Gisteren was het dan zover. Om 15:30 mocht mijn meisje de operatiekamer in. En moest ik wachten... Pff dat half uurtje duurde zoooo lang. Ben denk ik 4 keer gaan plassen van de zenuwen. Niet normaal. Maar goed, Om 16 u mocht ik dan weer bij haar en ze weende. Was nog half suf van de narcose en schreeuwde dat ze naar huis wou, dat ze pijn had, dat ze die pijn niet wou en ga zo maar door. Ik vond het zooo zielig voor haar. Uiteindelijk heb ik haar dan toch kalm gekregen en is ze in slaap gevallen. Om 18 uur werd ze wakker en toen de dokter vroeg hoe ze zich voelde zei ze: krijg ik dan nu een ijsje? Daar moesten we dan wel allemaal mee lachen. Dat was een goed teken zei de arts. Dan 2 ijsjes later mocht ze nog wat spelen en om 21:00 waren we thuis. De nacht is redelijk goed verlopen, en nu benieuwd of de dag ook zo gaat zijn. Al betwijfel ik het, maar goed, ik ben er om haar te troosten als ze het nodig heeft...
reacties (0)