Rare week achter de rug

Vorige week zondag zijn we naar overgrootopa geweest. Jou opa en oma hadden gemeld dat het niet meer zo goed met hem ging. Toen we daar kwamen herkende hij ons direct en wilde een handje van jou. Daarna sliep hij weer in....hij sliep veel, maar als jij een geluidje maakte gingen zijn ogen weer even open. Na een uurtje gingen we weer.

Afgelopen dinsdag is overgrootopa overleden. We zijn zo blij dat we zondag nog zijn geweest. Hij 87 jaar geworden. Een gezegende leeftijd. Met een niet al te lang ziekbed. Hij had al 3 jaar longkanker, maar alleen de afgelopen 3 weken is hij daar heel ziek van geweest. Gelukkig is hem dat bespaart gebleven. Overgrootoma (ja ja, die is er ook nog) hield zich heel sterk de hele week, maar toen opa dan echt begraven werd, werd het haar te veel. En iedereen was daar dan weer heel verdrietig om.

Mama moest afgelopen woensdag ook nog praktijkexamen afleggen voor haar opleiding als pedicure. Je snapt dat haar gedachte ergens anders was dan bij dat examen. Na lang wachten kreeg ze te horen dat ze GESLAAGD was. Heel blij was mama toen ze dat hoorde, maar uitbundig kon ze niet zijn. Haar gedachte was weer bij overgrootopa. Het was zo dubbel

Zaterdag is overgrootopa begraven. Jij bleef thuis en opa en oma kwamen op jou passen, terwijl papa en mama naar het oosten gingen. Wat veel mensen kwamen condoleren. Dat zie je niet vaak bij oude mensen. Dat deed ons heel erg goed. Gelukkig was het prachtig weer, dan doet het niet zo triets aan als je op de begraafplaats staat. Dag lieve opa....we zullen je missen!

Zondag...jou 1e 1e pinksterdag! We zijn lekker thuis gebleven. Genoten van het prachtige weer en van elkaar!

Vandaag....vandaag heb je heerlijk in het zwembadje gespeeld in de achtertuin. Wat een pret. SPETTEREN! en wel heel hard. En nu..nu lig je lekker te slapen in je bedje. Morgen is mama nog vrij, maar zo moet nog wel even leren voor haar laatste theorie-examen aankomende donderdag voor de pedicure-opleiding.

Dag dag lieve schat. Slaap lekker