Wat kan je allemaal met een hockey stick doen? Lees en huiver... of leer er iets van ;-)

Ik was alleen echt wel optimistisch daarover, maar werd gezegd dat ik wel in mijn achterhoofd moet houden dat het nu allemaal goed blijft gaan mede dankzij de sondevoeding.

Straks moet hij zelf eten, en krijgt hij alleen het hoog nodige via de sonde. En dan kan zijn gewicht lager blijven de eerste tijd dan de meeste jongens omdat dat toch weer anders is.

Mijn jubelstemming was daardoor wel de grond in geslagen.

Oh, en over dingen die de grond in geslagen worden gesproken, ik heb de komende 100 jaar strafwerk. :-( En daar ben ik het dus niet mee eens.

Goed, misschien had ik niet helemaal ongestraft eraf moeten komen, maar ik had mezelf persoonlijk maar 1 dag strafwerk gegeven. Meer niet. Nee, ik moet een half uur eerder op school komen, en een half uur langer blijven en dat twee maanden lang!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

We moesten gisteren met gymles hockey spelen. Ik haat die sport. Dat is zo enorm niet cool gewoon. Nogal voor snobs. Het enige coole is die stick.

Naja, weten jullie nog dat blogje dat ik schreef dat ik met Lucas een ijsje aan het eten was? Die meiden die zo die opmerking maakten van dat hij eigenlijk misvormd was omdat ik jong was enzo?

Enfin, een van die trutten begon weer. En tijdens het hockey spelen.

En mijn gymleraar (die errug leuk is btw) had al 5x ofsow gezegd dat ze haar kop moest houden erover.

Niet in die bewoordingen. Hij zei eigenlijk: "kappen nu! Je gaat hockey spelen of de overige 2 uur in de kleedkamer doorbrengen."

Nou, ze ging door met hockey spelen, voor 5 minuten ofzo. Toen begon ze weer.

En ik heb de hockey stick gebruikt voor het enige doel waar hij goed voor is namelijk: Ik heb haar een grandioze oplawaai tegen haar benen gegeven. En dan bedoel ik echt hard, want mijn arm trilde een beetje na.

Sorry maar de opmerking dat ik een mismaakt mongolen kind heb die ik beter ergens kon dumpen waar meer van dat soort gevallen zitten, omdat ik te laf was om de beste optie te overwegen, namelijk een abortus schoot bij mij in het verkeerrde keelgat, vooral toen ze me ook een slechte moeder noemde, omdat ik mijn kind bij mijn ouders dumpte, en blijkbaar niet eens wist hoe ik hem te eten moest geven, want hij moest zo vaak naar het ziekenhuis, en dat ik niet moest praten of het allemaal erg was, want het was toch allemaal mijn schuld.

De hele letterlijke zin, dat weet ik niet meer, maar dit is wat ik van een klasgenoot hoorde.

Na het eerste gedeelte dat ik Lucas moest dumpen werd het mij zwart voor de ogen en wilde ik haar zo graag pijn bezorgen.

Nou ja, na dit "incidentje" heeft de gymleraar de les maar afgelast (het was onze laatste les) om met dat onmens en mij naar de directeur te gaan. Daar aangekomen heeft hij wel gezegd dat die b***h al meerdere keren dus mij aan het uitschelden was, en dat zij dus al een waarschuwing had gehad, en dat ze door bleef gaan.

Lullig alleen, B***H werd zielig gevonden en kon gaan zonder straf, en ik kreeg een hele preek. Gelukkig was mijn gymleraar er wel bij, en hij probeerde echt m'n straf wat te minderen geloof ik, maar zonder succes.

Enfin mijn straf ziet er nu dus zo uit:

Ik moet dus elke dag, 2 maanden lang nakomen bij m'n gymleraar/leraar engels.

Ik moet praten met de school psych.

En ik moet een excuus brief schrijven naar B***H. Ik zal er in elk geval in zetten, dat het me spijt dat ik niet harder kon meppen met die stok.

Bah. Na die hele ellende heb ik nog met m'n leraar gepraat, omdat ik ook nog eens onwijs zat te janken. =S

Heb z'n woord dat ik altijd mag praten met hem als ik er behoefte aan heb, en hij heeft zijn mail in mijn agenda gezet, voor het geval dat.

God... en weet je wat het ergste van dit alles is? Ik vind hem een klein beetje leuk geloof ik. Dat bedacht ik me ineens in de bus.

Of ik nog niet problemen genoeg heb na die eeuwigheid aan strafwerk, pesterijen, eetproblemen met Lucas, een moeder die denkt dat ik anorexia heb en dus echt overbezorgd en vermoeiend wordt, de school psych, de excuusbrief, de gewone psycholoog voor zover dat kan, en allerlei andere dingen waar ik soms tegen aan loop.

Nu lijkt het er ook nog op dat ik mijn leraar Engels/gym leuk vind.

Maar hij is cute. Mooie blauwe ogen, blond haar dat in een klein staartje gebonden is, een lekker llichaam, atletisch, humoristisch, en ook nog jong. Dit is z'n 1ste jaar en hij is nog maar 25.

Ik heb echt zin om mijn kop ergens tegen aan te knallen, zodat mijn brein weer normaal functioneert.

Oh, en dan heb ik nog niet eens mijn ouders genoemd die niet bepaald blij waren met mijn laatste actie.

Ze reageerden beter toen ik zwanger was. Ik denk dat ik voortaan maar beter dát kan laten gebeuren.

(okay, niet dat ik nu al behoefte heb aan een broertje/zusje voor Lucas, want ik wil nog studeren etc.)

Oh, en mijn eigen psycholoog wil dat ik naar het GGZ ga, omdat ik langer behandelt moet worden. GREAT. JUST GREAT!

X_X