Zoals jullie allemaal nog wel weten was ik nog verschrikkelijk druk aan het pedicuren. Woensdag 20-10 had ik nog 3 behandelingen gedaan. Ook waren mijn ouders woensdag bij ons om mij even te helpen met het huishouden. Donderdag 21-10 was mijn 1e rustdag. Heb het er ook lekker van genomen. 's Avonds bespraken mijn man en ik nog even de namen. Meisjesnaam hadden we al wel gekozen, maar de jongensnaam hebben we die avond vastgelegd. En dat...dat heeft CAS geweten:
Donderdagavond ging ik om 22.00 uur naar boven. Mijn man lag al heerlijk in bed (ziek) toen ik er om 22.30 uur ook in wilde stappen. En ja....daar braken mijn vliezen. Mijn man keek mij aan van; NEE niet nu! Ik knikte ja, het is zover...het gaat weer beginnen. We bleven rustig, want bij Tygo braken mijn vliezen, maar kwam er geen enkele wee in de eerste 24 uur. Wel heb ik mijn ouders, schoonouders en de buren gebeld (de buren omdat die de babyfoon krijgen mochten we weg moeten). Het protocol is dat als de vliezen breken je wel het ziekenhuis belt. Dat heb ik dan ook netjes gedaan. Toen werd mij verteld dat we wel voor een ctg even naar het ziekenhuis moesten komen en dat wilden we eigenlijk niet. Mijn man was niet lekker en ik had ook zoiets van; we blijven niet heen en weer rijden hoor! Toch hebben we de auto maar gepakt, koffers erin hups daar gingen we met het idee...we rijden zo weer terug!
Om 23.30 uur lag ik aan de ctg tot 00.30 uur. De ctg was goed en er was een lichte weeenactiviteit te zien. We mochten kiezen: of naar huis of even blijven en aankijken of de weeen toch gaan doorzetten. Mijn man zei direct: we blijven! Er werd een bed voor hem gehaald en ik kreeg een spuit om even lekker een uurtje of 2 te kunnen slapen. Na een uurtje werd ik wakker met al fikse weeen, maar het opvangen ging goed. Ik hield dat een uur vol (03.00 uur) Toen zei mijn man:"zou je niet even een keertje op dat knopje drukken? Dat heb ik dan maar even gedaan. De arts kwam en ging voor de 1e keer kijken hoeveel ontsluiting ik zou hebben. En tot onze grote verbazing had ik al VOLLEDIGE ONTSLUITING! Wow....dat ging snel. Wel zei ze dat er nog een klein randje was en dat hoopte ze nog weg te krijgen. Om 03.45 uur kreeg ik persdrang. Ik mocht iets mee persen, maar dat was even een moeilijke omschakeling.
Toen de echte persweeen begonnen (03.50 uur) kreeg de arts telefoon en liep even weg. De verpleegkundige liep erachteraan, want ze zag dat deze kleine niet heel lang meer op zich liet wachten. Ze kwam snel terug met nog wat mensen en om 03.57 uur mocht ik gaan persen en om 04.01 uur is onze zoon CAS TIJMEN geboren. Dat was met 2 persweeen. Het leek allemaal nog zo onecht..zo niet te bevatten dat het zo snel en makkelijk het is gegaan. Een gezonde zoon van 4500 gr en 52,8 cm
Cas heeft even een moeilijke start gehad met zijn suiker. Dat is gelukkig normaal bij wat zwaardere kindjes. We mochten zaterdag met z'n 3en naar huis. Tygo ons andere zoontje kwam zaterdagmiddag, die had bij opa en oma geslapen. Wat een trotse lieve grote broer!
En nu........we genieten van ons gezinnetje!
reacties (0)