Gekneusde enkel & trots

Hoevaak kan je in Godsnaam een bal mis slaan! Ik geloof dat het met mijn team wel 100 x gebeurd is. Zat me best op te winden erover.

Hm kan nogal fanatiek zijn met dat soort dingen. Maar ik kan dat niet begrijpen hoor! Echt... zoooo vaak een bal misslaan... OMG! Echt ik kan het niet geloven. En kan er nog niet over uit dus. Omdat het gwn zo stom en raar is!

We hadden in totaal maar 6 die de bal ook echt raakten. De meeste stonden vliegen dood te meppen geloof ik, en een aantal paar hebben het gras wat korter gemaakt dan het al was.

STOM STOM STOM STOM STOM STOM STOM!

Stom dus...

Al met al is het een wonder dat ons team nog 4 x een homerun wist te behalen. 2 staan op mijn naam, 1 op die nieuwe en 1 op naam van een andere jongen uit m'n klas.

Heb alleen de laatste 2 wedstrijden niet mee kunnen doen omdat ik giga door mijn enkel ben gegaan :( Dus ik zat me onwijs te vervelen met een coolpack op mijn voet.

Maar het was mijn eigen stomme schuld. Ik had al 2x een homerun gehad, en had de bal best ver geslagen. Anyway ik was aan het rennen & Robin en die nieuwe waren me aan het aanmoedigen.

En die nieuwe wilde ik ff laten zien hoe hard ik wel niet kon rennen, en Robin... hm ik weet niet, denk dat ik voor hem nog extra vaart maakte omdat ik mijn 3de homerun wilde maken ofzo.

Verkeerde bedoelingen natuurlijk, en dus werd ik behoorlijk op mn plek gezet door mn eigen lichaam.

Robin heeft me de kleedkamer in geholpen om mn enkel te onderzoeken. Niet gebroken, maar ik heb wel een struisvogelei op mn enkel :( En het doet echt zeer.

Ik zou die 2 uur niets doen niet erg gevonden hebben misschien als ik bij Robin kon zitten ofzo. Maar ja, die moest ook af en toe een wedstrijd leiden dus....

Al kwam hij wel bij me zitten als hij even niets te doen had. Helaas, er zat wel afstand tussen ons.

Weet je hoe raar het is? Ik was even vergeten dat een leraar normaal niet zijn armen om je heen slaat of lkkr dicht tegen je aan zit enzo.

Dus toen hij 'gepaste' afstand bewaarde toen hij naast me zat deed het wel ff pijn. Meer pijn dan die hele vervloekte enkel.

Alleen toen hij me naar zijn auto bracht om me thuis te brengen sloeg hij een arm om me heen. Maar dat was meer om me te ondersteunen met lopen. Het was niet zo heel nodig, want ondanks de pijn en dat ik mankte was het niet dat ik niet meer kon lopen erop, maar vermoed dat hij t gwn deed omdat in deze situatie het contact zo niet vreemd gevonden werd.

Mijn vader heeft me fiets vanavond van bij de sportvelden gehaald.

Toen Robin weg was naar zijn huis zat ik trouwens ineens zwaar te janken. Mijn moeder had iets van wat is er?

Bah, er was eigenlijk niet eens iets. Het was meer dat ik het contact tussen hem en mij gwn miste. Gwn ff zn arm om me heen, of een kus. Het lijkt wel of ik nu pas goed besef hoe verrot de situatie is. En Robin ook.

Want echt tis net alsof we naar elkaar toe moeten uitvinden hoe we tegen mekaar moeten doen zeg maar.

Trouwens, toen ik op de bank zat met het ijspak op mn enkel, en Robin afscheid nam, durfde hij me nu wel te zoenen ook al was mn moeder er. En wat hij ook zei was: ik hou van je, niet vergeten.

Voel me nu ook zo egoïstisch eigelijk. Zat te janken omdat ik de arm om me heen miste van hem of gwn ff tegen elkaar aan zitten. Maar hij zal t ook hebben.

ff kijken hoe t morgen is met me enkel. Hoop dak wel mee kan doen al is het rustig aan met dat atletiek parcours.

& ga morgen die sleutelhangers ook kopen voor ons :) Die van mij hou ik wel gwn thuis.

Maar goed, ik moet gwn echt wennen aan weer naar school te gaan nu met de situatie met Robin. Weet je, ik heb m'n ouders & Lucas waar ik bij kan uithuilen. hij is helemaal alleen nu.

Bah, wou dat ik gwn bij hem was nu en dat we lkkr tegen elkaar aan konden kruipen en dan wat tv kijken of gwn lezen.

Ik hoop wel dat die enkel snel weer genezen is, want ik baal hier best van. Zometeen moet ik zondag ook het hardlopen laten gaan. En dat is gwn juist zo fijn want dan kunnen we juist ff met zn tweeën zijn.

Echt, ik had gwn niet die nieuwe moeten willen laten zien dak best hard kan rennen en dat ik makkelijk een 3de homerun kon maken.

En ik had me niet moeten uitsloven voor Robin. Tenminste het was niet logisch want nu zit ik hier nu met die enkel.

Ik zag alleen voor me een beetje van zoals afgelopen sportdag, dat hij me een kus gaf toen ik die medaille kreeg voor hardlopen. Nou ja, dat beeld kreeg ik vooral toen ik hem me hoorde aanmoedigen!

Man... ik zag voor me dat als ik een 3de zou maken hij naar me toe zou komen, zijn armen om me heen zou slaan en me ten overstaan van iedereen zou zoenen...

Niet helemaal realistisch. Minder nog dan dat, en ik heb mezelf nu bezeerd erdoor, door die stomme dagdroom. Want dat zal nooit gebeuren! Nou ja, niet binnen het jaar iig dat hij me voor de hele school zal zoenen :-/

Ik zal blij zijn als de lessen weer gwn beginnen & de gesprekken tussen ons, dan is het weer wat normaler, zie ik hem wat meer.

Soms doen mijn hersnenen dingen die ik zelf echt niet wil. Zoals dat soort rare dagdromen hebben!

En dan hoor je je moeder wel eens zeggen: "kind als ik zestien was, dan wist ik t wel..."

Tja, zij had één voordeel. Zij had tenminste geen verkering met haar leraar & was niet onwijs verliefd op hem.

Ik heb trouwens met de sims mij & robin nagemaakt. Heel erg alleen... we hebben nu al 4 kinderen en nu willen we allebei nog 10 kinderen erbij. OMG! En heb al levenselixer gekocht maar die kan ik maar 5 x gebruiken. Echt erg hoor!

Frustrerend alleen... in de wereld van de sims kunnen we zo vaak O Ja! als we zelf willen. In real life...  is er geen oh ja! xD Wel genoeg andere momenten die ik beslist als oh ja zou bestempelen maar goed...

Sorry sorry hierbij voor m'n gemopper en m'n warrigheid waarschijnlijk.

Fijne avond!