Mijn Leven zonder ouders

Tsja, waar moet je een verhaal beginnen over iets waar je normaal nooit meer over praat?
Mijn moeder heeft mij en mijn broer(tjes) en zusje in de steek gelaten toen ik 13 jaar oud was.
Nog steeds voel ik dat als een dolk in mijn hart.. En nog steeds, na al die jaren kan ik dit niet snappen..
Er is een hoop gebeurt, een hele slechte jeugd gehad, zo'n jeugd wens ik geen een kind toe.
Ik heb dit allemaal achter me gelaten.. Ik Heb bij familie gewoond samen met m'n broers en zusje.. M'n jongste broertje zit in een pleeggezin in Belgie.
Mijn moeder heeft van de rechtzaak een uitspraak opgelegd gekregen dat zei met haar man nooit meer kinderen mogen krijgen.. Als ze evt ooit nog zwanger raakt, word dit kind hen ook afgepakt.. Een uniek iets was dat blijkbaar, ik heb verder geen idee..
Ik hoef d'r nooit meer te zien, voor mij part valt ze dood.. Maar toch ben ik soms jaloers, waarom iemand anders wel? Waarom ik niet? Ik voel me soms zo alleen.. Zoveel mensen om me heen.. Maar toch, toch ben ik alleen.. Met m'n broers en zusje heb ik ook gewoon goed contact.. Maar toch is dit anders.. Aangezien we grotendeels van ons leven apart gewoond hebben.. Ik probeer dan ook maar het beste mee te geven aan onze zoon.. Er voor altijd voor hem te zijn.. Hij heeft een groot gedeelte van die leegte kunnen vullen.. Maar er ontbreekt toch wel een klein stukje in mijn hart..
Mijn vader, die heb ik nooit gekend.. Ik weet niet wie hij is.. Dat hoef ik ook niet te weten.. Als vader zijnde hoor je je kind niet achter te laten vanwege eigen belang, voor mij ben je dan geen cent waard.
Ik mis gewoon iets.. Iets wat nooit op te vullen valt. En elk jaar rond kerst en nieuwjaar en zo soms als ik eraan denk, want praten erover doe ik niet. Dan pink ik toch weer een traantje weg.. Omdat ik me zo eenzaam voel. Ik haat haar zo erg, maar toch mis ik een moeder.. Maar niet de mijne..

382 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • 3ekindje2015

    Jeej ik lees dit nu, wat erg meid!!

  • lieske84

    jeetje meid heftig! nu je zelf moeder bent kan ik best begrijpen dat je alles goed wil doen voor je zoontje en ik snap best dat het altijd een gemis zal blijven. heel veel sterkte meid!

  • Dilonobo

    heel erg Helaas kan ik me totaal niet indenken hoe dit wel niet voor jou moet zijn. Ik kan alleen maar vertellen dat ik vol bewondering heb gelezen. En ook al ken ik je niet persoonlijk,. !!! je bent nu zelf moeder en je doet het volgens mij prima !! je bent een mooi evenwichtig mens geworden. en dat mede door deze nare dingen in je leven.!! Ik hoop dat je er toch met iemand over kan praten ... En Dat je het op ten duur toch echt wel een plekje kan gaan geven.! X

  • Milafrance

    Bizar, nu je zelf moeder bent kan je je vast al helemaal niet voorstellen hoe een moeder haar kinderen in de steek kan laten.. heel heftig. Hoe dieper je het wegstopt hoe pijnlijker en harder het terugkomt. Als je er niet zelf over kan praten schrijf het dan op (volgens mij was dit een hele goede start) of zoek iemand waarmee je hierover kan praten. Nu met nog een kleintje op komst is het misschien fijn om het voor jezelf een plekje te geven dat het misschien voor de rest van je leven wat draaglijker is.

  • mama.lief

    Jeetje wat heftig Helemaal eens met wondertjes2015.

  • Sweetdreams2004

    Snap je volkomen meissie. Alleen is bij mij het contact met anderen binnen het gezin ook helemaal kapot. Ik ken het gevoel. Kan je zeggen, het wordt het er niet makkelijker op naarmate je ouder wordt. Maar ik hoop dat je binnen je gezin zoveel geluk ervaart dat het gemis te dragen is. Heel veel sterkte en liefde gewenst. En een traan op zijn tijd laat je verdriet verzachten. Daar is dus niets mis mee.

  • IndigoMama

  • mijnhartje

    Jeetje..

  • fiere mama 2

    pfff meid ik weet perfect hoe je je voelt. Ik ken zelf mijn eigen mama niet, wij zijn van haar afgepakt toen ik twee jaar oud was, heb ook in een pleeggezin gezeten en op men zestien begeleid zelfstandig alleen wonen gaan doen. Heb daardoor veel zwarte sneeuw gezien echt waar. Nu men ventje zijn familie hangt heel hard aan elkaar zijn echt een hecht gezinnetje en zijn super voor elkaar, in het begin het er enorm moeilijk mee gehad, Want is ind raar waarom kan een ander dat wel allemaal hebben en waarom wij zelf dan niet. maar meid kop op, jij bent wel een super mama en jij doet het enorm goed, en daar moet je aan denken doe ik ook, wil men kinderen nooit hetzelfde laten meemaken wat ik heb doorgemaakt dus ik zal er altijd voor hen zijn!!!!! dikke knuf

  • Miepsss

    Vreselijk! Weet niet wat ik er anders op moet zeggen!

  • wondertjes2015

    Je mist een moeder figuur en zo gek is dat niet meid! Elk kind wil een moeder die er altijd is... Ik heb ook geen makkelijke jeugd gehad helaas heb ik die moeder figuur die jij zo mist verloren toen ik 13was. Enigste wat jij nu kan doen is een een goede moeder zijn voor je eigen kids, het gexinsleven weer 'gezond' krijgen. De dingen invullen die jij niet hebt gehad... En meid praat! Spreek je woede uit, spreek de dingen uit die je mist. Stop het niet weg want het komt je altijd weer tegemoed.

  • preciousbaby

    Rechtzaak = rechter