De peutertijd

Elke zomer sta ik even stil met het afgelopen jaar. Zo schoon ik ook mijn profiel op en verwijder ik de oude blogs.  Er komen steeds minder mijlpalen bij merk ik op. De eerste jaren heb je er zoveel: eerste hapje, eerste stapje, eerste keer psz, een groot bed, etc.  Ook het aanpassen van de inhoud van de kledingkast is zo anders: zo deed je soms 1 maand met een kledingmaat, nu kan hij nog kleding van vorige zomer aan!

ik moet nu goed denken welke mijlpalen we hebben gehad. Op nummer 1: zindelijk zijn! Met 3 jaar begonnen, gelijk heel de dag zindelijk , 2 maanden later waren alle luiers verdwenen uit huis en weer een maandje later was het potje verleden tijd! Zelfs de juffen op de psz vonden het heel snel gaan.

Een mijlpaal kan je het niet noemen maar door het ongeval van mijn man zijn we een paar maanden (september-januari) geleefd. We hebben alles heel creatief moeten invullen en vooral de dank voor mijn werkgever die mij hiervoor de ruimte gaf. Een werkende moeder zijn is leuk maar als je geen gebruik maakt van betaalde opvang is het een uitdaging om dit te regelen. Hoe doe je de opvang regelen als papa niet meer kan oppassen op papadag?  Papa moet revalideren en gaat wel weer oppassen, maar de vraag is wanneer het mogelijk is. We wilden we Mickey ook niet teveel schuiven want hij was door alles al een stuiterend projectiel geworden. Daarnaast komt alle zorg  huishoudelijke taken op mij neer. En wie brengt hem naar het ziekenhuis? Gelukkig heeft de buurman hem ook 2 keer gebracht/gehaald. Achteraf gezien is alles is een waas voorbij gegaan en soms voelt het als een droom. Is het echt gebeurt?  Alles ging op de automatische piloot. Ook ben ik enorm blij dat hij nog af en toe een middagslaapje deed. Dit deden we zo inplannen dat ik kon gaan werken, anders had ik minstens nog een halve dag per week moeten missen…pff…gelukkig is dit allemaal verleden tijd en merken we er bijna niks meer van in ons dagelijks leven.

We zagen dat Mickey achterliep met zijn taal/spraak en zijn vorig jaar begonnen te onderzoeken of dit een oorzaak heeft en hoe we hem het beste konden ondersteunen. Vele blogs hierover volgden. Hieronder een zo kort mogelijke samenvatting:

Juni 2014, leeftijd 2.5 jaar: eerste afspraak en onderzoek logopedie. Niet testbaar, wellicht gehoorbeschadiging(geloofden we niet), vervolgafspraak in december
Augustus: naar de oren gekeken bij de ha, werkte niet mee, doorverwijzing kno-arts
geen zichtbare gehoorschade, werkte niet mee aan gehoortest, doorverwijzing audiologisch centrum
oktober: niet alles kunnen testen bij het ac, maar in het niet geteste gedeelte kan het niet aan liggen. Er is een achterstand, tweede onderzoek over een half jaar. Kinderpsycholoog was niet aanwezig (er liep een vacature),  doorverwijzing kinderpsychologe, doorverwijzing Centrum Jeugd en Gezin, doorverwijzing logopedie
December:  consultatiebureau 3 jaar, gezakt voor de ogentest
uit testen kinderpsycoloog kwam dat hij aan de ene kant functioneert als een normale 3 jarige, op andere vlakken een achterstand heeft (leeftijd van 2.2 jaar). Hij is snel afgeleid en heeft moeite met concentreren. Het woord autisme kwam op, vertoont wel enige kenmerken ervan maar dit laten we (nog) niet onderzoeken. Over een half jaar opnieuw getest.
Januari: gesprek met CJG , dvd positief opvoeden bekeken. Conclusie was dat we geen verdere behoefte hadden met opvoedbegeleiding. We zouden wel contact houden.
start logopedie (niet degene van juni, specialisatie snel afgeleide kinderen). 1 keer per week. Mickey vind het ‘spelen’ leuk.
Maart: herkansing cb ogentest, gezakt, doorverwijzing orthoptist
April: i.v.m. naderende zomervakantie en dat logopedie goed ging hebben we besloten de testen van het audiologisch centrum te verzetten naar augustus
Conclusie orhoptist. Sterke afwijking. +7 en +9. Bril nodig
Juni: orthoptist ,om sterktes te corrigeren is het nodig om 1 oog af te plakken

We zien (nu, juli 2015)met logopedie nog steeds een achterstand met leeftijdsgenootjes maar wel vooruitgang. Helaas lijkt de achterstand niet veel in te lopen. Hij heeft een aparte manier van het leren, sommige dingen pakt hij wel weer op (bijvoorbeeld niet alleen plakken maar OPplakken) maar hij zegt wel ikke opplakken (i.p.v. ik wil opplakken). Verkeerde articulatie valt steeds meer op. We zijn blij dat we de testen van het ac hebben verzet, een bril kan er veel invloed erop hebben en hij is er nu gewend eraan.  we hopen dat zijn slechte zicht en het constant aanpassen hiervan de oorzaak is geweest. CJG en kinderpsychologe zullen binnenkort weer met ons contact opnemen over hoe het gaat.

De bril kwam voor ons als ouders een enorme shock. We hebben het niet zien aankomen en iedereen om ons heen was ook verbaasd. Ook verliep de aanschaf van de bril niet vlekkeloos.

Een persoonlijke mijlpaal is dat ik 1 van mijn diploma’s mag behouden(de specialisatie die ik het leukst vind). Het is best belastend met studiedruk en een pittige leerstof. Voor de lente begint moet ik er nog 2 behalen, dus ik moet het gas er weer op zetten.

Als ik dit allemaal lees is er heel veel gebeurt het afgelopen jaar, het klinkt veelal negatief maar wel met een positief gevolg. Blij dat we  zijn oogafwijking hebben kunnen ontdekken en er iets aan hebben kunnen doen en blij dat we nu handvatten hebben door logopedie. 

We zijn er nog lang niet, maar we zijn onderweg….