Het zal wel aan mij liggen,maar ben sinds gisteren ontzettend chagrijnig en opgefokt.Alles moet en niks komt uit mijn handen.Nou ben ik sinds ik zwanger ben al niet zo fit mee en echt ontzettend moe.Het liefst slaap ik de hele dag,maar ja dat gaat moeilijk als je al 2 kids hebt rondlopen.En voor hun is het natuurlijk ook niet leuk als mama steeds slaapt en moe is.Dus meestal verzet ik me er wel tegen.Maar nu is het zo dat we hier nog van alles moeten doen in en om het huis.Onze oudste gaat namelijk beneden slapen,de jongste gaat naar de kamer van zn broer en de baby kan dan op op de kamer van de jongste.Dus er moet nog geverfd worden en een boel veranderd.Gisteren zijn we begonnen met het opruimen van speelgoed en andere spullen.En dat heb ik vandaag naar de kringloop gebracht.Maar dan moet er dus nog heel wat werk verricht worden en ik zie momenteel door de bomen het bos niet meer.Afgelopen jaar hebben we een grote verbouwing gehad aan onze benedenverdieping en hebben we onze achtertuin helemaal opnieuw aan laten leggen.Dus zou je denken van daar hebben we geen omkijken naar,nou wel dus.De bestrating is allemaal zo groen als gras,de verhoging die zo mooi gemaakt was is helemaal verzakt(de hovenier komt het herstellen,heeft ie ook beloofd en is garantie) en het o zo mooie groene gras,tja ik weet niet waar dat is gebleven.....En de uitbouw mag ook nog een x gesaust worden,want de muren zijn zo droog dat het begint te scheuren.Daarbij willen we nog een nieuwe oprit en de voortuin aanpakken.Pffffff,ik wil dit eigenlijk allemaal vandaag uiterlijk morgen afhebben.Is dat teveel gevraagd?Ik denk het wel he?Nou heb ik een hele flinke man die hier echt alles doet,maar hij werkt wel meer dan fulltime,dus hij moet wel even kijken wanneer en wat eerst moet.Binnen is natuurlijk eerst aan de beurt,want buiten komt eind maart wel weer.En ik weet ook wel dat de meeste tuinen momenteel niet op hun mooist zijn,maar toch.Tja en na binnen is buiten aan de beurt.Vorig haar hadden we een ontzetten mooi paviljoen geplaatst,maar tijdens een storm is die helemaal stuk gewaaid,nu willen we weer een nieuwe,maar ik wil eigenlijk ook wel een vaste overkapping.En daar kan ik dan gerust weer uren over doorzeuren tegen mn man.Ik wil alles altijd zo snel mogelijk en het liefst meteen.Ik weet best dat dit niet kan,maar op de een of andere manier kan ik het dan niet loslaten en denken van het komt allemaal wel goed,want ik weet best dat het goed komt,maar het maalt steeds door mijn hoofd en ik krijg er gewoon onrustige benen van.Klinkt allemaal maar stom he?Ik weet het,hoor.Ik moet gewoon rustig blijven,nu is het nog winter en zodra het mooie weer begint gaat mijn man buiten om weer mooi maken.Het ergste van dit alles is denk ik nog wel dat ik het afreageer op mn zoontjes en die hebben dat niet verdiend,dat weet ik best.Maar op het moment dat ik dan in zo,n bui zit kan iedereen maar beter uit mn buurt blijven,want dan ben ik echt niet te genieten.Het zal ook vast wel door de hormonen komen en als alles stap voor stap weer gedaan is word ik ook wel weer rustiger,maar nu nog niet omdat er nog teveel gedaan moet worden.
Zo dat ben ik in ieder geval even kwijt,lucht ook wel op.Moet gewoon wat rustiger worden,dan is het allemaal een stuk makkelijker!!
reacties (0)