Het is zo zielig
Ik kan bijna zeggen dat Tygo al hoest sinds zijn geboorte. Dan is het 2 dagen over, dan heeft hij er weer een paar dagen last van.
30 april werd het hoesten wel steeds erger en hij sliep er gewoon niet meer van. Dus dat leuke gezellige humeurtje wat hij altijd heeft is dan ook wel verdwenen. Nu is het huilen, hoesten, jammeren. Beetje Ventolin (luchtwegverwijder, als pufje) en een hoestdrankje voor het slapen doet wonderen. Hij slaapt gewoon de hele nacht door.
1 mei werd hij wakker om 08.15 uur met weer een flinke hoest, maar de fles ging er goed in. Fruit liet hij daarintegen staan deze morgen. Na het ochtendslaapje heeft mama een heerlijke boterham gemaakt, maar na het eerste stukje kwam het brood met de melk van 's morgens er mooi allemaal uitzetten. Hij heeft zoveel slijm, dat hij niks wat "vast"is door zijn keeltje krijgt.
Toch maar even de dokter gebeld en die kwam zelfs aan huis langs om even te luisteren naar zijn longetjes. De onderste luchtwegen is toch weer wat mee aan de hand, vertelde de huisarts. Hij heeft nu een 2e puffer voorgeschreven. De Becotide (ontstekingsremmer) voor de luchtwegen. Nu kijken hoe dit gaat
Het is een heel karwei om dit bij Tygo naar binnen te krijgen. Het gaat via een kapje wat over zijn neus en mondje gaat (volgens mij vind geen enkel kind dit leuk). En hij is zo sterk dat ik dit niet alleen voor elkaar krijg. Papa houdt de handjes vast en mama het hoofdje met het mondkapje. Ik hoop dat we dit niet te lang hoeven te doen, want ik vind het gewoon zielig!
Vannacht heeft hij weer goed geslapen en vanmorgen was zijn humeurtje alweer wat beter!
Ons kleine zielige mannetje.....wordt maar snel weer beter!
reacties (0)