En ja hoor...Daar gaan we weer!!

Vandaag best een druk dagje gehad...Vanmorgen speelgoed schoonmaken op school in de klas van de jongste,Vriendlief en ik zijn samen gegaan en hebben van 8.45 t/m 12.00 schoon zitten maken,met hulp van een paar kindjes uit de klas...heel leuk om wat klasgenootjes beter te leren kennen!

Daarna ondanks de warmte even het centrum in voor sokken voor viendlief en 1 van mijn zoons,gelijk bij C&A ook wat korte broeken en shirts voor onze zoon aangeschaft!Toen even wat gedronken en een turkse pizza verorberd,en snel weer naar huis.

Kids om 15.00 van school gehaald en om 16.30 weer terug naar school (lopend door de hitte) vanwege het zomerfeest...Wat overigens heeeeel erg gezellig en leuk was.

En toen ineens..................raar gevoel in mn handen en voeten...ja hoor!!! lekker opgezwollen allemaal.Aan mn handen zaten bokworsten en mn voeten hadden cocktailworstjes in plaats van tenen! Lekker weer vocht aan het vast houden door het warme weer.......pfffft!

Toen ik toch maar besloten had eerder naar huis te gaan vertelde zoonlief (de middelste) dat hij toch maar mee deed met de karaoke...dus of ik iets langer nog kon blijven (hij bleef toch wel tot het eind want kan zelf naar huis komen)...Tuurlijk doet mama dat,en de lieve meneer van de karaoke heeft zijn briefje ook nog eens bovenop gelegt zodat ik (opgezwollen en wel) niet zo lang hoefde te wachten.Toen ik aan hem (zoon) vroeg welk liedje hij ging zingen zei hij...met een best gemeen lachje...Laura (van Jan Smit)...Aaaaarggh...ik moet altijd huilen van dat liedje,omdat ik op 11 jarige leeftijd mijn beste vriendinnetje verloren ben aan leukemie.En als mijn kinderen zingen kan ik het ook nooit droog houden...Pffft!!

Zoonlief was aan de beurt en zet in (hartstikke vals)...en ik stond natuurlijk vooraan mee te zingen...binnen 2 seconden voelde ik ze al prikken ..en nog eens 2 seconden later rolden ze al over mn wangen...maar mama bleef heel stoer staan en zong mee als ondersteuning voor als hij de tekst niet meer wist (al jankend). Eén van de meiden die achter zoonlief stonden (omdat zij daarna aan de beurt waren) stootte de ander aan...Kijk eens...zijn moeder staat te huilen! Ach..weten zij veel wat dit liedje met me doet,en ik jank/zing lekker verder. Ik was echt supertrots op mn zoon,maar vond het wel een beetje gemeen dat ie niet gewoon..Sta op,heeft uitgekozen of een ander wat minder beladen nummer voor mij!!

Ik denk ook wel dat de zwangerschapshormonen een lekkere duit in het zakje hebben gedaan hoor!