Soms kan ik het nog steeds niet geloven, wat voor een wonder ik de wereld op heb gezet. Dat ik zoiets liefs en kleins in me heb gedragen. Toen kon ik het niet geloven en nu nog steeds niet. Nooit verwacht en toch is ze er.
Nu net lag ze te drinken en ik streelde haar over haar haartjes en ze moest lachen en dan dacht ik weer : ' hoe heb ik het geflikt zoiets moois, en ik mag het meemaken wat hou ik toch zoveel van haar ! '
Ik zal vast niet de enigste zijn die zo denkt. <3
x
reacties (0)