Go*ver... vul de rest zelf maar in!
Mam belde daarnet uit het ziekenhuis dat ik beter maar ffe thuis kan blijven vandaag. Had echt iets van waarom?
Lucas is dus vreselijk huilerig sinds vannacht eigenlijk. Hij ligt dus eerst een hele tijd te huilen, valt dan weer in slaap, weer huilen, weer in slaap, huilen, slaap, huilen, slaap, etc.
Ze gaan hem vandaag ff 100% sondevoeding trug zetten en dat tot maandag. Wel gaan ze door met hem laten wennen van wat in zijn mond. Nog altijd een vinger met een slangetje met vla. Dit kan trouwens wel wat langer duren omdat het nu echt met "eten" gaat en dat is hij natuurlijk niet gewend.
Maar de dokter vond dat hij toch best afgevallen was en hij had zoiets dat hij nog veel te gaan heeft, en dat hij toch wat reserves nodig heeft voor als ze echt de hongerprovocatie gaan doen. Dus zowieso 3 dagen trug op zijn normale hoeveelheid sondevoeding.
Maar omdat hij op het moment zo huilirig is en veel slaapt vind mn moeder dat ik beter thuis kan blijven en werken aan mn pws :( Of ik zin heb om daar de hele dag aan te gaan zitten!
Robin had het idee om anders samen ff het bos in te gaan. Kweenie, ik heb weinig zin erin nu het met Lucas zo rot gaat. Daarbij heb ik geloof ik wat last van griep ofzo. Ik weet het niet maar ik heb het hartstikke koud en dan heb ik me vest aan en dan heb ik het stikheet. Ben ook nogal verkouden. Dat heb ik al een paar dagen hoor! Denk dat het door mn zomerjas komt die ik nog altijd moet inruilen voor mn winterjas.
Haha, weet je, het is best rottig om te zoenen als je neus vol zit xD Ik kwam elke x adem te kort. Dus Robin zei zo van dat hij me gerust mond op mond beademing wilde geven xD
Buurjongen is trouwens thuis. sinds gisteravond. Mijn moeder is gisteravond laat nog naar hun toegelopen om te zeggen dat hij het vanaf vandaag dus weer moest doen, omdat ik het druk genoeg heb.
Ik zou het tot zaterdag gedaan hebben, was te zien of hij thuis was ja of nee. maar hij heeft het vanmorgen gedaan dus.
Ik zei tegen mam dat het de afspraak was tot zaterdag, maar ze zei dat hij het maar makkelijk had. Hij had 2 dagen dan dat hij niks hoefde te doen en ik had genoeg aan mn hoofd. Ergens heeft ze wel gelijk maar ik vind het rottig als ze zich ermee gaat bemoeien. Net als met hoeveel hij me betaalde. Het was een afspraak tussen mij en hem. Maar mam is vorige week nog naar zijn moeder gegaan - achter mijn rug om - en die hoorde dat ik honderd euro zou krijgen voor een week en die vond dus dat hij me wel wat meer mocht geven omdat ik het deed naast mn school en al het huiswerk en ondanks dat Lucas in het ziekenhuis ligt. Dus ik krijg nu 150 euro.
Ik weet niet precies hoeveel hij krijgt per maand maar hij en ik hadden een afspraak en zijn moeder en mijn moeder hebben zich daar weer mee bemoeit. Ik vind dat niet echt leuk eigelijk. Okay 150 euro is mooi meegenomen maar dat vond ik met 100 euro ook want dat verdien ik niet in een week nog niet eens in een maand! Ik hoop niet dat mijn moeder zich later ook zo gaat bemoeien als ik een baan heb. Ik hoop het niet want ik zou me rot schamen!
Ik ga trouwens kijken of ik aan de slag kan als postbode. Lijkt me leuk werk. Ik wil dan wel gwn mn folders houden en mijn 2 wijken zondagskranten maar dan dat er ook bij. Ik moet het alleen nog ff goed zien te verkopen bij mijn moeder. en bij mijn vader.
Want van hun hoef ik niet te werken. Ze zeggen van als ik iets wil van kleding enzo dan hoef ik het maar te vragen. Maar dat wil ik juist niet. Ik krijg kleedgeld, ze leggen altijd wat opzij voor me per maand voor nood dat ik erbij kan. Maar het voelt niet goed. Ze betalen ook alles voor Lucas. Ik mag maar een deel van de kinderbijslag gebruiken voor hem want ze willen dat ik de rest opzij zet voor als ik later op mezelf woon dat ik iets heb om trug te vallen & voor als Lucas naar het voortgezet gaat. Maar als het ff kan wil ik hem dan gwn naar de school laten gaan waar ik zit & ik hoop dat hun de schoolboeken dan ook nog altijd gratis laten lenen. Nou ja mijn ouders betalen 50 euro per jaar voor de boeken het lenen en aan het eind van het jaar eventuele schade maar dat valt altijd mee want mijn moeder kaft de boeken altijd voor me ( ik kan dat echt niet. De boeken krijg ik nooit meer dicht)
Maar ik wil gwn een baantje erbij, wat meer geld zodat ik zelf gwn dingen kan kopen ook en niet altijd aan mn ouders hoef te vragen. Ik vind dat namelijk niet leuk. Eigenlijk verschrikkelijk!
