Aanstaande vrijdag is het weer zo ver...De volgende echo-controle.Er gaat weer gekeken worden of de tumor niet te snel aan het groeien is ten opzichte van haar lijfje en de vorige echo.Ook kijken ze of haar hartje het wel aan kan en of dat niet aan het vergroten is en of ze geen vocht aan het vasthouden is........
Na de vorige echo was ik gerust gesteld omdat alles goed was en de tumor niet gegroeid,maar nu zijn we natuurlijk bijna 3wkn verder en kan alles anders zijn. Ik merk dat ik echt weer zenuwachtig ben....eten gaat weer moeilijker,mn hartslag is een stuk hoger,ik voel me standaard gewoon niet lekker en ben weer aan de diarree....Het lijkt wel of ik naar de tandarts moet! Ik ben zo bang dat het nu niet goed is...zo bang dat we slecht nieuws gaan krijgen. Zo af en toe breekt het zweet me letterlijk uit...echt angstzweet!
Mijn buik is ook superdik voor 24wkn.Dat was bij mn 3 andere kids ook en toen maakte ik me er geen zorgen om..en nu denk ik...Laat het maar niet door de tumor komen dat ik ineens zo groei! Dus aan de ene kant wil ik die echo zo snel mogelijk...want ik wil weten hoe het met mijn kleine meisje gaat,maar aan de andere kant wil ik het niet en zie ik er tegenop omdat het ook slechter kan gaan met haar!
Normaal ben ik een erg nuchter type wat goed kan relativeren...zelfs als er wat met mn andere kinderen aan de hand is...Ik raak nooit in paniek bij ongelukken zoals gat in 't hoofd of andere bloederige enge dingen...ik houd mijn hoofd koel,doe de juiste dingen en zorg ervoor dat mijn kinderen niet nog verder in paniek raken.....Maar nu is het anders...ik kan niks zien,kan niet inschatten hoe mijn kindje zich voelt en heb totaal geen controle over de situatie en ik raak af en toe in paniek!
Ik wil mijn kindje in mn armen maar weet dat dat nog lang niet kan...Ik wil gewoon van de verrotte onzekerheid af !!!!!!!!
reacties (0)