Mijn meisje ligt nu in een gewoon bedje...geen (open couveuse) warmte bedje meer!!! We hebben een andere manier van wondbehandeling toegepast (ff uitproberen) in de hoop dat de ontlasting op die manier niet bij de wond kan komen...Als dat werkt,dan mag ze tussen de voedingen door af en toe mee naar het RMD-huis en misschien wel naar huis na het weekend!!!!!!! Omdat ze dan niet meer op haar buik hoeft te liggen. De wonden genezen nu heel snel..Carolien (verpleegster) en ikzelf zagen zelfs een groot verschil met gisteren!!!
Ik word nu echt erg ongeduldig...Ze mag nu ook gewone kleertjes aan, ook broekjes en zo...En ik loop een paar keer per dag met haar over de afdeling en ga met haar in de Ronald McDonald huiskamer zitten omdat ze erg schrikkerig is van alle geluiden die ze niet kent.
Volgens de artsen is ze ook zo schrikkerig door alles wat ze mee gemaakt heeft....infuzen en bloed prikken,de operatie, wondverzorging enz.... Ze noemen het een trauma,maar ze zal er overheen groeien!Ik hoop snel met het nieuws te komen dat we eindelijk thuis zijn....want na 5 weken wil ik dus wel heeeeel erg graag weer naar huis!
reacties (0)