Heftige week

Wat een heftige week hebben we achter de rug! Vorige week was ik jarig en vierde ik me verjaardag voor familie. Toen hebben we meteen aan de familie vertelt dat we weer in verwachting waren. Het was dus een geslaagd feestje! Voelde me op en top zwanger, goed misselijk, zere borsten en alles wat erbij hoort!

Afgelopen donderdag voelde ik me niet lekker, had beetje kramp in me buik. Dacht nog even jah er gebeurd nu zoveel in je buik, dus logisch. Maar het werd steeds pijnlijker, me buik en onderrug deden behoorlijk zeer. Het leken wel kleine weeén.Toen wist ik meteen dit is niet goed. Jammer genoeg zat me gevoel goed, S'middags begon ik te bloeden. Ik had echt ontzettende pijn, en ben onder een hete douche gegaan. Sam heeft de dokter gebeld, en we moesten toch even langs komen. De dokter stuurde ons uiteindelijk weer door naar het ziekehuis, ik moest bloedprikken voor me schildklier,  (Heb een traagwerkende schildklier) en voor nog wat andere dingen. Het was zo raar, het voelde echt goed, was steeds zwaar misselijk, grote zere borsten, en voelde me gewoon op en top zwanger. Sávonds hebben we flink gehuild. Ondanks dat we het jammer genoeg meerdere keren hebben meegemaakt, het went nooit!!!

Vrijdag werd ik heel rot wakker, voelde me zo down en leeg. Rond tien uur ging de telefoon, mijn vriendin had een spoedkeizersnede gekregen, en is ze bevallen van een dochtertje Tessa. Helaas heeft hun dochtertje het niet overleefd. Ik wist niks meer te zeggen, woorden schieten te kort! Het is zo'n rare dubbele week. Ik kon alleen maar huilen. Ben meteen naar het ziekehuis gegaan. We moesten meteen huilen toen we elkaar zagen. Zo zaten we anderhalve week geleden nog te stralen en te dromen over onze zwangerschappen. Eindelijk weer samen zwanger. En zo was het in 1 klap over! 

Vrijdag eind van de middag belde de huisarts, hij had de uitslag van het bloedprikken. Me schildklier ging weer heel slecht. En vertelde hij dat me schildklier niet zo traag is als men denkt, maar dat hij soms wel werkt en soms niet, en soms klein beetje. Dus dat het heel moeilijk gaat worden om mijn schildklier stabiel te krijgen. Dit is hoogswaarschijnlijk de reden waarom het bij mij zo vaak fout gaat. Eigelijk komt het op twee dingen neer, het is eigelijk een groot wonder dat ik twee gezonde kindjes heb mogen krijgen!! (Daar was ik me natuurlijk al van bewust!) En dat de kans op een derde niet zo groot is.

We zijn helemaal in de war, door alle gebeurtenissen van de laatste dagen! En ik kan gewoon niet meer stoppen met huilen!!

liefs, mij