Van alles en nog wat
heej,
Vandaag naar het zhuis geweest. Pap mam, luke en ik. met de opnames van het eten dus. Het was echt wel een lang gesprek dus en vermoeiend. Ik vond het tenminste behoorlijk vermoeiend want ik had om half 1 pauze en even over half 1 stonden mijn ouders & Luke dus bij school om me op te halen.
Nou wat werd er op de filmpjes gezegd? Ze werden met ons bekeken en beoordeeld. Ze merkten dus wel op dat Lucas zo klein dat hij is al heel sterk zijn willetje heeft, en dat als het niet gaat als hij wil dat hij flink driftig kan worden. Tja, ik kan het me voorstellen als elke keer het eten bijna je neus in geduwd word hoor ;-)
Maar ik ben wel blij dat ze het ziet, dat het niet ligt eraan omdat ik fouten maak of dat soort dingen.
Maar de pedagoog en de psycholoog die erbij zat merkten op dat Lucas op mij de meeste macht heeft en uitoefend (ik wist niet dat zo'n kleintje dat al zo goed kan maar goed...)
Je zou bijna kunnen zeggen dat er sprake is van machtsmisbruik met Lucas. De psycholoog moest een beetje lachen toen ze het uitlegde en liet zien waar ik het fout doe.
In het begin doe ik het nog wel goed volgens hun. Ik bied Luke zn eten aan, ook een beetje speels tussendoor door vliegtuigje te spelen. Maar Luke gaat als ik wat meer probeer te pushen echt huilen en op een moment word hij gwn echt boos. Nja dand oe ik het fout volgen shun, omdat ik dan ga smeken en laat zien hoe rottig ik het vind als hij zo doet. Ik geef hem dus een middel in feite om tegen me te gebruiken. Want met huilen weet hij dat ik een punt bereik waardoor ik uiteindelijk stop.
Ze vroeg ook of ik na het ontbijt van afgelopen zaterdag dus wel of niet naar het park was gegaan. Ze vond het fout dat ik toch was gegaan omdat ik daarmee liet zien dat of hij nu wel of niet at hij toch wel zn zin kreeg of beloont werd.
Ja sorry hoor, als ik menselijk reageer!!!! Maar ik ga het Luke niet afrekenen dat hij niet eet! Vooral niet omdat hij het park wel altijd leuk vind omdat we dan gaan voetballen en dat hij kan rennen en dat soort dingen of dat we dan naar de beessies gaan of eendjes voeren.
Ze vind dus dat ik had moeten zeggen: Wil je niet proeven? Dan ook niet naar het park.
Nou sorry als ze het vind, ik vind dat niet. Ik vind dat gwn zielig eerlijk gezegd!!!!!
Heb hun wel het filmpje laten zien van dat Lucas gras at. Daarmee vond ze het niet goed dat ik er niets van zei want hij moet wel weten dat hij dat soort dingen niet mag eten.
Ik had zoiets van: wat zeur je nu eigelijk? Hij steekt toch iets in zijn mondje? Willen we dat niet juist bereiken?
Mijn vader nam het wel voor me op toen hoor! Hij zei ook dat het filmpje erom ging dat Lucas wel soms iets in zn mondje stopt.
Maar goed, als ik ze zo hoorde dan deugde ik dus niet als moeder. Nou lkkr dan... echt ze hebben makkelijk praten! Zij hoeven verdomme niet 24/7 te zitten met een kind dat helemaal over de zijk raakt door dat gepush met eten.
Ik heb vrij weinig gezegd, en wist me behoorlijk in te houden door ze niet de waarheid te zeggen dak hun wel erg makkelijk vond praten. Nou ja, ze zeiden wel dat de opname er juist voor is om hem in te laten zien dat hij toch zal moeten eten en dat het niet eng is. Want ze zeiden wel dat het voor een deel dus ook angst is voor dat onbekende.
Hij heeft zijn eerste levensjaar alleen maar sondevoeding gehad & vocht via het infuus, speeksel dat via een slangetje afgevoert werd, dat soort dingen.
nah logopediste kwam uiteindelijk ook. Ik had eerst iets van wtf?? ze kwam nmlijk aanzetten met een pak vruchtenhagel, vla en een slangetje en een spuit dat ik niet goed de combinatie kon inschatten xD.
Ze wilde ff kijken in hoeverre oa lucas beïnvloedbaar was via mij mn moeder&vader. Dus ze had wat hagelslag op een bord gekieperd wat vla op een ander bordje en ook die spuit gevuld met vla.
Toen was het van: Lucas durf jij die hagelslag met je tong aan de traken? Natuurlijk wilde Lucas dat niet dus ik moest het hem voordoen, laten zien aan luke de hagelslag op mn tong. Hij vond het wel grappig volgens mij, zijn mama die hagelslag van een bord pakte met haar tong, maar hij deed het niet na. idemdito met de vla.
