Ik voel me vaag...maar durf niet te hopen. Als ik hoop is er kans, kans op teleurstelling. En teleurstelling, nou daar heb ik mn buik wel van vol...ik type dit en realiseer me dat dat inderdaad het enig is waar mn buik vol van is.
Een week geleden was ik helemaal heppie. Mn ei vol overtuiging gevonden...en op de juiste dagen geklust....en een paar dagen geleden begon t allemaal al wat te zeuren.
Nu weet ik het ff niet meer. Ik voel me vaag. Ik weet niet of ik me dingen inbeeld of dat ze echt zijn. Ik heb bij vlagen last van een soort misselijkheid. Ik heb steeds buik pijn, maar dat heb ik altijd. Alleen nu lijkt t anders, maar dat kan ook tussen mn oren zitten.ik heb minder eetlust, maar ergens wel honger. En mn borsten voelen wattig, niet gespannen, niet pijnlijk, maar wattig.
Ik snap niets meer van mezelf en al helemaal niet van mn lijf. Nog een week te gaan voordat ik uit dit limbo wordt verlost...D-day = 4 maart.
Ik hoop echt dat je vage klachten betekenen dat je zwanger bent... Mijn nod is 1 mrt, maar heb sinds gisteravond last van (ongesteldheids)buikkrampen.. Dus weet eigenlijk wel genoeg..
moeilijk he dat wachten.... D day is hier ook 4 maart... ik ben opgehouden met wat 'te voelen' ... ik schaar nu alles onder de bijwerkingen van de hormonen, ook makkelijk haha, maar geeft wel rust. We zullen het over een week of anderhalf merken. Ergens ben ik blij dat ik niet eerder hoef te testen, dat dat geen zin heeft ivm de Pregnyl... kom ik ook niet in de verleiding! Sterkte en plan leuke dingen... dan is die week zo weer voorbij! Liefs
reacties (0)