Boefje- update

Bij Dena hield ik wekelijks een korte update op mijn site bij.
In het geval van ons tweede boefje ben ik nu al aan het verzuimen. In ieder geval wat de blogs betreft.
Nu is het ook weer zo dat het vooral gaat om de kwaliteit en niet om de kwantiteit van alle gegevens. Toch was het heel grappig om alles terug te lezen van de zwangerschap van onze dochter.
Vandaar dat ik vond dat het ook weer een keertje tijd werd voor een verhaaltje van dit boefje!
De vk gaf aan dat ons boefje groter dan gemiddeld was. (tijdens de 20 weken echo: 25cm en precies 400gram) Niet vreemd aangezien Dena ook niet onder de kleintjes valt.
Zij is met 3 weken te vroeg nog met 48cm en 3450gram geboren. Mooi gewicht voor dat moment al, maar als ze echt haar tijd had uitgezeten, dan was daar dus wel wat bijgekomen.

Ik merk verder een duidelijk verschil nu met nummer 2. Waar ik bij Dena overal doorheen wandelde (lees: doorstormde) Moet ik nu echt pas op de plaats maken.
Ik kan niet zeggen dat ik slecht in orde ben. Ook kan mijn lichaam de zwangerschap goed aan. Bloeddruk, groei, suiker en HB. Toch ben ik me steeds meer bewust van mijn rug en bekken. Waar de pijn niet overdreven veel meer is dan altijd al was, (uitzonderingen daar gelaten als de beeb in een bepaalde positie gaat liggen) Is het toch anders als je weet waar het van komt en wat je kan doen om het zo minimaal mogelijk te houden.
Waar ik bij Dena constant doorstormde. Neem ik nu dat uurtje bankliggen met liefde.
Ik merk dat ik daar profijt van heb. Toch neemt dat tegelijkertijd mijn innerlijke onrust niet weg. Ik ben nu eenmaal een doorzetter. Ik ben het niet gewend om toe te geven dat dingen niet gaan. Ik word door mijn lichaam nu constant rechtgezet.
Ik heb daar een gruwelijke hekel aan, maar ben tegelijkertijd blij dat het mij waarschuwt.
Als ik op eenzelfde manier deze zwangerschap zou doorlopen, dan zal ik gewoon blijvende schade aan mijn rug en bekken overhouden.
Die spiegel is mij voorgehouden.
Vorige week had ik een pijnvrije dag. Hoewel ik natuurlijk baalde dat het maar 1 dag was, was ik tegelijkertijd zo blij dat het weer een keer te ervaren. Dat is mijn toekomstbeeld.
Iets waar ik veel voor over heb.

(hieronder een foto van 21 weken en 5 dagen)

Hoe gaat het verder met mama. Goed ik heb veel zin in vette hap en ik ben echt dol op chocolade. (terwijl ik dit schrijf tik ik ook heerlijk een kitkat weg hahahah)
Afgelopen week heb ik zelfs toegegeven aan een Mac flurry HMMMMMM…. Zeker voor herhaling vatbaar.
Ik ben dol op het mooie weer dat gaat komen. Ik heb een aantal noodoplossingen gemaakt in de tuin. Op die manier kan Dena heerlijk rond en kan ik rustig op de stoel in de zon blijven zitten.
Ik wil het liefste een heleboel zomer zwangerschapskleren kopen. De vorige keer was ik namelijk hoogzwanger in de winter.
Lekker flaneren met een bolle buik was er toen dus niet bij.
Gisteren heb ik dat dus ook maar gedaan. Ik heb een keileuk blauw/grijs/wit zomerjurkje gekocht.
Hoewel ik me met vlagen echt al heel lomp voel, ben ik ook weer trots op mijn buik! Een zomerjurkje laat dat mooi zien. Laat het warme weer dus maar komen!!

Het idee voor de kinderkamer is inmiddels ook helemaal op rit. Onze boef krijgt een junglekamer.
Ik heb al het nodige vooronderzoek gedaan en ik hoop in de meivakantie het werk af te kunnen maken.
Mike en ik zijn zo blij dat we lekker open en bloot aan iedereen vertellen dat we een jongen krijgen. Zo spannend allemaal weer en tegelijkertijd toch ook weer nieuw. Ik kan onze nieuwe boef immers moeilijk in een zomerjurkje van Dena hijsen. Allemaal nieuwe kleren moeten er dus komen. Ik heb afgelopen vrijdag samen met Dena het eerste rompertje voor onze boef gekocht. Dena heeft hem ingepakt en we hebben hem s’avonds aan papa gegeven.
Dena snapt het niet helemaal al schreeuwt ze inmiddels eindelijk dat ze een “bloeiiiitje” krijgt.
Hahahah maar goed ook, want vorig week was het volgens haar nog een zusje dat Danny ging heten (zo heet haar neefje)

Van mijn zussen heb ik een kraamboek gekregen. Ik had die al een tijdje geleden in de winkel gezien en dat ook benoemd aan mijn zussen. Het si een boekje waarin de kraamvisite kan vertellen wie ze zijn, hoe zij ons kennen en wat ze van ons boefje in de toekomst verwachten. Ook staan er vragen in voor de papa, de mama, de oma, vk en de kraamhulp. Erg leuk om bij te houden dus.

Al met al gaat het dus prima. Ik met mijzelf in acht nemen en als ik dat doe komt het allemaal wel goed…. Dus “PUCK, LUISTER NAAR JE LICHAAM!