Vocht in buik
Dag meiden, toch maar even mijn hart luchten bij jullie.
Vandaag weer controle in het ziekenhuis. Tijdens de echo werd de open buik nauwkeurig nagekeken, de echoscopist zag ook dat er vocht rond de darmen in de buikholte zat. Ik schrik niet zo snel meer in het ziekenhuis, we hebben al zo veel spannend nieuws gehad. Dus hier was ik ook niet van onder de indruk. Onze meid groeit met haar darmen buiten haar buik, ik snap dat er dan meer te zien kan zijn dat ons zorgen baart, bijvoorbeeld vocht in de buikholte.
Maar we kregen een zeer bezorgd gezicht van de echoscopist, dit had ze niet vaker gezien in combinatie met een open buik. Ook de gynaecoloog die we daarna spraken legde ons uit dat dit erg zorgelijk is. Ik begrijp nog niet zo goed waarom. Maar ze legde ons uit dat de kans dat de baby nu buiten de buik kan overleven heel klein is, ook gezien de open buik. Ze noemde ziekenhuisopname en had het over een keizersnee die ik in dit stadium niet zal krijgen, omdat dat te veel risico voor mij is en te weinig overlevingskans voor de baby.
Jullie merken duidelijk dat ik het nieuws niet zo helder heb opgeslagen, ook als ik het met mijn man bespreek begrijpen we het nog niet allemaal. We zijn dus erg geschrokken. Het is zo moeilijk om dat goed op te blijven letten. Echt vreemd, want tijdens ons werk moeten we allebei regelmatig onder druk presteren en scherp blijven, maar een bezoekje aan de dokter maakt alles snel wazig.
Om een lang verhaal kort te maken: Er is bloed geprikt om te kijken of de baby een of andere infectie heeft opgelopen die dit vocht zou kunnen veroorzaken. Ook wordt het dossier van onze kleine meid maandag en donderdag onder de grote professoren besproken. Donderdag gaan we weer naar het ziekenhuis en dan horen we wat de volgende stappen zijn.
Och hemel, soms kan ik zo rustig en sterk zijn, maar nu... Nu niet. Ik ben er gewoon zo moe van. Ik wil zo graag genieten van de lieve baby die in mijn buik groeit. Zonder steeds weer een nieuwe tegenslag. Ik weet echt wel dat ik samen met mijn lief weer kracht weet te vinden en ook hier weer uit kom. Maar ik ben zo verdrietig en bang. Deze zwangerschap is zo ingewikkeld. Ik mag het niet vragen, maar het speelt toch door mijn hoofd: Hoe kan het dat er zo veel vrouwen gewoon gezond zwanger zijn? Soms lijkt dat voor mij gewoon niet haalbaar. Het is niet eerlijk om dit te denken, want wij kunnen wel zwanger worden en dat is natuurlijk al een enorm geschenk. En er is nog niet gezegd dat onze baby het niet haalt. En boven alles hebben we samen een heerlijk leven, we houden zo veel van elkaar en we hebben samen zo'n rustige en evenwichte relatie gevonden, die ons heel gelukkig maakt. Ach meiden, ik zit er gewoon even doorheen.
reacties (0)