Ceylin wordt een grote meid

Ik zeg altijd dat Ceylin nog mijn kleine lieve babytje is. Want in mijn ogen is ze nog steeds de inimieni Ceylin die op mijn buik werd gelegd en mij aankeek met haar mooie kralen oogjes. Ik pak haar dan ook altijd op als toen. Ik moet wel zeggen dat ze natuurlijk het dubbele is van toen ahhaha.

Nu is ze natuurlijk helemaal geen baby meer `zucht` hoewel de dreumes fase ook wel leuk is hoor. Ik geniet elke dag van haar en van wat ze allemaal leert. Ze heeft geleerd om als een eend achteruit te waggelen, wat een lol heeft ze daarbij zeg want ze kan nu achteruit lopen en bewust hahaha. Ze speelt met haar poppen en probeert ze te voeren met een lepel of een flesje geven. Ze heeft ook ontzettend een eigen willetje, alles moet op haar manier en anders is het krijsen. Als ik haar wat aantrek kijkt ze altijd wat ze aanheeft! en als ze boos wordt doet ze haar armen overelkaar en kijkt dan enorm boos met haar wenkbrauwen boos naar beneden toe. Als ik bijv iets niet mag doen met haar dan gaat ze heen en weer met haar vingen hahaha. Ze moet ook eten wat ze wilt anders eet ze het niet. Soms word ik er ontzettend moe van en verlies mijn geduld wel is. Ik ben begonnen met straffen want niks hielp. Ik zet haar tegen de muur op de grond op een kussen en mag ze daar blijven tot dat ze ophoud met huilen of een half minuutje en vertel ik waarom ze daar zit. De eerste keer dat ik haar die straf gaf vond ze het geweldig niks was leuker dan op een kussen te zitten.. Ik kon toen wel huilen want ze vond straf leuk haha maar nu weet ze dat het een straf is en komt ze snel om het goed te maken.

Met mij gaat het ook goed hoewel ik de afgelopen dagen verkouden thuis heb gezeten, en een dichte oor heb waar ik niks mee kan horen gaat het super. Mijn klas is ook super gezellig allemaal 21plussers en een paar moeders..

Xx