8 Jaar geleden kwam je bij ons in huis. Een klein wit/zwart katertje. Dat jij een katertje was wisten we toen nog niet dus heb je de naam KWEENIE gekregen. Je luisterde zo goed naar die naam dat je die gehouden hebt. Ook al wisten we allang dat je een katertje was.
Lolliestokjes was je gek op. Je bracht ze altijd netjes bij ons terug. Ja ja een kat die apporteert.
Aan een riempje lieten we je voor het eerst de buitenwereld zien. Je vond het allemaal best.
We verhuisden naar een huis met een tuin. Na een paar dagen was je al weg. We hebben 4 dagen naar je lopen zoeken. Je baasjes waren zo ongerust, maar een goede achterbuur die jou nog niet kende had het asiel gebeld en jou laten ophalen. Daar had je al die dagen gezeten en na 4 dagen was je weer heerlijk bij ons thuis.
Je was geen slanke kat, nee, ongeveer 8 kilo woog je, maar op een gegeven moment zagen we dat je aan het afvallen was...ach wat zou dat nou zijn??? Misschien te weinig aandacht omdat er nou een kleintje in huis was of misschien verkeerd voedsel, dus dat veranderd, maar het werd niet beter.
Tot vorige week. Je werd steeds slechter en donderdag 20 november zijn we met je naar de dierenarts gegaan. Hij kon ons vertellen dat hij een slecht gevoel had en dat hij dacht aan een nierprobleem. Je moest een nachtje blijven. De volgende morgen zou je een bloedonderzoek ondergaan. Uit het bloedonderzoek bleek dat je nieren niet meer werkten. Je had jezelf al helemaal vergiftigd, maar door een infuus knapte je op en mocht je toch mee naar huis vrijdag. We kregen medicijnen mee en speciaal voer, maar je ging niet eten en dat was 1 van de voorwaarden om in leven te blijven. Je takelde zo snel af. Zondag was je niks meer en maandag 24 november, hebben we je uit je lijden verlost. Om 17.00 uur hebben we je rustig laten inslapen.
Lieve Kweenie, vergeten zullen we je nooit!
reacties (0)