Die spuit was via de logopediste, spoot via slangetje wat vla in mijn mond. Maar Lucas raakte daarmee helemaal over de zijk toen ze het wilde doen bij hem.
iig, één ding is duidelijk, we hebben nog een hele lange weg te gaan. Er staat nu een afspraak voor diverse onderzoeken om iig alsnog een medische oorzaak uit te sluiten. like, de naad van de slokdarm die is gaan lekken, of misschien alsnog iets adners wat gemist is in deze bijna 2 jaar. Ze gaan dat doen dmv echo.
Naja als dat allemaal uitgesloten is, dan weten we iig dat het gwn een soort nagevolg is van de slokdarmafsluiting. Er zijn genoeg kinderen waarbij het eten toch moeilijkheden geeft. Maar er was ook wel kritiek op de kinderarts die zei te w88 tot lucas 18 maand was om te beginnen met eten. Aan de andere kant, ze zeiden ook, de kinderarts houd met sommige dingen erg vol aan zijn eigenlijke geboorte datum, de datum dat ik was uitgerekend, wat dus 31 december 2010 is ipv 29-10-10.
Ze hadden die kritiek omdat Lucas bijna 2 is. En de hongerprovokatie heeft de beste resultaten onder de 2 jaar. Maar ze zeiden wel van dan duurt het wat langer, maar we gaan er gewoon voor dat het lukken gaat.
Dietist gaat berekenen wat het minimale is wat Lucas binnen hoort te krijgen. Ze wil dat we 4 dagen voor de opname/start van de behandeling we hem ipv de 100% sondevoeding dus maar 50-60% toe gaan dienen & we moeten dus wel rekening ermee houden dat hij flink af zal vallen en ook tijdelijk zal stoppen met groeien. Geweldig dus hoor.
Ik moet mezelf voor houden dat het uiteindelijke resultaat telt. Dat dát goed is voor Lucas, omdat ik hem op een gewone school wil doen, naar een gewone peuterspeelzaal. Geen speciaal onderwijs of een mkdv oid.
Nou verder was ik gisteravond dus naar Robin toe. Gehad over dat het mij allemaal verward een beetje.
Dat hij de ene x tijdens Engels na de les gewoon echt me een beetje aan het uitdagen is. Dat hij op dat moment gewoon op het randje van toelaatbaarheid zat wat betreft de omgang tussen leraar/leerling.
En dat zoals gisteren hij me ineens waarschuwt dat ik hem niet in verleiding moet brengen & óók nog eens bij me wegschuift. Om daarna tien minuten later zijn arm om me heen te slaan en in mijn oor te fluisteren dat hij van me houd.
Ik heb hem ook verteld over die leraar die tegen me zei dat Robin & ik veel met elkaar optrekken. Dat ik bang was dat hij daardoor in de porblemen komt omdat het die leraar dus opvalt en waarschijnlijk wel meer het opvalt. Dat die psychodoos niet voor niets die opmerking maakte dat er iemand bij de gesprekken aanwezig zou moeten zijn om hem te beschermen.
Maar Robin vind dak me niet zo druk moet maken. Hij zei dat hij zich niet anders gedraagd dan vorig jaar. Dat we toen ook veel met elkaar optrokken, dat hij toen ook wel eens een arm om me heen sleog. Dat hij me toen vaak genoeg een zoen op mijn voorhoofd gaf, wat hij nu niet meer doet op school, omdat hij niet weet of het bij een onschuldige zoen zal blijven op momenten.
Hij heeft wel gelijk erin, maar ik zei ook wel dat hij vorig jaar niet zo openlijk met me flirte als we samen waren. Hij doet het niet als iemand anders erbij is, maar als we alleen zijn in een lokaal wel. En ik vind het het lastigste als hij de ene dag me bijv bijna zoent op school en de andere dag me bijna niet durft aan te raken of bij me wegschuift letterlijk.
Robin snapte uiteindelijk wel wat ik bedoelde. Hij zei dat hij gister het gevoel had dat hij iets te intiem werd met me voor een gewone leraar met een leerling. Maar hij snapte wel dat dat soort acties mij pijn konden doen vooral omdat hij het inderdaad soms toch op het randje laat komen. En dat dat vooral door zijn gedrag komt op die momenten dat het op het randje komt dan. Dat vind ik ook weer niet juist hea, dat hij iedere keer de schuld op zich neemt. Ik bedoel, zat ik in de engelse les niet elke x naar hem te kijken dat hij me op een moment bij de les echt moest roepen? En als Jeroen, Robin & ik samen op één v/d bankjes zitten dan ben ik het vaak die net iets dichter tegen hem aanzit dan zou moeten.
Pff we doen het allebei. Ik doe het alleen als ik me echt 100% safe voel. Robin lijkt daar letterlijk schijt aan te hebben over hoe veilig het wel of niet is voor ons.
Het hele terug op school zijn is voor ons behoorlijk een uitdaging.
