Ik moet zeggen dat ik erg moe wordt van mezelf.
En dan ff t meltdown momentje van de dag:
Ik zat onderweg naar huis in de auto naar het nieuws te luisteren op de radio. Er was een stukje te horen van de dienst voor de omgekomen kinderen uit Lommel en een leraar van hun. Er werd door Bart Peters gesproken. Het was een dienst die werd opgedragen aan iedereen die zoiets tragisch had meegemaakt dat niet zo in de kijker van media had gestaan. En zo maar ineens zit ik een potje te bleren in de auto...niet normaal. Ik ken geen van de kindjes of families die het betreft, maar ineens greep het me zo erg aan, dat ik de tranen van mn kin voelde druppen. Ik werd overvallen door een overweldigend verdriet. En het hield ook niet meer op. tenminste zeker 10 minuten niet. En ik ben helemaal geen jankerd, ik weet ook niet waar het allemaal vandaan kwam.
Zou het van al die hormonen komen die ik moest spuiten? Of gewoon van de geestelijke uitputting die zwanger worden met zich meebrengt? De spanning die er even uit moest? Zou dat het zijn waar ik zo emoetioneel van ben?
reacties (0)