Omdat we zo'n flink meisje hebben en ik dus dik uitgerust ben kan ik mijn verhaal ff neertypen :D
De 14e zat ik dus nog lekker thuis , heb nog een blogje geschreven over dat geval met me moeder toen ...
's avonds nog lekker vettig gegeten ! En dat bleef me al wat zwaar op de maag liggen .... (mss toen al wat op gang aan't komen zonder ik het besefte ?)
Al een paar dagen dacht ik: 'yes dit is het !' en dan zakte het af en was het weer weg ...
Dus 6-7u 's ochtends de 15e weer dat gevoel ! Maar deze keer had ik zoiets van 'pff tzal vast toch weer afzakken ik draai me nog eens om'
Maar t werd steeds erger ... De pijn zat ook niet echt in me buik maar meer in me schaamstreek ...
Rond 10u ging het me niet meer en maakte ik vriendlief wakker (die idd nog steeds sliep)
't ging me allemaal neit snel genoeg ... Moest van hem eerst nog eens naar het zh bellen.
Ik dat gedaan, zeiden ze voor langs te komen bij de raadpleging en me eerst nog in te schrijven.
Ok wij dus onderweg naar't zh, elke snelheidsdrempel waar vriendlief over reed deed me zeer !
Wij aangekomen moesten we nog zeer lang wachten bij de inschrijvingen !! Begon ik me daar dus op te jagen (tjha een vrouw met weeën ... )
Eindelijk ingeschreven nog naar de raadpleging ... ook daar zat de wachtzaal VOL !! Gelukkig kregen we voorrang !
Werd meteeen aan de monitor gelegd en jha hoor meteen waren de weeën te zien !
Keken ze snel nog eventjes naar de opening en ik zat al op 7cm !
Vroegen ze aan vriendlief om Evita snel ff weg te brengen zodat ie de bevalling nog kon meemaken.
Dus hij vertrok ...
Ik werd naar boven gebracht en werd volledig klaar gemaakt ...
Weeën kwamen sneller opeen maar ik kon ze nog verdragen.
Vriendlief bleef iets te lang weg ... Dus vroegen ze me om hem eventjes te bellen ...kreeg ik hem niet aand e lijn !!!!!
Daarbovenop moest ik bij elke wee overgeven ... en jha hoor daar ging al het vettig eten van de avond voordien !
Nog een onderzoekje gehad zat ik al op 9cm ! Me vliezen waren nog steeds niet gebroken, en daar wouden ze mee wachten tot vriendlief er was, dus nog een paar keer gebeld ! Maar nog steeds geen vent van mij aan de lijn ! Ik dus op mijn schoonouders gebeld om te vragen waar me vriend bleef ... Pakte mijn schoonbroertje op, dus ik al hijgend en puffend gevraagd waar dat me vriend was, Hij wist het niet dus zou rondkijken ...
De vroedvrouw besloot niet langer te wachten en brak toch mijn vliezen.
Op het moment dat die braken volgde de ene hevige wee na de andere op weeënstorm ? Ik had zo een pijn dat elke simpele beweging pijn deed zelfs ademhalen deed pijn !
Ik dacht altijd sommige vrouwen op tv overdreven, maar nee hoor ik schreeuwde het uit !
Opeens kreeg ik extreme persweeën ! Maar ik zat nog maar op 9cm !
Maar kon ze niet tegenhouden ....
De vroedvrouw zei: 'Stop met persen anders scheurt je baarmoeder ! Je mag nu nog niet persen ! '
Op dat moment komen de gyne. en vriendlief binnen ! Bleek dat hij had vast gestaan in't verkeer vanwege een ongeval opde baan ... Groot geluk want op dat moment bleek ik al naar 10cm te zijn gegaan, maar mocht nog steeds niet persen ! Mijn baarmoeder had nog een randje en had nog steeds kans op het scheuren van mijn baarmoeder.
Maar de persweeën werden steeds pijnlijker en ademhalingen ging bijna niet meer en wegpuffen ging dus ook niet !
Toen werd besloten om het randje weg te duwen terwijl ik zou persen maar het zou zeeeeeeer pijnlijk zijn, ik kon me geen ergere pijn voorstellen dan die ik toen al had, dus toen ze zei dat het nog pijnlijker werd wou ik niet meer , ik durfde niet !
Uiteindelijk toch maar gedaan want het werd ondraagelijk en idd die pijn was nog erger !
Maar twas snel weg en ik kreeg de ene wee naar de andere.
Uiteindelijk mocht ik dan toch persen en na een uur was ze er ...
met haar 4kg 30 en 52cm is onze mooie meid M. geboren !
Doordat ze boven de 4kg was moest ze drie glucoseprikjes krijgen elke keer voor het drinken ...
Die waren alle drie in orde.
Vandaag nog controle gehad en mag zondag naar huis als ik me zaterdag goed voel (hier moeten we min. 4dagen in het zh blijven) .
Tot nu toe is ze een zeer rustig kindje (ik roep niet te hard) maar heb haar eerlijk gezegd nog niet echt horen huilen , buiten bij de prikjes en vlak na de bevalling. Want voor te eten meot ik haar ook wakker maken.
Ze's één cm groter als haar grote zus was en 45gram zwaarder maar toch toont ze kleiner en tengerder dan ons E. was.
reacties (0)