Bevallingsverhaal Milly

Ik ga maar eens proberen om een beeld te geven van mijn bevalling.

Woensdag op donderdagnacht verloor ik oud bloed en slijm, had wat last van harde buiken/krampen.. Maarja, dit had ik dus al een paar weken.. Toch had ik op de een of andere manier een voorgevoel. Dus ik zei tegen vriendlief dat hij er rekening mee moest houden dat het dit keer misschien toch wel eens zou kunnen gaan gebeuren. Ik ben weer terug gaan slapen. De dag erop Mikey naar school gebracht.. Ondertussen nog steeds veel last van krampen. Zelfs in zijn klasje en in de auto.. Ik kwam terug vanuit school en had nog steeds bloedverlies. Heb toen uiteindelijk toch maar even de vk gebeld en mijn verhaal uitgelegd. Die besloot om toch eventjes over een uurtje te komen kijken. Ik bleek nadat ze mij getoucheerd had 1 cm ontsluiting te hebben. Ik blij, want er was toch iets aan de gang daarbinnen. Ik heb m'n schoonzus gebeld en die is gekomen. De buikkrampen bleven aanhouden. M'n schoonzus hield de tijd bij en na weer een tijdje kwamen ze om de 5 minuten. Ikzelf kon eigenlijk nog wel veel lachen en grappen maken.. Wij de verloskundige weer gebeld en die kwam weer naar ons toe rond 12uur. Ondertussen heb ik vriendlief ook nog gebeld, aangezien die vanuit Brussel komen moest. Die kon ik natuurlijk weer niet bereiken. Jan en alleman afgebeld. Niemand nam op. Uiteindelijk kreeg ik hem toch aan de lijn en zei tegen hem dat hij maar moest kijken of die al naar huis kwam of niet. Want ik wist niet of dat het door zou gaan zetten. De verloskundige toucheerde me opnieuw en ik bleek nog steeds 1 cm te hebben. Ook werd ik gestript. Maar ze zei dat ik er goed aan had gedaan om m'n vriend te bellen omdat ze dacht dat het toch echt begonnen was.
In de tussentijd belde ik mijn beste vriendin, die zou er bij zijn. Dus die kwam gelijk vanuit haar werk naar ons toe. We hebben samen nog een poosje getimed en de buikkrampen werden toch wel wat heftiger. En er kwam wat meer regelmaat in. Ik kon het eigenlijk nog wel heel goed handelen, en had nog genoeg tijd voor geintjes en heb zelfs nog wat opgeruimd, papierwerk gedaan etc haha.. Rond een uur of 3 de verloskundige weer gebeld. Toen die kwam was het bijna half 4 en bleek ik 2/3 cm te hebben. M'n vriend was ondertussen ookal thuis gekomen, had gedoucht etc.. Eindelijk mochten we door naar het ziekenhuis! We stapten in de auto en ik zei nog, oh shit ik heb geen matje meegenomen. Zometeen breken m'n vliezen?! Maar vriendlief zei dat dit wel mee zou vallen. De rit naar het ziekenhuis was wel te doen, wel wat krampen maar ook die waren nog steeds te handelen. Toen we aan de slagboom stonden bij ehbo hoorde ik ineens een pats in m'n buik.. Ik riep ohoh, en dook onder het dashboard kastje hahaha.. M'n vliezen waren gebroken! Vriendlief een rolstoel gehaald en ik was ondertussen zeiknat van het vruchtwater. Op de verloskamers bleek dat Milly in het vruchtwater gepoept had.. Wat een domper.. Nu werden we overgedragen aan de gyn.. Uiteindelijk alles geinstalleerd op de verloskamer en ik kreeg een infuus aangelegd, de baby een draadje op haar hoofd etc.. De weeen kwamen nog steeds redelijk onregelmatig.. En deden nog steeds niet zo'n pijn. Ik werd getoucheerd en bleek 4 cm te hebben. Dit was rond een uur of half 6/6 uur denk ik.. Ik was nog steeds geintjes aan het maken.. Ik kreeg weeenopwekkers, deze werden op 1 gezet. Was ook nog goed te doen. De weeen kwamen ongeveer om de 3,5 minuut. En hielden ongeveer 50 seconden aan. Uiteindelijk heb ik de tijd niet meer bijgehouden. De weeen kwamen nog steeds onregelmatig dus werden de opwekkers op 2 gezet. Toen kreeg ik ineens een weeenstorm van hier tot tokio. Omdat ze zagen dat de baby hier heel slecht op reageerde moest ik op m'n zij gaan liggen en werden de opwekkers weer verlaagd naar 1. Ik vond het allemaal nog steeds wel te handelen eigenlijk. Misschien omdat ik wist dat dit toch geen dagen meer ging duren. Ik werd weer getoucheerd en bleek 6 cm te hebben. Joepie, we waren over de helft! Na een tijdje werden de weeen wel veel heftiger en zei ik dat iedereen z'n mond moest houden, ik
Lag ook echt niet fijn op m'n zij.. Maar het moest omdat Milly het hier goed op deed.. Na een tijdje kreeg ik druk vanonder bij elke wee. Ik zei dit tegen m'n vriend en die drukte op de bel.. De gyn werd er bijgehaald en ik had nog steeds maar 6cm ontsluiting.. Ik dacht dat ik gek werd, jezus dat laatste uurtje van de ontsluitingsweeen deden zeer. Ik kreeg steeds meer druk en persdrang waarop ik schreeuwde dat iemand komen moest want ik wou toch wel verdoving!! Iets wat ik de hele dag nog niet wou hebben. De gyn toucheerde me weer en hielp nog een beetje mee, waarop ik tegen hem zei dat ie met z'n gekke handen eruit moest gaan omdat het zo'n zeer deed.. Hahaha, weer moest iedereen lachen.. Behalve ik.. Haha.. Maar ik bleek van de 6 naar de 10 gegaan, met wat hulp van de gyn, dus dat werd geen pijnstilling meer. Want ik mocht gaan persen.. Oh, wat was dat een hel zeg.. Ik dacht dat heel m'n frut en kont in de fik stonden.. Ik schreeuwde het uit dat hij me gewoon maar openknippen moest en dat kind eruit moest halen.. De gyn heeft net het laatste randje er toen nog afgehaald en ik begon te persen.. Dit was moeilijk, en ik had net niet zo'n hevige persweeen dat het mij zelf lukken ging. Dus de weeenopwekkers werden op 4 gezet. Waarop ik nog zei dat ze even normaal moesten doen omdat dit zo'n zeer deed.. ( dit terwijl alles vanonder in de hens stond haha) uiteindelijk werd na 20 minuten persen onze mooie dochter Milly geboren. Wat was ze mooi, en wat waren we gelukkig.. Ik heb er uiteindelijk 11 uur over gedaan. En ben echt blij dat ik het zonder pijnstilling gedaan heb. Vriendlief is sinds die dag helemaal omgeslaan. Hij loopt de hele dag met z'n dochter en zoon te sjauwen. Hij doet alles, en draagt ons op handen. Zo heb ik hem nog nooit meegemaakt. Hij zegt ik ben echt gelukkig zo. Heb echt nog meer respect voor jullie gekregen dan dat ik al had. Ik ben zo verliefd op mijn mooie gezin, en ons meisje doet het zo goed. Mike is een trotse grote broer en wij zijn trotse ouders. Sorry als m'n verhaal een beetje rommelig is, maar de dag zelf is aan m'n neus voorbij gegaan.. Sommige dingen herinner ik mezelf maar heel vaag vandaar. Liefs!