Eerste keer Rapley!

Eline is nu 7 maanden (en 2 dagen, haha). We zijn net 3 weken terug verhuisd, en de weken daarvoor waren druk met inpakken en klussen enzo. Dus het 'bijvoeden' (begonnen met 6 maanden) kwam niet verder dan een geprakte banaan en af en toe een potje. De potjes met groente at ze helemaal niet, dus dat gaf weinig motivatie om die te blijven kopen. Maar nu is de drukte achter de rug, en ik had vandaag echt zin om met Rapley te beginnen met Eline. En het was leuk! Ik had aardappels gekookt, en sperziebonen en wortels (allebei vers). En ze pakte steeds wat van haar bord en zat er echt aan te knagen en te eten! Okee, natuurlijk viel er heel veel op haar 'schort' (zo'n regenjas-achtig ding, weet je wel?). Maar ze heeft zeker wel wat binnen gekregen! En het leuke vind ik ook dat ze meerdere dingen tegelijk leert hiervan: motoriek, ontdekken hoe groente eruit ziet, voelt en proeft. Gezellig samen aan tafel. Lekker ontdekken, spelend eten. In eerste instantie at ze er niet van, maar zat ze te duimen. Dus ik had haar toch even aangelegd een de borst, en ze dronk beide borsten. Daarna ging ze wel lekker eten van haar bord! Zo leuk! Kijk, ik ben de laatste die zegt dat Rapley makkelijker is voor de ouders, omdat je wel moet zorgen dat je verse groente in huis hebt, dat je groente kookt zoals je het wilt geven aan je kleine, dat het een knoeiboel wordt (hoewel dat niet erg veel extra werk oplevert, hoor... want je moet toch na het eten altijd even poetsen, met de snoetenpoetsers! Maar het lijkt me wel leuk om dit vaker te doen! Elke dag dat lukt misschien niet, maar wie weet ga ik het wel zo leuk vinden, dat we het toch elke dag proberen! En wie weet eet ze niet zo goed van een lepeltje, als ze dit eenmaal 'mag'! Het leuke was ook dat we ons nichtje (dochtertje van mijn zus, bijna 2 jaar) te eten hadden hier, en we hadden de oppas. En zij is altijd gewend aan potjes en gepureerd eten met een lepeltje. En dat kan ze nu zelf, met een lepeltje eten! Maar ze zag hoe Eline zat te eten (met de handjes) en toen wilde zij ook met de handjes eten, haha! En Eline spuugde steeds wat eten uit (beetje kolhalzen) en toen ging Lisa dat ook doen... we kregen het lepeltje er niet meer bij haar in, hoor! ;) Die heeft Rapley nu ook ontdekt, haha! Ze weet nu hoe een normale aardappel eruit ziet, hoe een sperzieboon eruit ziet en een wortel, haha!
Omdat Eline na de zomer 1,5 dag naar het kinderdagverblijf gaat, wil ik haar wel leren om van een lepeltje te eten. Want ze zal daar waarschijnlijk geen Rapley krijgen. Dus ik denk dat ik de komende weken elke dag iets ga geven van een lepeltje, zodat ze daar wel aan went. En daarnaast gingen aan ga bieden die ze met de handjes kan pakken. Het is erg leuk om zo'n kleintje te zien eten met de handjes, lekker zelf doen!

Wat ik zo gek vind: het lijkt wel een soort 'standaard' dat kleine kinderen moeten leren eten van een lepeltje, simpel omdat papjes en dergelijke slap zijn (kan niet echt met de handjes, haha). Maar ze maken die papjes weer of potjes, omdat kindjes van een lepeltje eten... snap je? Beetje kip en ei verhaal, vind ik. Waarom maken ze geen kant-en-klaar-maaltijden voor baby's in handklare brokken? ;) En vers ook... Ach, soms is het wel makkelijk als je geen tijd hebt om te koken ofzo, dat je even een potje kan warm maken. Maar ik vind dat Rapley wel erg leuk. Uiteraard ben ik dan weer één van de weinigen die dat dan gaat doen. Maar waarom niet? Waarom moet een kindje alles van een lepeltje eten als het ook zelf met de handjes kan eten? Ja, okee, het wordt sneller vies allemaal, maar 'so what'?

Nu alleen nog een beetje uitproberen op welke momenten van de dag ik groente en fruit ga aanbieden. Wat vinden jullie, moet daar regelmaat in zitten, of maakt dat niet uit, net wanneer het uitkomt?

Wie doet er nog meer aan Rapley? En hoe ging dat?

Groetjes!!
Paula