Blog 2... vervolg

Maar ik was echt bloed chagerijnig dus toen ik bij hem kwam, dus diehad echt ff iets van oh-keeeeej.... wat is er gebeurt?

Dus ik haal in eerste instatie bij schouders op omdat ik niet om elk iets wil gaan klagen.

'lise, wat is er gebeurt?' Robin noemt me altijd lise, en normaal als iemand dat zegt vind ik het niet leuk. Heb m'n naam voor iedereen afgekoort in Bella (Elisabeth - bella - snappie? vind elisabeth vreselijk voor mezelf tenminste) maar als Robin het zegt dan smelt ik. Voor een leraar praat hij altijd heel zacht, en toch hoort iedereen hem altijd. Als hij zijn stem verheft is het goed mis & ik hem dat nog maar paar keer bij hem gehoord o.a die vervloekte gymles toen. Je kan bij hem aan zijn ogen zien hoe hij zich voelt eigenlijk :$ oh.. ik ga weer een verliefde brabbelende tiener uithangen... niet doen!!!!

Maar goed, hij praate nu ook weer zo zacht en sprak het weer zo zacht uit dat ik toch wel weer een beetje moest lachen. 

Mja, Robin hoorde het aan en hij moest lachen, bij het laatste boek.

"schrik niet, maar er wordt de relatie tussen een docent/leerling besproken zei hij." ik vond er weinig komish aan en zag m'n gedachten al helemaal dwalen. Maar Robin zei dak me niets moest aantrekken van t thema. Dat er heel veel boeken zijn daarmee en het thema vaak word gebruikt en dat hij Jan Siebeling wel een goeie keuze vond voor mij. Met die andere 3 boeken had hij ook zoiets van, hm, maar hij kan er ook niks aan doen veder.

Maar hij zei wel dat als het lezen me niet lukte hij me wel wilde voorlezen. Lach niet, maar dat werkt bij mij wel goed. Dat gaat het beter. Op school hebben leraren me zo wel is op weg geholpen met boeken die ik niet doorheenkwam.

Van Robin moet ik voor het cijfer ook één boek gelezen hebben, maar dat doen we samen & hij heeft mij wat oefeningen laten doen met woorden/zinnen/tekst vertalen van engels naar nl en omgekeerd.

En samen hebben we een beginnetje al gemaakt in Animal Farm. Het heeft maar 89 blz en is misschien wel te laag voor m'n niveau, maar Robin staat het wel toe op de lijst, en leerlingen met dislecsi mogen ook dunne boeken lezen van hem. Er zit in mijn klas een jongen die heeft er ook last van & Robin heeft hem toestemming ook gegeven om dunne boeken te lezen, op voorwaarde dat hij wel 1 boek leest die dikker is dan dat. Ik heb diezelfde voorwaarde gekregen van hem. Er MOET 1 dikker boek op m'n lijst staan. Vind ik toch wel een stuk beter van hem, dat hij rekening ermee houd. Waarom doet Robin het wel? Waarom kan hij wel begrip opbrengen voor het gevecht dak elke x moet leveren als ik gwn echt niet snap wat er staat & dat na 5 x die regel lezen het niet doordrinkt tot mij ? Ist omdat hij jonger is ofzo?

Maar hij vond het lezen goed gaan, beter in de klas. Maar dat komt omdat ik me daar ook niet echt prettig voel. En in mn onderzoek staat dak een streslezer ben, wat dat ook is.

Trouwens Robin is wel een optimist. Toen ik in echt zoiets had van wat nu, met zulke dikke boeken had hij zoiets van.. ha nee.. dit boek is maar 47 blz.

Maar we hebben daarna ff in de tuin gezeten. zonnetje scheen, en bij hem zit je uit de wind vanwege het afdak dat hij gemaakt heeft. Hij is wel handig geloof ik.

Hebben veel gepraat. Vooral over wat er allemaal gebeurt is de laatste paar jaar. Ook over mijn leraren engels en gym die ik vorig jaar had en die niet wisten toen ik bevallen was hoe ze tegen me moesten doen.

