Help, ik heb moodswings...

Zucht... ik weet niet eens waar ik moet gaan beginnen... Ik heb moodswings en het is nog niet zo'n klein beetje. Ik heb gisteren uit pure colère een weblog gewist, gewoon omdat ik het gezeur beu was. (ik ga er niet echt in detail mee treden, maar het was een blog over de werken die we hier thuis aan het doen zijn. Komen geen namen in voor en geen personen op de foto's en nog vond ventlief het niet kunnen dat ik ze online postte.) Dus heb ik de hele reutemeteut gewoon gewist. Gedaan ermee. Om dat 10 minuten daarna te janken gelijk een klein kind omdat ik daar zoveel tijd en werk ingestoken had en dat was nu helemaal weg... Snappen wie het snappen kan. Dan had ik dus mijn ei zogezegd gehad, maar een negatieve test verder, begon ik dan toch weer te twijfelen. Ben dan ook weer kwaad op mezelf dat ik geen ovulatietesten gebruikt heb. Dan wist ik het zeker of mijn ei door was of niet... Stomme trut dat ik ben... Dus we doen hier maar gewoon waar we zin in hebben. Vrijen gewoon wanneer we willen en zin hebben en dan zien we wel of er wat van komt. De feestdagen staan voor de deur en normaal gezien vind ik dat een leuke periode. Dit jaar kan het me geen barst schelen. Hoe enthousiast ik enkele weken geleden was, des te ongeïnteresserder ben ik nu. Ik had gehoopt dat de werken hier gedaan zouden zijn, maar het zit er niet echt in. Dus voor mij mocht het nu al 2 januari zijn... Maar wie weet, met al die moodswings, of het tegen volgende week weer niet wat beteren gaat...