Wat nou

Wat nou, terrible TWO!

Wie er ooit beweerd heeft dat 2 de meest moeilijke puberleeftijd van een “jong” kind is, die kent overduidelijk onze Dena niet!
Waar de maanden in haar 2^e jaar niet altijd even soepel verliep (Dena heeft nu eenmaal “karakter”) Heeft ze nu toch een geheel nieuwe in beleving gegeven aan het woord peuterpuberen.
Dena heeft een overduidelijke voorkeur voor mama en helaas ook een olifanten geheugen.

Ruim 4 weken geleden heeft madam (na uren zuigen en zeuren) eindelijk een keer goed de wind van voren gekregen van papa. Wie over het algemeen heel wat meer geduld heeft dan mama die veel eerder ingrijpt, maar goed ik dwaal af, papa heeft haar op het strafstoeltje in de gang gezet met haar bord eten. Het moest nu maar eens afgelopen zijn. Ze mocht weer terugkomen als haar bord leeg was. Dena wilde namelijk niet eten, niet geholpen worden, niet zitten, niet met papa praten, papa mocht ook niet met mama praten en waag het eens haar aan te kijken want dan is de keuken te klein. (lees: schoppen, krijsen en ook slaan van gif) Natuurlijk eindigt zo’n bui in een hyperventilerende aanval en hele dikke tranen omdat wij haar straal negeren.

Die keer ging ze echter te ver en gooide ze het eten richting papa en maakte daarbij ook een sla-beweging. Helaas dame, je kan heel ver gaan, maar respect hoor je wel te tonen en dat betekent niet pap of mama slaan en met eten wordt er niet gegooid.
Mevrouw heeft in ieder geval ruim 10 minuten in de gang gezeten en haar bord netjes leeggegeten. Sindsdien kan Mike helemaal niets meer goed doen. Niet alleen Mike hoor. Niemand niet eigenlijk. Alleen mama, terwijl die haar regelmatig in het strafhoekje zet, dus echt snappen doen we dat ook niet.

De crèche was ook niet leuk meer ineens. Dena wilde niet meer naar de kindjes. Wel wilde ze bij haar nichtje thuis spelen (zij gaat namelijk ook naar de crèche)
Dena was zo goed als zindelijk, maar ineens werd er weer elke dag in haar broek gepoept. Niks geen gevraag meer om een luier en verschonen (jullie raden het vast al wel) dat mocht alleen mama doen.

Mike en ik gingen lekker uit eten. Schoonmoeder komt oppassen. Die is er regelmatig en Dena kan normaal gesproken heel goed met haar. Het ging ook prima, tot madam naar bed moest. Ze heeft letterlijk in de gordijnen gehangen van hysterie. Hyperventileren, schoppen, slaan en krijsen. Schoonmoeder belde ten einde raad ons op. Ik aan de telefoon. Ik kon Dena op de achtergrond horen en wist meteen dat het helemaal foute boel was. Ze had weer een van haar “aanvallen”
Ons hoofdgerecht moest nog komen dus ik heb schoonmoeder maar de opdracht gegeven Dora aan te zetten en een bak chips te geven.
Toen we thuiskwamen weer rechtstreeks op mama af met diep verdriet. Mama is alleen behoorlijk hard in zo’n geval. Ik werk hier niet aan mee. Ze wist van te voren dat oma haar naar bed zou brengen. Het was geen vreemde en normaal heeft ze er ook geen problemen mee. Niet aanstellen dus. Zonder een woord te zeggen haar naar boven getild, in bed gelegd en toen pas verteld dat ik heel veel van haar hou, maar dat ik haar gedrag van die avond niet leuk vond.
Dat vond ze natuurlijk heel erg. Opnieuw dikke tranen. Maar helaas nu moest ze echt gaan slapen. Ik was niet van plan gezellig met haar op schoot te gaan zitten knuffelen. DIVA GEDRAG anders kan ik het niet noemen.

