De eerste periode
Op het moment dat iemand hoort dat je zwanger bent, wordt er vaak geroepen "Geniet er maar lekker van, het gaat zo snel voorbij!". Hmm... dat zal allemaal best, maar dat geldt volgens mij niet echt voor de eerste periode?! Begrijp me niet verkeerd, ben hartstikke blij dat er iets moois ontwikkeld in mijn lichaam. Maar de dingen die je er bij krijgt de eerste weken... Niet fijn!
Tijd
Dagen en soms uren lijken voorbij te kruipen. De eerste echo lijkt echt maanden in de toekomst te liggen. Tot die tijd moet je het maar doen met dat tweede streepje dat zegt dat je zwanger bent. Dan moet je maar wachten op een echte bevestiging dat het hartje klopt, die eerste echo. Maar als je die eenmaal hebt gehad, kruipt de tijd weer voorbij tot vier weken later...
Risico-periode
Je mag vooral niet te veel stress hebben tijdens je zwangerschap. Alleen de eerste twaalf weken is het risico toch wel erg groot dat het mis kan gaan. Dat besef is er continu en versterkt iedere keer bij het bezoeken van het toilet. Er heerst toch grote angst dat het mis gaat. Door deze angst vertel je het ook liever niet aan iemand, terwijl je je helemaal anders voelt. Je lichaam een eigen leven lijkt te gaan leven. En op het moment dat je het dan wel iemand verteld, is er een reactie van “Oh, maar das nog heel pril, er kan nog van alles gebeuren…”
Bijwerkingen
Bij iedere vrouw is het natuurlijk weer anders (geldt ook voor bovenstaande), maar ik heb toch wel last van behoorlijk wat bijwerkingen. Even achter elkaar genoemd:
Vermoeidheid (extreem), veel moeten plassen, stemmingswisselingen, krampen en steken, obstipatie, pijnlijke borsten, branderige tepels, extreme haaruitval, hoofdhuidschilfers en jeukende hoofdhuid, hoofdpijn (afkickverschijnsel ivm minder cafeïne) en erg snel misselijk.
Verder…
Dan moet je natuurlijk ook ineens erg opletten op al je leefgewoontes. Ben gestopt met roken (en probeer weer heel hard om niet te stressen), moet nadenken met alles wat ik wil gaan eten. Ben gewend om veel kazen te eten en groente gewoon rauw in m’n mond te stoppen en dan moet ik ook nog eens nu al op m’n houding letten. Val ik wel goed in slaap (het liefst linker zij) en sta ik wel goed op twee benen.
Al met al
Ik kan natuurlijk (nog) niet oordelen hoe het verder in de zwangerschap zal zijn, maar de eerste acht weken zijn niet heel erg om van te genieten is mijn conclusie. Natuurlijk geniet ik van het feit dat ik zwanger ben en denk ik aan wat er uiteindelijk in m’n armen kan gaan liggen, maar vandaag de dag fysiek er van genieten… Is echt heeeel erg lastig!
reacties (0)