Goedemorgen mooi prinsesje, vandaag zit jij alweer 35 weken in mijn buik.. Van 'niets' naar een mooie baby met 10 vingertjes en 10 teentjes.. Wat ben ik blij dat jij zo goed aan het groeien bent. We tellen de dagen af naar jouw komst. Afgelopen woensdag zijn we weer bij de verloskundige geweest, jouw broer stond weer vol bewondering mee te kijken bij de controles. Ook hebben we het bevalplan besproken, nja.. Mama heeft zoiets van, je kunt zoiets toch niet plannen. We zien wel hoe het gaat.. Zolang papa en jouw peettante er maar bij zijn. En als jij er bent word als eerste jouw broer gebracht, de rest hoeft dan toch nog niks te weten. Dat eerste moment met zijn viertjes dan, zonder dat er iemand anders bij is en vanaf weet.. Daar kijkt mama echt naar uit. Ook gaan we het proberen zonder pijnstilling te doen, de morfine ging bij de bevalling van jouw broer niet zo best, dus die slaan we zowieso over. Ik wil niet dat jij net zo beroerd wordt als jouw lieve broer toendertijd. En een ruggenprik is mama al helemaal bang voor.. Dus hoe of wat gaan we nog wel zien.. Want zoals ik al zeg, niets valt te plannen. Langzaamaan merk ik dat jij daarbinnen steeds minder ruimte krijgt, ipv schopjes komen nu je hele billen naarboven of heb ik ineens jouw voetje te pakken. Ergens vind ik dit een zo'n vreemd iets, maar tegelijkertijd geniet ik er intens van. Mama krijgt ook veel last van nesteldrang op het moment. De keuken blinkt, de wasmanden zijn leeg etc.. Ook is mama nu officieel met verlof, ik kan er nog steeds niet aan wennen. Ik vergeet soms zelfs dat ik vrij ben van mijn werk en dan zet ik de wekker extra vroeg. Domme mama.. Maar goed, we zijn er bijna klaar voor meisje.. Als jij nu nog minimaal 2 weken zitten blijft, dan is mama er echt klaar voor. Ik hou van jou, tot de maan en terug.
reacties (0)