Is het dan altijd zo ongezellig bij ons thuis? Gelukkig niet! Hoewel Dena echt een draak kan zijn. Heeft ze ook een hele leuke, humoristische, fantasierijke en lieve kant die gelukkig ook heel vaak naar boven komt.

Ik heb al vaker gezegd. Het is dat er hier geen toneelschool in de buurt is. Dena heeft namelijk behoorlijk gevoel voor drama en kan nu al super veel met haar mimiek. Zelfs pantomime doet ze van nature. Natuurlijk is het bij haar nog niet aangeleerd. Toch kan zij mij in gebarentaal heel duidelijk maken dat ze honger heeft en kan in de lucht aangeven wat voor een soort snoep ze wil (bijvoorbeeld een opgerolde dropveter, welke zij dan in de lucht afrolt)

Hoe dan ook, ik sta te kijken van haar fantasie. Ik stimuleer dat ook. Ik hou ervan en ik herken mezelf erin. Ik was vroeger ook vooral in mijn eigen mooie wereld te vinden. Ik was er gelukkig en iedereen van wie ik hield liet ik er in toe. Ik gun Dena ook zo’n wereld.

Dena is sinds kort ook mijn model. Ik ben aan het naaien geslagen en dan vooral de meest simpele a-lijn jurkjes die zeer geschikt zijn voor de zomer. Natuurlijk is Dena degene die ze moet gaan dragen, dus nu moet ze regelmatig even passen en meten. Dena is supertrots als ze in een jurk gemaakt door mama rond mag lopen en heel eerlijk… Ik denk dat ik nog veel trotser ben.

Wat heeft Dena deze maand weer mogen beleven?
Ik moest even e foto’s erbij pakken om de maand terug te halen.

Dena heeft deze maand een echt lammetje de fles mogen geven. Wat een super schattig gezicht was dat. Ze stond wel heel raar te kijken dat ze het zo snel op hadden. Zeker een aanrader met deze leeftijd (en elke leeftijd volgens mij)

Madam heeft een regencape alla Jip en Janneke gekregen. Het wachten is nu nog op de regen. Helaas voor haar blijft het deze heel week nog zonnig….Ach, ik weet zeker dat ze haar badpak er ook graag voor inruilt…..

Mike is met Dena een project “plantjes poten” begonnen. Een kweekbakje is er gekocht, Dena mocht zaadjes uitkiezen en samen zijn ze op een zonnige dag in de tuin aan het poten gegaan. Dena heeft er daarna een sloot water bij gegooid dus nu ligt geen enkel zaadje meer waar Mike ze gedacht had, maar verder is het een leuk project.

Inmiddels zijn er ook al heel wat zaden uitgekomen en ik verwacht in een volgend blogje wel een eigen gepoot bloempje te kunnen laten zien. Ik weet zeker dat jullie niet kunnen wachten tot er resultaat is. Mike in ieder geval niet en Dena… ach, die vindt even die watergieter leeggooien wel leuk, maar verder… waarschijnlijk wordt het plukken straks pas echt leuk!

Afgelopen weekend zijn Dena en ik bij Jacky in Meppel geweest. Miep en Vlinder waren er ook bij en het was echt weer ouderwets gezellig. Dena had een van haar echt goede dagen en ik was dan ook super trots op haar. Ze kent Remko, Frederieke en Mirthe inmiddels behoorlijk goed dus het was ook gelijk leuk. Miep had (helemaal alla Miepie) voor cake met versiering gezorgd. Dat betekende dus gelijk FEEST!

Het weer was ook erg goed dus het buitenspelen was echt een uitkomst en de mama’s?? Die zaten vlakbij in een tuinstoel volop te genieten van een geweldige dag.

En deze laatste foto is helemaal geweldig. De kinderen waren verstoppertje aan het spelen en waar ga je je dan verstoppen?? Precies achter een deur....... hihihi

Al met al is onze meid er eentje met gebruiksaanwijzing, maar ken je die een beetje
dan kun je je geen leukere meid voorstellen!