Robin vond dat toch wel raar. Hij is een stuk jonger, en hij schrok wel toen hij vernam dat ik een moeder was, maar hij had al heel snel door dat ik dus erg buiten de groep(klas) lag. Hij zei ook van, ik kon je laten merken dat ik het erg vond, maar jij was dan opgezadeld met mijn reactie als nieuwe leraar die ervan schrikt omdat één van zijn leerlingen een tienermoeder blijkt.

Maar hij zei ook van dat hij nu van die eerste mening terug was gekomen. Hij vond het niet erg meer. niet in de zin dat hij zoiets had van 'arm kind' (ik moest hier wel om lachen hoor) maar hij had wel iets van, jeetje, je bent zo jong en nu al die verantwoordelijkheid naast het school gaan.

Vraagt ie ineens wanneer ik hem leuk vond... oh jemig.. dat antwoord was... afshuwelijk en erg lachwekkend voor hem... "nadat ik ..... met die hockeystick had geslagen, (Robin barstte toen in lachen uit) toen merkte ik ineens dat ik je wel erg leuk vond. Maar de eerste x dak les van je had vond ik je gelijk wel een hele leuke jongen. En jij?

Robin: toen ik jou wat beter leerde kennen tijdens de gymles, maar ook met engels. De keren dat je mij af probeerde te leiden door een onderwerp ter sprake te brengen als ik je liet blijven om te vragen waneer je je boekverslag in wilde leveren of je je proefwerk dacht in te halen." Robin heb ik nooit zo rood zien worden als toen xD en ik denk dat hij zich rot voelde om te zeggen, want ineens zegt hij dus keizacht dat hij steeds vaker daarnaar uitkeek en zich maar al te graag liet afleiden door me en ik dus vaak in zijn gedachten was buiten school. Dat die ene x dat hij me zo overstuur aantrof de druppel waarschijnlijk was.

OMG... dat was echt een moment dak het liefst wilde vergeten juist! 

Maar wat hij zegt klopt wel. Ik probeer altijd bepaalde leraren te omzeilen met vragen als: waneer krijg ik dit of dat van je... maar die weten me altijd snel terug op m'n plek te zetten. Robin deed dat nooit. D8 dat het altijd was omdat ik hem te slim af was, maar hij vond het gewoon leuk! En bij mij is de lol er dan ook af. Dus dat doe ik maar niet meer... of... misschien wel, want het blijft ergens ook wel leuk om te doen.

God... ik zie ineens iets heel geks voor m'n geest xD Stel dat we ooit trouwen ofzo, en ik zit op één of ander raar iets nog bij hem in de klas... is het savonds: schat, lever je morgen wel je boekverslag bij mij in xD

Ik zit nu in mijn uppie te lachen achter de computer.

jeetje 'k heb het wel te pakken... echt te pakken. Ik heb hier nog nooit over na gedacht. Eng!!!

Weet je... ik kan alleen hier m'n hart luchten & tegen Lucas. Mijn ouders... soms vraag ik me af of het wel goed gaat met hun. Ze leven soms zo in hun eigen wereld. Ze maken zich wel druk om me (af en toe) en mijn moeder is er voor Lucas hoor, dat zeg ik eerlijk maar soms... er zijn momenten dat ik het liefst zou willen dat ik niet in een stom en veel te groot 2 pers. bed moest stappen zoals nu, maar dat Robin daar lach, die me gerust zou stellen en me in zijn armen zou nemen.

Alsof dat vandaag niet was. Nou ja, niet dat bed deel, veel te vroeg!!! (bloos) maar we hebben veel tijd samen gehad.

is ni alleen m'n vriendje maar ook de persoon tegen wie ik alles kan en mag zeggen en het nog durf ook. Nou goed sinds een paar dagen pas voor de volle 100% maar das wel logisch toch?

Ik wou dat ik al volwassen was. Dan maar 's avonds: schat lever je morgen je boekverslag in bij mij...

oh bijna vergeten... maar voor alle moeite vandaag kreeg ik maar een 6. Maar het was ook wel logisch. Ik mis wel heeeel veel. Volgend jaar gebruik ik gwn de boeken die ik wél gelezen heb voor engels als ik daar ook een lijst van moet samen stellen, dat weet ik nou ff niet zeker. nl is het wel zo... maar wil er niet meer aan denken voorlopig. alleen de boeken lezen nl en verslag schrijven. engels gelukkig samen met robin doen = veel leuker om zo een boek te lezen :)