Update situatie (ex) vriend

Haai Meiden!!

Hier even een update omtrent de situatie met mijn ex... Tis zooooo moeilijk!!

Hij blijft nog steeds beweren het allemaal te willen maar de verandering blijft uit. Erg jammer!!! Het ergste is dat ik hem ondanks alle ellende toch wel begin te missen! Als ik hem zie of spreekt, spreekt hij nog steeds dingen uit als "lieffie en ik hou van je", hij legt dan opeens een hand op me knie en geeft een kus als ik weg ga!! Dit soort dingen maken het er niet makkelijker op.... En kweenie of het hierdoor komt maar als ik heel eerlijk ben heb ik ook niet volkomen het gevoel dat het echt over is!

Ben nu nog steeds bij mijn ouders en voel me ook niet echt happy met deze situatie.... Ik denk telkens wil ik dit wel, nu voel ik me ook niet happy.... Zou aan de ene kant graag weer terug willen, mis me katjes, me eigen stekkie en gewoon iemand om je heen! Normaal in je eigen huissie blijf je lekker thuis om b.v. een filmpje te kijken maar nu lijk ik toch wel te vluchten... Ik wil telkens vaker de hort op! Want tsjaaa.... heb hier niet echt het gevoel dat ik thuis ben... en irriteer me hier ook meer dan aan het begin.... En begrijp me niet verkeerd want me ouders zijn echte kanjers en ik kom echt niet iets tekort! Maar het blijft gewoon anders dan op je eigen stekkie....

En dan komt opeens dat gevoel opzetten "Waarom gaan zijn ogen niet open, waarom veranderd er niks!! Heb het gevoel dat ik daar meer invloed op had toen ik nog daar was als nu! Toen luisterde hij nog enigzins... Ook denk ik wat had anders gekund, heb ik teveel van hem verwacht, had ik het anders moeten aanpakken.... maar dat is gewoon niet zo want het waren dingen die in een ander gezin vanzelfsprekend zijn!

Het reageren op een huissie loopt ook niet echt vlot... dat gaat echt minimaal nog een half tot 1 jaar duren, ook met dit in het vooruitzicht voelt het gewoon ellendig! Dan denk ik... was ook niet happy hoe het was maar nu ook gewoon niet. Ik had toen wel een arm om me heen, iemand die me een knuffel had en waarmee ik lekker op de bank kon hangen.... En nie het onbelangrijkse een papa voor je kleine waar wij samen toendertijd bewust voor kozen... Toen voelde het nog alsof het voor altijd was!

Ben nu begonnen met het behang te krabben bij me ouders voor de kinderkamer maar had dit zo graag op me eigen stekkie samen met hem gedaan... Ik wil echt terug dat gevoel word alsmaar sterker.... maar ik weet ook gewoon zeker dat als er niets veranderd het ook niet gaat werken! Denk dat ik nu sowieso bij me ouders moet blijven tot de kleine is geboren en maar blijven hopen dat dan zijn ogen misschien open gaan!

Wat dat betreft staat me verstand lijnrecht tegenover mijn gevoel..... word er echt gek van!! Wist ik maar naar welke ik moest luisteren!!!

*hoor hier een hele diepe zucht*

186 x gelezen, 0

reacties (0)


  • Bianc84

    Wat je zelf zegt; als er niks veranderd en je toch weer samen gaat wonen, ga je straks met heftige ruzie of iets uit elkaar. Nu kunnen jullie nog samen door één deur. Op de lange termijn zal t toch beter zijn voor jullie ventje dat papa en mama het samen kunnen vinden. En inderdaad wie weet, gaat er bij hem een knop om zodra hij echt papa is. Dat is voor mannen toch pas als het kindje er is. Ik merk nu ook een verschil tussen mij en mijn partner. Wij spreken daar regelmatig over. Hij zegt ook Jij bent nu al moeder, ik voel mij nog geen vader.