Elke x als mn moeder een broek koopt voor Lucas dan heb ik letterlijk maagpijn. Gwn... ik voel me zo schuldig dat ze dat kopen. Ik ben zwanger geworden en hun betalen alles voor Lucas. Vreselijk! Echt VRESELIJK vind ik dat. Ik durf er nix van te zeggen dat ik me kapot schaam omdat ik ze niet voor het hoofd wil stoten want ze doen het omdat ze van me houden en niet willen dat ik zorgen heb erom en dat weet ik ook wel. Net als ook, mijn vader gaat morgen beginnen met Lucas slaapkamer. Alle baby spullen gaan er eigenlijk uit. Hij gaat samen met mijn broer en Robin behangen, verven, de slaapkamer ophalen en in elkaar zetten. En hij doet het gwn voor me zodat ik de slaapkamer mee kan nemen en er geen omkijken naar heb de eerste tijd. Het is een meegroei kamer. Het bed zou mee kunnen tot Lucas ongeveer een jaar of 10 is (volgens de winkel iig)
Oh man. Het klinkt zo ondanksbaar dat ik dit zo opschrijf en ik kan mijn gevoel niet goed uitleggen. Want ik ben zo blij met de slaapkamer. Maar ik wou dat mijn ouders wisten hoe ellendig ik me soms voelde als ze wat kopen voor Lucas. Ik krijg altijd te horen: nu kunnen we het nog voor jullie doen.
Alleen Robin weet ervan. Hij begrijpt me, maar neemt het voor mn ouders op. Hij zegt dat ze het juist willen doen zodat ik mn geld ook aan mezelf kan besteden. Hij zegt dat ze me die zorgen willen ontnemen. Dat ik al heel jong volwassen moest worden maar dat ze juist willen dat ik daarmee nix te kort kom.
Leuk hoor, dat je vriendje het opneemt voor je ouders. Hoort hij je niet altijd 100% met je eens te zijn? Ik denk dat ik hem toch eens die taakomschrijving van een vriendje ga voorhouden haha.
Zal je Robin horen "goh, ik wist niet dat ik een taakomschrijving had?" oh ja... en de strengste regel is: het altijd met je vriendin eens zijn en steunen, haar altijd gelijk geven ook al heeft ze het niet... hmm vergeet ik nog iets???
Knuffelen enzo doet ie genoeg dus dat hoeft er niet in te staan xD Mam zegt soms dat we aan elkaar vastgekleeft zitten. Terwijl Robin me als mn ouders er zijn niet echt aanraakt ofzo.
Ik zei het van de week nog tegen hem van als we trouwen durf je me dan wel te zoenen voor iedereen? dit omdat hij me nauwelijks een zoen durft te geven als mn ouders in de buurt zijn.
zegt hij zoheel verrast wil jij dan trouwen?
Ik zo van echt niet!!! Man oh man, en dan zegt ie weer dat ik niet reageer zoals een doorsnee meisje, omdat ieder meisje toch droomt van trouwen.
Ikke niet. Ik droom van een kind die normaal eet en van in een F16 vliegen. Jah of een F/A-18E/F Super Hornet maar als ik het goed heb heeft alleen de amerikaanse marine die in huis. Sorry... ik en vliegtuigen = onafscheidelijk.
Hm ik denk dat ik Lucas ga instrueren om gevechtspiloot te worden. Die neemt zijn mams vast wel eens mee dan voor een vlucht. En anders chanteer ik hem wel met het litteken op mijn buik.
haha nee, gek genoeg, ik moet er niet aan denken! Ik wil niet dat Lucas ooit dienst gaan nemen in het leger/marine oid. Hij blijft maar mooi met 2 benen op de grond en neemt een baantje wat geen gevaar oplevert!
Jemig. Zouden mijn ouders ook zo gedacht hebben over mij toen ik de luchtmacht kant op wilde? Zou Lucas er niet zijn zou ik het doen. Maar stel dat er ooit iets gebeurd, het kan een mankement zijn, of zoals toen in Libië toen waren er ook F16 neergeschoten al weet ik niet meer of het nu NL waren maar toch... dan zou ik Lucas nooit zien opgroeien enzo. En hij zou mij als hij ouder was niet eens meer herinneren misschien. Echt niet. Ik wil niks missen dat schatje (wat op het moment minder schattig is maar een echte driftkikker) en dus geen f16 voor mij. Behalve dan op posters.
Kweenie of het droog blijft. Misschien kan ik Robin overhalen om te fietsen. Ik heb geen zin om naar het bos te gaan eigenlijk bedenk ik me nu. gwn ffe fietsen. Ik baal ook als een stekker dat mam vind dat ik vandaag beter niet naar Lucas kan gaan. Misschien ga ik toch hoor. Al is het maar ff. Gwn ffe een knuffel van hem. of hem een knuffel geven.
zeg eens eerlijk, een kind dat zo stilletjes word in het ziekenhuis door de behandeling denk ik, dat is toch niet goed? Of licht het aan mij?
Stilletjes in de zin dat hij niet zijn vrolijke drukke zelf is hea. Letterlijk stil is ie niet want hij produceerd met huilen een flink volume :(
Heb trouwens voor het eerst maar een fototje van mij op bb gezet. Die kon wel omdat ik van opzij erop sta niet al te herkenbaar voor iemand hoop ik. Foto van vandezomer.
doeiiii
reacties (0)