De dag van de waarheid

Natuurlijk wisten we allang dat we zwanger zijn, maar voor ons was het dan eindelijk zover om ook echt te zien dat er een klein minimensje in mijn buik groeit. Woensdagavond 31 maart hadden we de afspraak om 19.40 staan. We moesten even in de wachtkamer wachten en daar kwamen dan wel de eerste echte spanningen....klopt het hartje is de groei wel goed enz enz, maar gelukkig kon ik daar niet te lang bij stilstaan, want we werden mooi op tijd naar binnen geroepen.

Ze heette ons welkom en vroeg of we eerst een intake wilden of eerst de echo. Nou dan weet je het wel. Eerst de echo natuulijk, want als die niet goed is hoeven we ook geen intake meer. Daar lag ik dan.....koude gel op mijn buik en kijken maar....niks niks niks, maar toen kwam daar toch echt een klein minimensje in beeld en met een hartje dat mooi klopte. Toen nog even de groei bekeken en ook dat bleek allemaal mooi in orde. Super blij kwam ik van de bank af en helemaal rustig konden we de intake doornemen. Rustig......ik was meer bezig van: WAUW, ik ben echt zwanger en het gaat GOED! Om 20.00 uur stonden we met zijn 3en weer buiten en gingen we naar huis.

Natuurlijk moesten de ouders eerst even gebeld worden en daarna gingen we de rest van de 1e graads familie inlichten. Ook hebben we een 1-aprilgrapje op de hyves gezet, maar de meeste mensen snapten dat dit geen 1-aprilgrap was.