En eerlijk gezegd, afgelopen zaterdagnacht ging het tussen ons bijna te ver. Ik had er nix op tegen gehad, maar ik Robin had zich naderhand heel erg schuldig gevoeld ben ik bang. Dat zijn gevoelens die in een relatie ook niet geweldig zijn ben ik bang. En ondanks dat ik hem in de vakantie toch een paar keer heb geprobeerd over te halen om hét te doen met me, ik ben dankzij de start van het schooljaar wat dat betreft van ged88 veranderd voor Robin. Ik wil niet dat hij in de problemen gaat komen omdat ik alsnog minderjarig ben en hij niet.
man, wat we nu hebben is al strafbaar vanwege dat leraar/leerling gedoe. Ik ben ook nog steeds geen 18 dus dubbele shit als iemand het ontdekt.
Gek hoor, hoe de start van het schooljaar bepaalde verlangens ineens op de kop kunnen slaan.
Bij Robin daarentegen lijken ze juist de kop op te steken.
Weet niet in hoever het waar is dat mannen juist meer zin kunnen krijgen vanwege de kans betrapt ofzo te worden. Mocht daar iets van kloppen zal dat het wel verklaren van Robin denk ik.
Tja en na 2,5 maand samen zijn wil je ook wel meer dan elkaar alleen maar knuffelen en aanraken denk ik. Ik heb het wel iig.
Mijn moeder flipte vanmorgen bijna toen ze zag dat ik mijn pil van gisteren avond vergeten was in te nemen. Het is echt erg hoor, maar ik vergeet het wel eens.
Ik had met Robin het over de erfelijkheid van Lucas aandoening dat ze dat niet weten. Ik weet niet of jullie nog weten maar een tijdje terug vroeg hij dus of ik nog kinderen wil.
Ik heb hem eerlijk gezegd, dat als het zover komt tussen ons dat we uiteindelijk een kindje willen dat we ons dan goed moeten informeren met erfelijkheid enzo.
Robin zegt dak niet zo bang hoef te zijn. Dat als het zover komt dat hij er voor me zal zijn.
Oh man... weet je, Robin overvalt me er mee. Echt. Ik voel me zo egoïstisch ergens dat ik dit ga zeggen, maar als het aan mij ligt dan wil ik de eerste 6 jaar als het ff kan geen 2de kindje. Ik wil genieten van Lucas die dan als het goed is helemaal gezond is en zelfstandig eet.
Ik wil genieten van het samen zijn met Robin als we dan ook echt nog bij elkaar zijn, wat ik wel hoop.
En in dat plaatje past op dit moment geen dikke buik of een baby of een peuter. In dat plaatje passen maar 3 mensen op dit moment.
Klink ik nu heel egoïstisch dat ik dit zo zie en vind?
Robin heeft het na die ene keer nooit meer erover gehad, dus hij zit er niet continue over bezig. Nu begon ik er juist over.
Ik hoor hier op bb steeds verhalen waarbij juist de vrouw wel een 2de wil maar de man wil het niet of wil juist nog w88. Ik voel me zon idioot dat ik het juist ben die er nog niet aan toe is.
Daarbij zit ik ook niet te w88 op wéér een keizersnee, ik wil dat niet nog een keer meemaken.
Maar ik moet er ook helemaal niet aan denken ook nog. Het is niet voor nu.
Robin heeft het er niet eens over. Ik hoef me nu maar op een paar dingen te concentreren: Lucas zelfstandig aan het eten krijgen en zorgen dat hij die opname goed doorloopt.
Slagen voor mn examen. Die test op de ALO met goede kritiek doorlopen & als ik aangenomen word voor die opleiding slagen en anders me toch ook inschrijven op de lerarenopleiding en daar slagen.
En natuurlijk genieten van Robin en aan mn relatie met hem werken natuurlijk. En zorgen dat niemand op school er iets van merkt. En mezelf niet gek alten maken door de situatie.
Denk met school dat ik misschien spoken zie. Robin en ik zitten elkaar vanaf dag 1 dat hij mn leraar engels werd en gym al uit te dagen. Voorheen vond ik het juist spannend en leuk en kon ik er dagen van genieten. Nu zie ik overal spoken en ben ik bang dat het opvalt.
Vanaf dag 1 hang ik al bij hem rond in de pauzes. Ik moet nu alleen heel erg oppassen dat ik hem niet vol op de mond zoen, that's it. Piece of cake.
Zou je denken. Ik denk dat ik gewoon moet ontspannen. Als Robin zich nergens echt druk om maakt, waarom ik dan wel?
Okay hij schoof gisteren bij me weg en hij zei dak hem niet in de verleiding moest brengen, maar hij zei wel gelijk bijna erna dat hij van me hield weer.
Niet echt een situatie waarbij iemand duidelijkheid krijgt, en een situatie waardoor je serieus spoken gaat zien maar ik moet maar proberen het niet te doen.
Trouwens, jeroen is er ook nog. Met hem erbij moeten we ons wel gedragen dus ik hou me daar maar aan vast.
En in de vakantie/weekends hoeven we ons niet te gedragen en kunnen we net zoveel en lang zoenen als we willen.
Moet goedkomen.
Srry dak af en toe een beetje warrig overkom. Mijn hersenen staan een beetje op overkoken denk ik.
Nja, weet niet of ik deze week kans heb om online te komen aangezien ik met Jeroen echt ff flink aan de slag moet voor ons PWS.
Fijne week iig nog verders!!!
reacties (0)