Weer naar ziekenhuis,maar belachelijk behandeld

Ik verloor sinds zaterdagmiddag steeds golfjes vocht en had besloten om het af te wachten tot de volgende dag en het dan na te laten kijken in Ede voor we voor niks naar Nijmegen zouden gaan.

Ben voor het eerst heel boos geworden op artsen en verpleging, en dat terwijl ik (vooral volgens Danny) al teveel respect voor ze heb terwijl ze niet naar mijn verhaal luisteren.

Hier dus de ingekorte versie van de gebeurtenissen van vandaag.

Ik kom dus aan in het ziekenhuis...leg uit dat ik vochtverlies als ik een tijdje gelegen heb maar niet als ik lig.
Heb dat bij mn 3 jongens ook gehad en kreeg toen dus elke keer te horen...nee hoor,zal wel geen vruchtwater zijn...Maar bleek steeds wel zo te zijn en kreeg dan steeds welgemeende excuses....
Verloskamer in..ik heb ze nu allemaal wel een keer van binnen gezien geloof ik!....En wat zeggen ze????? Gaat u maar LIGGEN mevrouw,op het matje !!! ?????? Ik zeg nog....Als ik lig komt het niet,dat heb ik net uitgelegt,is altijd nog zo gegaan bij mij!
Gaat u toch maar liggen mevrouw. ????? Dus ik zeg..oké...maar dan zitten we hier uren.
Ik liggen...komen ze weer aan met de banden voor weer een CTG....heb ik ondertussen al 15 van gehad geloof ik,en nooit lukt het om een goed beeld van haar hartslag te krijgen...want ze is erg druk en ik kan niet lang in 1 houding blijven liggen of zitten door mn bekkeninstabiliteit...maar oké...we zijn braaf!
Na een uur....we kijken nog even 20 minuten hoor en onderussen zullen we even me een eendenbek kijken of we vocht kunnen pakken want met dat matje werkt niet...Nee duh!! Dat had ik al gezegt...eendenbek erin...ding open en draaien maar....dat is niet lekker...doet eigenlijk een beetje pijn,maar het is voor het goede doel en de arts in opleiding kan weer wat afstrepen op zn lijstje....pfffft.
Ondertussen verging ik van de pijn in mn rug en bekken en moest elke 2 minuten gaan verliggen en de tranen stroomden over mn wangen.
Weer een verpleegkundige aan mn bed...want het hartje was weer verdwenen....ze ging naast me zitten om dat ding vast te houden en ik geef voor de zoveelste keer aan dat ik verga van de pijn....Of ik weeen heb???? NEEEEEEE dat zie je toch op dat CTG en ik heb je al verteld wat er aan de hand is...Langzaam was ik dus op mn kookpunt aangekomen en ondertussen waren ze ook komen vertellen dat ze geen vruchtwater hadden kunnen ontdekken...Logisch want ik lag alleen maar...en ik maakte nog een sarcastische opmerking van...ach..ik heb er niet voor geleerd maar alleen nu voor de 4e x deze ervaring waarbij ik achteraf altijd gelijk kreeg.
Hartslag ding zat weer goed en mevrouw de verpleegkundige was weg,maaar ik kon niet meer blijven liggen en stond op.....Hele straal vocht langs mn benen en Danny gelijk een ram op die knop gegeven natuurlijk.
Komt er een andere verpleegkundige binnen,doet niks met dat vocht en is totaal gefixeerd op een goed hartfilmpje van mn meisje wat al die tijd speelkwartier liep te houden in mn buik....Ik nog gezegt...hallo,kijk er dan even naar,want ik weet het zeker....Nee ga maar weer liggen!
Mn hele onderbroek zeiknat en ook een sok...Ik zei...voor dit soort ongein blijf ik niet,met dr hartje is niks mis dat wordt wekelijks of vaker gechecked door een echo,ik kom hier om te weten of het vruchtwater is,en daar doen jullie niks mee en luisteren ook niet naar me,terwijl dit de 4e keer is dat het op deze manier gaat bij mij.
Ondertussen was ik daar al uren,en niemand die eens naar me geluisterd had.
Dus ik heb die banden afgedaan,en mevrouw wilde dat nog tegen gaan ook! ??? En heb een droge onderbroek uit de tas gepakt en me aangekleed.
Toen kwam de gyn...bla bla bla maar moest beloven terug te komen als er iets was...ja DAG..echt niet,ik ga gelijk naar Nijmegen idioot (dat dacht ik hoor) en Danny zei bij een te lange stilte van mijn kant dat we dat zouden doen.
Dus op naar de bushalte...weer een golf mn broek in en langs mn been...naar huis..thuis weer!
Mn moeder kwam de kids terug brengen en rook even aan het erg natte ondergoed...hmm ruikt zoetig,is volgens mij toch echt vruchtwater. Ja, vertel mij wat!
Maar ja...we hebben dus op dat moment besloten om de grote plons of eventuele weeen af te wachten en dan maar een ambulance te bellen en naar Nijmegen te gaan (via het Radboud een ambu natuurlijk anders brengen ze me er niet).
Ondertussen blijven de golfjes en een raar scherp gevoel in mn onderbuik komen, vooral als ik dus even gelegen heb. En ik besluit om maar weer een boterhamzakje in mn onderboek te doen.
Heb weer gelegen op de bank en ga even naar de keuken....golf...in het zakje en de helft ernaast.
Dus ik bel mn oude vk op en leg uit dat ik denk dat ik vw verlies maar of zij, ondanks dat ik niet meer bij hun ben, even wil komen kijken zodat ik niet voor niks naar Nijmegen ga zo laat in de avond....En dat doet ze. Er zitten dus voordelen aan als je voor hun een zeldzaam iets hebt,want ze zijn allemaal nieuwsgierig.
Dus 10 minuten later staat ze aan de deur..even kindje voelen,hartje luisteren,even praten over de tumor en dan het zakje bekijken....Nou...dat kan volgens mij niet missen zei ze...Dat is volgens mij toch echt vruchtwater!!!
Niet dat het me goed uitkom,maar mn vermoedens zijn bevestigd en ik ben dus niet gek....Nee hoor je bent niet gek...er zit wel wat afscheiding bij zo te zien,maar toch ook vw en best veel ook!! Doe maar in de koelkast en neem het morgen maar mee naar je afspraak. Probeer maar te gaan slapen,maar als je weeen krijgt gelijk naar Nijmegen bellen hoor!
Dat beloof ik!! Want tot morgen wachten kan geen kwaad volgens haar,omdat ze,als ik nu naar Nijmegen ga, daar ook pas in de ochtend wat gaan doen.
Dus morgen ga ik bewapend met zakje vocht naar mn afspraak ...en dan gaan ze het maar testen....Ik ben er voor 95% van overtuigd dat de vk en ik het bij het goede eind hebben....dus misschien morgen!!!
We wachten het maar af.