Pap en menselijk eten wil hij niet eten, maar wel gras!!!

Ik begon op een moment dan ook een beetje om te kopen, van kom op, als je dit eet gaan we zometeen lekker naar het park toe.

Tuurlijk niet. Mijn zoon is niet om te kopen. Heel goed natuurlijk, ik hoop dat hij dat zn vedere leven vol houd, bij andere mensen niet bij zijn moeder!

Dus die rot camera liep, de pap werd koud, mijn vader d8 dat hij lollig was door te zeggen dat ik wel vriendelijk de camera in moest kijken en lachen moest naar het vogeltje, en mijn humeur zakte zo erg dat hij in 1 klap het hele broeikast effect teniet had gedaan.

Nou ja, ik ben na het ontbijt met Lucas naar het park gegaan ook al had hij niks gegeten. Bdoel, kom op, het is een klein kind. Je kan hem niet gaan afrekenen omdat hij niet wil eten. Ik had het park ter sprake gebracht en Luke vind het altijd leuk daar omdat we dan met de bal gaan spelen.

Dus de voetbal gepakt, Luke in de wandelwagen & naar t park toe.

In het park Luke uit de kinderwagen. Hij wil altijd "sssef loopuh" xD Dus hij mag dat in t park dus. We schieten geen meter op, want hij pakt ipv mijn hand meestal me bij mijn broek vast. Hij wil niet aan het handje lopen meestal. Wrom mn broek altijd weet ik niet, maar hij sloft al net zoals zijn opa. De paden zijn van grintachtig steen en je hoort altijd zo de steentjes rollen & zn schoentjes zijn dan ook altijd behoorlijk versleten.

Mn vader is er best wel trots op dat zn kleinzoon daarmee op hem lijkt. Mijn moeder zegt altijd van: je kleinzoon kan nog leren zijn voeten op tillen, bij hem komt het gewoon omdat het net een lopertje is. Jíj daarentegen, bij jou is het gewoon luiheid, of al vroege aftakeling want je weet het hé: mannen worden op een zekere leeftijd altijd weer kinds.

Man, en dan zitten die twee dus echt over en weer te kibbelen. Ik zit soms net een tenniswedstrijd te kijken echt! xD

Maar goed, Lucas wilde na een moment dus weer "titten" (zitten) dus naar het veldje gegaan waar ik vroeger met mijn vader altijd een balletje trapte en waar de traditie zich voortzet tussen mama en zoon.

Ik moet altijd wel lachen, ik schop de bal naar Lucas (zachtjes hoor) en hij gooide eerst de bal naar me toe.

Vandaag besloot hij blijkbaar dat het makkelijker was om hem te schoppen hihi.

Ik haat het trouwens om vroeg op te staan maar op zaterdag brengt het wel voordelen met zich mij nmlijk dan is er nog niemand eigenlijk in het park op een paar joggers na, of mensen die hun hond uitlaten. Maar die mogen alleen maar op de paden komen & niet op de velden. Ja er zijn 2 poepveldjes, maar de hondenpoep moeten ze daar gwn opruimen. De speelveldjes zijn afgezet gelukkig met een hek dus die honden komen er niet zo makkelijk. Daar is wel veel geklaag over geweest een jaar of 5 terug omdat de hondeneigenaren zich gediscrimineerd voelden. Want de honden mogen niet loslopen en ze mogen alleen poepen op de poepveldjes. Maar ze hadden hier toch iets van de kinderen horen niet in hondenpoep te spelen ben daar wel blij om hoor.

Maar goed, ik trapte op een moment die bal ff iets harder langs Lucas heen, zodat hij erachteraan moest rennen. Heerlijk is dat om te zien. Ik denk/hoop dat hij net zo gek van sport zal zijn als ik dat ben hoor. Maar ik maak me wel een beetje zorgen. cb zegt dat hij cognitief gelijk tot iets vooruitloopt op kinderen van zijn leeftijd maar dat met motoriek hij juist wat achterloopt. Zijn motoriek hangt eigenlijk op een kindje die geboren is zo rond eind december, wat mijn uitgerekende datum was.

Dus ik probeer hem met als we samen spelen wat te stimuleren en vooral als we buiten spelen, dat hij achter de bal aan gaat rennen enzo.

Ik weet niet wat zei vinden dat niet goed is aan de motoriek maar ik vind hem heel normaal. 

Hij kan rennen, hij kan een bal gooien, hij begint een bal naar me toe te schoppen, hij begint te fietsen, hij zit te dansen als ik muziek heb opstaan (en dat heeft hij niet van mij want dat heb ik nooit gedaan! volgens mij) hij kan 'kleuren/tekenen' dingen plakken dwz ik smeer een vel papier in met lijm en we scheuren stukjes papier die hij dan erop moet plakken wat hij best leuk vind. Ik vind dat hij best veel kan voor zon klein mannetje hoor!

okay misschien is hij in zn hoofd wat veder maar je niks ontwikkelt gelijk even goed toch? bdoel, ikzelf leer heel erg makkelijk, maar op emotioneel gebied heb ik  best veel moeilijkheden. En dan meer met uiten enzo, waardoor ggz wel eens gezegd heeft of een test nix voor me is om me op autisme te testen. Wat ik raar vind want ik ken wel autisten en die zijn niet zoals ik, want die weten niet eens denk ik of ze van iemand houden. En ik hou van Lucas, mijn ouders, thijs, mijn zus, enzo en natuurlijk niet te vergeten Robin haha ;-) Hey heb al een heel blogje bijna geen woord over hem gezegd!!! Is toch knap niet??

