Een andere kerst

Inmiddels is er weer een maand voorbij en heb ik mijn maandelijkse blogje van Dena overgeslagen. Ik merk dat met 2 kinderen mijn tijd behoorlijk is afgenomen. Daarnaast ben ik weer aan het werk en ook daar gaat de nodige tijd inzitten.

Helaas heeft de BB voor het eerst in 3,5 jaar behoorlijk tijd in moeten leveren. Iets wat ik niet leuk vind, maar mijn gezin is altijd nog belangrijker dan de computer en ik denk dat dat ook een natuurlijke conclusie behoort te zijn.

Het gaat hier goed. Mick en Dena zijn twee geweldige kinderen om te hebben. Toch heb je nog nooit twee kinderen gezien die zo verschillend zijn. Mick is de rust zelf, neemt overal de tijd voor, maar ontwikkeld zich desondanks nog snel en goed. Hij vindt het geweldig om met een zachte knuffel in de box te liggen en bekijkt elk speeltje op zijn gemak.

Dena wilde toentertijd alles doen om uit de box te komen. Gevolg was dan ook dat de box met 5 maanden al omlaag moest, omdat madam probeerde uit de box te komen (met ruim 5 maanden ja! ) Dena wilde ruimte! Ze lag het liefste op de grond en zat ook al heel snel in een kinderstoel. Ook weer zoiets dat ik nog lang niet Mick kan proberen. Hij is gewoon nog niet sterk genoeg.

Dena kon niet wachten op haar fles, ze kon (kan) zo boos worden dat ze over de adem heen raakte. De eerste maanden had ik met haar ook een heleboel therapieën (2x per week) en het helmpje (met elke 2 weken controle). Wat een rust geeft het als je al die dingen niet hoeft te doen.

Mick heeft geen voorkeurshouding. Hij heeft s’morgens alle tijd om op zijn fles te wachten en is zo verschrikkelijk gemakkelijk tevreden te stellen.

Ik weet dat je 2 kinderen niet mag vergelijken. Ik zou Dena voor geen goud willen veranderen. Ze is mijn eigen, mooie, spring in het veld, meestal druk, maar ook zo gezellige prinses. En Mick…. Mick is mijn knuffelbeer en mijn lachebekje. Ik kan niet wachten om te zien hoe die twee zich verder ontwikkelen.
Al heb ik tegelijkertijd steeds het gevoel dat alles al veel te snel gaat.

Kerst komt eraan. Vorig jaar zaten we met z’n allen in de stress. Ik wist dat ik zwanger was, maar we konden nog niets vertellen omdat we nog geen goede echo hadden. Mijn moeder zou de uitslag van de borstpunctie krijgen en dat bleek inderdaad kanker te zijn. Nu na een jaar, een borstoperatie en 26 bestalingen is ze opnieuw “kankervrij” gediagnosticeerd.

Daarnaast zijn mijn beide zussen bevallen van gezonde kinderen. Mijn grote zus heeft een derde meid gekregen (Annebel) en mijn kleine zusje een zoon (Luuk).

Wat kan er veel gebeuren in een jaar tijd. Wat een verschil zal deze kerstavond zijn vergeleken met vorig jaar.

Mijn werk gaat ook goed. Ik ben tot april verzekerd van werk en de kans is er dat ik het schooljaar af mag maken. Mike werkt in de bouw. Het bedrijf waar hij werkt heeft zoveel werk dat ze het haast niet aankunnen. Dat geeft allemaal een heleboel rust.

Ergens ben ik zo gelukkig dat ik me weer zorgen maak om eventuele lijken in de kast.

Ik had een blog willen schrijven over al onze avonturen deze maand, maar ergens ben ik blijven haken bij een vooral tevreden en gelukkig verhaal.
Ik zal er de nodige foto’s bij doen om toch een kleine impressie van de afgelopen maand te geven.

 
Als er sneeuw ligt moet je natuurlijkw el een sneeuwpop bouwen. Al moet ik eerlijk zeggen dat Mike eigenlijk de meeste credit verdient. ik heb hem alleen wat "mooier"gemaakt hahaha

Sinterklaas heeft onze kinderen goed verwend. Lieve knuffeldieren, een mooie prinsessenjurk en de nodige knutselspullen heeft hij gebracht.

    
Ook hier is voldoende sneeuw gevallen

 Dena helpt met sneeuwruimen en Mick pakken we lekker warm in.

Allemaal fijne kerstdagen en een super nieuwjaar gewenst.