    Sterkte meid! Denk goed aan jezelf en je kindje. liefs, Bianca

  • pinky s

    Hoi,
    Luister aub naar je verstand. Ik ben opgegroeid zonder papa en heb dit nooit als een probleem ervaren. Ik vind mijn moeder hierdoor juist een sterke vrouw. Als hij niet toe voegd verdient hij jullie niet.
    Toen het uit ging met mijn ex miste ik ook mn stekkie, huisdieren en iemand om me heen (uit de blog lees ik toch echt dat je niet hem als persoon mist). Maar je kan beter iets voor je zelf opgaan bouwen. Nu je zwanger bent kan je juist beter aan een eigen huis komen (urgentieverklaring).
    Geloof mij mannen veranderen echt niet. Wees niet bang dat je het alleen niet zult redden, het komt echt goed. Wees sterk

  • mamma24

    heey meid
    wat erg zeg zwanger en dan ook nog problemen met je relatie
    ik hoop voor je dat het goed komt en dat zijn ogen snel open gaan!
    heel veel sterkte!
    xxx

  • cindy82

    hey lieverd,

    Wat ik zo lees is het alleen maar goed dat je hem mist en hij laat toch ook zien dat hij jou mist op zijn manier. Ik snap ook dat je je niet thuis voelt bij je ouders ook al zijn ze geweldig, maar als je eenmaal je eigen stekkie hebt gehad dan mis je toch je eigen huisje. Wat ik je al eerder heb gezegt is dat je je hart moet volgen en als je hart zegt dat er een toekomst in zit voor jullie als gezin dan moet je er helemaal voor gaan, maar doe het dan wel rustig aan en neem er de tijd voor en ga idd nog niet weg bij je ouders. Je hebt nu toch wel een bepaalde rust gekregen zoat je alles op een rijtje hebt kunnen zetten. Ik zou de kleine nu eerst lekker rustig geboren laten worden en kijk daarna hoe dat het verder gaat tussen jullie.
    je weet ik ben er voor je als je iets kwijt wil.

    liefs Cin

  • nummer5

    Hmmm... inderdaad heel erg moeilijk allemaal. Maar vraag je goed af, mis je echt hém, of die arm om je heen, iemand om mee te knuffelen en je zwangerschap mee te delen. Want bij hem horen ook al die dingen die je zeker niet zult missen...
    Ik heb ook een relatie gehad, al heel lang geleden, waarin ik dacht dat ik hém miste, maar achteraf kwam ik er al snel achter dat het meer die fijne dingen waren, en niet het totaalplaatje, dus was het binnen no time weer mis. Je zit nu denk ik in een soort afkickfase, en dat je geen eigen plekje hebt maakt het er niet makkelijker op. Bij je ouders wonen is toch niet meer wat je wilt als je 26 bent, zeker niet als je al een eigen plekje gewend was...
    Heel veel sterkte en liefs, en lucht je hart wanneer je wilt, op mijn virtuele schouder kun je altijd terecht!
    xxx

  • onze eerste

    Ja meid het lijkt me allemaal niet makkelijk!!!!!!! Ik zou niet weten wat ik gedaan zou hebben.
    Vergeet niet dat het ene het andere versterkt, omdat je je nu niet prettig voelt wordt het verlangen naar je eigen (oude ) plekje steeds sterker.
    Misschien kun je gaan praten met je ex en kijken of jullie er toch uit kunnen komen. Vergeet niet dat de problemen die je had voor je zwangerschap niet ineens weg zijn. Ik denk altijd: iemand is zoals ie is, maar omwille van de ander zou degene zich wel aan moeten willen passen. Je moet rekening houden met elkaar maar ook dingen accepteren van elkaar.
    Probeer eens op een rustige manier met elkaar te praten en jullie gevoelens op een rijtje te zetten en uit te spreken naar elkaar en wie weet......
    Ik wil me eigenlijk nergens mee bemoeien maar kan het niet laten en ik hoop dat het goed komt voor jullie en je kleintje!!!!!!!!!!!!

  • ons geluk

    och meid toch het is heel moeilijk! Ik hoop dat je snel je verstand en gevoel op 1 lijn krijgt.
    alleen jij weet wat goed is voor jou en de kleine!
    denk aan je
    liefs nancy