Maar goed ik heb soms wel het idee dat het cb ergens altijd wel wat wil lopen te zijken, klopt dat?

Maar goed, op een moment gingen we dus ff zitten, had een plaid meegenomen en wat speelgoed ook voor Lucas & voor mezelf een boek, en koud was het niet want we zaten wel lkkr in het zonnetje :) Maar goed Lucas was eerst ff met blokken aan het spelen & ineens is het zo stil dus ik kijk van mn boek op. Zit meneer heel stilletjes gras eruit te trekken dus ik wil er eerst wat van zeggen, zie ik hem dus stukjes in zn mond stoppen.

Man ik had graag een hamer gepakt en mezelf op me kop ermee getimmerd! Pap, groenten, fruit, vlees, aardappelen, macaronie, soep etc??? Nee, een huis vol gehuil en driftbuien van meneer. Ga je in het park zitten op het gras, gaat meneer zonder te morren op zn gemakkie gras eten!!!!

Ik heb snel mn mob. gepakt en t ff gefilmt. Nja, echt eten deed ie het niet, maar hij stopte het wel uit zichzelf in zn mond.

Ik heb hem maar niet gezegd dat het niet mocht, want hij deed het wel uit zichzelf, wat ik toch best goed en knap vond. Het was dan wel niet het voedsel wat hij hoorde te eten, maar goed... als ik had gezegd van dat mag niet ofzo, misschien had hij ged8 dat hij nix in zn mondje mocht stoppen ofzo.

Weet je, nu ik er zo over nadenk is het niet zo gek eigelijk dat we die opservatie houden met de camera want dan kan ik tenminste wel zo met mn vragen bij haar aankomen, cker met dit.

Maar goed, mijn kind eet gras. Het moet niet gekker woorden hoor!

Nou over een uurtje weer een opname maken van lunch. en dan  heb ik het bijna gehad alleen het avondeten nog. Dat ik die opservatie niet zo gek vind klinken op het moment wil niet zeggen dak die camera opname zo geweldig vind.

Maar goed, ik ga ze daar in het zhuis dit filmpje wel laten zien want daar maakte ik het vooral voor.

Robin komt zometeen. Blijft hier een boterham eten. Nou ja, we eten zo verloren brood en Robin vind dat erg lekker. Hier in Holland heet het wentelteefjes. Waar mijn vader vandaan komt worden het klakaards genoemt & bij mn moeder verloren brood. Ik vind dat zelf ook heel heel heel heeeeel lekker. Ik zou dat wel elke dag lusten! Robin dus ook maar hij kan het zelf niet maken omdat het bij hem in stukjes uit de pan komt hihi. Dus mijn moeder zegt altijd van te voren van: ik maak dan en dan weer verloren brood, als je wilt eten schuif maar aan. En dat doet Robin dus ook altijd xD

Hij kan best goed koken maar ik ben wel blij dat bij hem ook niet alles lukt. Een al te perfect vriendje is ook niet leuk want dan blijft er zo weinig over om hem mee te plagen ;-)

Fijn weekend. Hopelijk lust Lucas na zijn grasontbijt ook iets normaals voor een keertje. Zou leuk zijn. :-

Waarom heet het in nl trouwens Wentelteefjes?

In België heet het verloren brood omdat het vroeger van oud brood gemaakt werd, en dat was dan verloren want het was oud en niet meer eetbaar. En op die manier werd het wel weer eetbaar gemaakt door er wentelteefjes van te maken. 

Maar ik snap dus zelf niet waar het woord wentelteefje vandaan komt. Heb het gegoogled maar kom ik ook niet echt op iets, behalve verschillende recepten.

Maar goed, ipv oud brood gebruikt mijn moeder gwn vers brood want met ons 4en gaat er bijna een zak wit brood op aan wentelteefjes haha.

Maar goed, na het middageten met Robin bezig gaan met Engels. Best apart hoe serieus hij er toch mee bezig kan zijn om het bij me erin te krijgen als we zo samen zijn. Hij zal zich niet zo gauw dan af laten leiden als we het Engels oefenen. Maar zal wel komen omdat hij wil dat ik het onder de knie krijg dat vervoegen en ontleden. Vraag me af of als ik het in het Engels goed kan, ik het ook zo kan toepassen op NL.

Ik vind het eigenlijk stom dat we dat moeten leren hoor, over ontleden van zinnen, want dat zal je in je werk later toch nooit nodig hebben. Ik denk niet dat als iemand iets opschrijft die in de zorg werkt hij / zij gaat denken van: oh is dit nu een zelfstandig nw dat ik gebruik, of een lidwoord, of een aanw voornaamwoord etc. Ik zie het al gebeuren dan duurd het ook lang voor je wat opgeschreven hebt denk ik hihi.

Have a nice, warm and Sunny weekend! Best regards, Elisabeth and Lucas.

Zie je, de invloed van Robin is best goed toch??? ;-)