Ik weet niet hoe ik me moet voelen vandaag. Deze morgen stond ik op en daar kreeg ik een verrassing. Ongi's zijn aan het doorkomen... Langs de ene kant heb ik zoiets van sh*t, weer niet zwanger en wil ik liefst in een hoekje zitten janken, maar langs de andere kant heb ik zoiets van: hey, toch weer ongesteld geworden, dus het werkt hier nog iet of wat vanbinnen. Want de angst om toch echt in die menopauze te zitten is er toch ook nog... Ben er helemaal nog niet klaar voor... waar ik wel helemaal klaar voor ben is een beebje, een lief klein wezentje in mijn buik. Ach ja, geduld is een schone zaak. Over 2 dagen begin ik weer met de clomid en dan zien we wel weer...
reacties (0)