Mijn bevallingsverhaal

die nacht vergeet ik nooit niet meer nadat ze mij de 31e januari een inwendig onderzoek hebben laten ondergaan begon de pret.
de hele middag daarna had ik krampen geen idee ervan dat t weeen waren s,avonds was ik doodmoe mn schat van nventje adviseerde mij om vroeg te gaan slapen .
tegen 23.45 begon depijnpas echt wel irri te worden dus ik naar t verlos kwartier bellen op aanraden van stef ,die adviseerde te komen naar t zh aangezien we geen vervoer hebben besloot ik te wachten tot de morgen mn vent was om te ploffen toen hij hoorde hoe ik werd afgescheept hij is belg en dat dus niet gewend in belgie zijn ze wat beter met de zorg vind ie.
tegen 2 uur hield ik t niet meer ondertussen zat ik beneden de pijn weg te puffen en nog steeds geen idee ervan dat t ontsluitingsweeen waren toen ik boven kwam om m te zeggen dat ik t niet meer hielden hij 112 bellen met n ziekenauto werdt ik afgevoerd ondertussen drong t tot mij door dit waren dus weeen.
doordat ik t niet meer volhield schreeuwde ik om n ruggeprik aangezien ik aan n treat mee deed tevoren had ik aangegeven dat ik ruggeprik wilde.
achter n half uurtje kwamen ze ns kijken hoever ik was bleek dat ik al 8 cm had en t dus te laat was voor n ruggeprik ze braken mn vliezen en naar mijn gevoel n eeuwigheid werd onze senna geboren om 5.42 50 cm lang en 4110 schoon aan de haak ik heb mn vent nog nooit zo blij gezien mn grote vent met zn zoontje echt wel n mooi gezicht