Hallo allemaal Ik ben een plus mama en zelf 37 weken zwanger. De kleine meid van mijn vriend is vier bijna vijf. Sinds dat ze naar school gaat blijft ze steeds in haar broek plassen En ook in bed. Dit loopt ons de spuigaten uit. En kunnen er geen touw meer aan vast knopen. Ze kan en durft gewoon zelfstandig naar de wc te gaan maar doet het dus steeds niet. Ik ben bang dat het ligt aan de scheiding tussen haar ouders die twee jaar duurde. Wat nu uit loopt op negatieve aandacht. Wat denken jullie?
mijn zoon van 4,5 heeft dit ook steeds vaker weer , hij negeert gewoon het gevoel van ik moet plassen en op het moment dat zijn broek nar word heeft hij zoiets van shit ik ben te laat nu. dan roept hij meteen sorry mama sorry mama, ik kan er niet boos om worden maar vervelend is het wel. wanneer ik merk dat hij het express doet dan word ik wel boos. ben zelf ook bijna 32 weken zwanger en misschien in de spanning voor wanneer zijn zusje komt ook wel iets war mee speelt. geen idee. hen ook verder geen tips want hier helpt niks er tegen. ik probeer hem zo veel mogelijk naar de wc te sturen dat helpt wel.
de spanning is denk ik ook wel een heel ding, maar dan was dit eerder van wegen het naar school gaan. ze wist namelijk nog niet wat ik in verwachting was en toen begon dit al te spelen. ook wel samen gaand met co-ouderschap. en dan nu het krijgen van een broertje of zusje er bij. merk wel dat er idd meer gebeurd in die hoofdjes dan je soms zelf denkt.
Het zijn wel erg spannende tijden voor haar. Ik denk niet dat het negatieve aandacht vragen is maar eerder spanning.
Mijn zoontje is 4, kan ook prima zelfstandig naar het toilet sinds hij 2 jaar en 3 maanden is. Ik ben zelf bijna 35 weken zwanger. En hij heeft de afgelopen week ook dagelijks in zijn broek en bed geplast. Hij zegt dat hij het niet voelt. Dus na een week hebben we afgesproken dat hij gaat proberen te plassen als wij het vragen om te kijken of het zo beter gaat. Wat nu ook het geval is. We blijven het zowat elke 2 uur vragen om te proberen.
Hier is het gestart door ziekte met koorts en ik vermoed spanningen.
We worden er overigens nooit boos over. Want dat werkt averechts. Hij is ook gecontroleerd op blaasontsteking omdat dit ook een oorzaak kan zijn
Ik denk geen vraag om negatieve aandacht, maar een uiting van onrust/onzekerheid/spanning. Geloof maar dat ze dit niet voor haar plezier doet. Misschien vindt ze het ook wel heel spannend dat er een baby bijkomt... Allemaal redenen voor zindelijkheidsprobleempjes. Voor de nacht zou ik- als zij dat wil- tijdelijk een luierbroekje omdoen ( in overleg met haar moeder natuurlijk) en overdags haar op vaste tijden naar de wc sturen. Ook als ze dat zelf niet nodig vindt Maar leg er verder geen druk op: ze heeft al meer dan genoeg te verwerken...
Elk kwartier naar de wc en opbouwen tot het weer beter gaat. Geen ding van maken of boos om worden. Die kleine meid maakt genoeg mee in haar jonge leventje zo te lezen, en misschien uit ze zich op deze manier. Hoe moet ze al die complexe dingen die in haar leven gebeuren met bijbehorende complexe gevoelens verwoorden als ze het nog niet kan bevatten op die leeftijd. Anders 's nachts weer even een luier om, scheelt jullie ook werk. Denk ook dat het handig is dat in beide gezinnen de aanpak op elkaar afgestemd wordt. Veel succes!
Bij het om doen van een luier geeft ze gewoon aan daar geef ik niks om. En ben ik vooral bang dat ze zelfs te lui word om naar de wc te gaan. Op school kan ik haar namelijk geen luier geven.
Op school kan juf haar naar de wc sturen. Gewoon afspreken. Een luier mag geen straf zijn, het is alleen een middel om een drijfnat bed te voorkomen...
Het kan inderdaad zo zijn zoals jij het omschrijft. Doet ze dit alleen thuis of alleen op school of beiden? Het is wel aan haar ouders om hier iets mee te doen. Wellicht kan een kindercoach o.i.d. helpen.
Ze doet het momenteel dus gewoon overal. Ook bij de moeder. Op school in bed en overdag. En het word dus idd lastiger omdat ik niet haar echte ouder ben. Maar er natuurlijk wel steeds bij uit kom
reacties (0)