Om het even heel kort uit te leggen: Ik heb vorig jaar in juli een serieuze klap gehad. Ik was overwerkt, moe en ik kon niet meer. Ben toen op mijn werk letterlijk in mekaar gezakt en heb toen 3,5 mnd op de ziektewet gestaan. Ik had een burn-out en een zware depressie. Ik heb toen zoveel medicatie geslikt dat ik me nog altijd niet veel kan herinneren van die maanden. Ik werd van de medicatie afgehaald en ik voelde me echt veel beter. Ik was weer vrolijk en ik had er weer zin in. Ben toen wel van baan veranderd, want dat was mijn boosdoener. Maar in December sloeg het weer toe. Ditmaal in de vorm van paniekaanvallen. Dus ik weer naar de dokter en ik kreeg weer een voorschrift met een lading pillen. Ik heb daar geen enkele van genomen. Ik kon het niet. Ik was van die andere pillen al zoveel bijgekomen en ik vecht nog altijd om er een kg vanaf te krijgen. Maar ik ben er over heen geraakt. Ik heb 4 maanden echt in een hel geleefd, want mijn probleem kwam altijd 's nachts. Ik raakte weer stilaan uitgeput omdat ik te weinig slaap kreeg. Maar in mijn bed gaan liggen was echt hel voor mij. De nacht was echt geen plezier, en dat terwijl ik altijd graag geslapen heb. Maar goed, ik maak het langer dan ik eigenlijk wou. Ik ben nu al ongeveer een 3 maanden "paniekvrij" en gisterenavond kreeg ik het weer. Ik dacht echt dat het aan het beteren was. Maar nee hoor. Ik kreeg het serieus over me heen. Ik hoop dat ik het weer onder controle krijg, want als ik naar de huisarts ga, stopt die me weer onder de pillen, en dat wil ik niet. Zeker nu niet omdat we aan een tweede kindje bezig zijn. Maar ik maak me wel zorgen... Gaat me dit geen problemen geven als ik zwanger ben? Want zo zwanger en dan een paniekaanval? Dat is goed om vroegtijdig weeën op te wekken... Iemand die nog nooit een serieuze paniekaanval gehad heeft, kan zich niet inbeelden wat er op dat moment door je heen gaat. Echt wel heftig...
reacties (0)